Το έργο του αυτοκινητόδρομου Α69 μεταξύ Καστρ και Τουλούζης χαρακτηρίζεται από “την απουσία επιτακτικού λόγου υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος που να δικαιολογεί την εξαίρεση των προστατευόμενων ειδών”. Κατά συνέπεια, πρέπει να ακυρωθούν τα διατάγματα που επιτρέπουν την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Α69. Με άλλα λόγια, το έργο πρέπει να σταματήσει, καθώς δεν έχει αποδειχθεί η χρησιμότητά του, δεδομένης της ζημίας που θα προκαλέσει στη χλωρίδα και την πανίδα. Αυτή ήταν η απόφαση που εξέδωσε ο δημόσιος εισηγητής του διοικητικού δικαστηρίου της Τουλούζης την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου.
Σε αυτού του είδους τις εξαιρετικά τεχνικές διαδικασίες, ο εισηγητής διατυπώνει γνώμη, η οποία, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ακολουθείται από το δικαστήριο σε ακρόαση που πραγματοποιείται σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Η απόφαση για την Α69 θα εκδοθεί στις 25 Νοεμβρίου. Αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος αυτού του μεγάλου οικοκτόνου έργου, το οποίο εκτιμάται ότι θα κοστίσει 500 εκατομμύρια ευρώ, μέρος του οποίου είναι δημόσιο χρήμα, και το οποίο καταστρέφει περισσότερα από 400 εκτάρια γης, συμπεριλαμβανομένων δασών με αιωνόβια δέντρα που ισοπεδώνονται κατά μήκος μιας διαδρομής 60 χιλιομέτρων.
Μετά από χρόνια κινητοποιήσεων, επιστημονικές εκθέσεις που αποδεικνύουν τη βλαπτικότητα του έργου, αναφορές, απεργίες πείνας, απαλλοτριώσεις, εξώσεις και σαμποτάζ… ένας δικαστής επικυρώνει τελικά τα επιχειρήματα όσων αντιτάσσονταν και αγωνίζονταν κατά του έργου. Μπαίνει κανείς στον πειρασμό να πει: όλα έγιναν γι’ αυτό;
Η συλλογικότητα La Voie est Libre * (γλωσσοπαίγνιο : ο δρόμος είναι ανοιχτός/ελεύθερος), η οποία αντιστέκεται στην Α69, χαιρετίζει ωστόσο τα “οριστικά” συμπεράσματα και απαιτεί την άμεση διακοπή των εργασιών, επισημαίνοντας ότι “το έργο Α69 δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί”.
Παρ’ όλα αυτά, η δικαιοσύνη είναι πιο αργή από τους κατασκευαστές του τσιμέντου. Η Atosca, η εταιρεία που κατασκευάζει τον Α69, καυχιέται ήδη ότι ο αυτοκινητόδρομος “παίρνει πραγματικά σάρκα και οστά”, κάνοντας λόγο για ένα “εργοτάξιο στο οποίο εργάζονται σήμερα 1.000 άτομα” και επισημαίνοντας ότι “το 100% των χωματουργικών εργασιών έχει ξεκινήσει και το 45% έχει ολοκληρωθεί”. Η εταιρεία προσθέτει ότι το 70% των τεχνικών κατασκευών που προβλέπονται να καλύπτουν τον μελλοντικό δρόμο έχει ήδη εγκατασταθεί.
Αυτό το έργο είναι καταραμένο. Στις αρχές Νοεμβρίου, καθώς η βροχή έπεφτε στην περιοχή, το εργοτάξιο πλημμύρισε. Το σύστημα αποχέτευσης δεν λειτουργούσε, μολυσμένο νερό έβγαινε παντού και η γη γύρω από τα σπίτια είχε πληγεί. Ο αυτοκινητόδρομος θα στεγανοποιήσει ολόκληρη την περιοχή και οι αντίπαλοι του πιστεύουν ότι η διαδρομή του δρόμου θα μπορούσε να βυθιστεί για 500 μέτρα σε περίπτωση πλημμύρας, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών στη γύρω περιοχή.
Τον Οκτώβριο, μία από τις γέφυρες του μελλοντικού αυτοκινητόδρομου έπρεπε να κατεδαφιστεί, παρόλο που μόλις είχε ολοκληρωθεί, επειδή δεν είχε κατασκευαστεί στο σωστό επίπεδο. Θολωτή, πλάτους 7 μέτρων και μήκους 40 μέτρων, προοριζόταν να διασχίσει ένα ρέμα, αλλά θα έπρεπε να είναι ένα μέτρο χαμηλότερα για να επιτρέπει τη ροή του νερού. Η ολοκαίνουργια κατασκευή κατεδαφίζεται τώρα, με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ να έχουν σπαταληθεί και εκατοντάδες τόνους τσιμεντένιων τμημάτων να πρέπει να αφαιρεθούν.
Νωρίτερα το καλοκαίρι, μια πολιτοφυλακή του αυτοκινητόδρομου που δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί πραγματοποίησε ενέργειες με στόχο την τρομοκράτηση των κατοίκων και των αντιπάλων. Για παράδειγμα, ο κήπος μιας οικογένειας που ζούσε κατά μήκος της όδευσης του αυτοκινητόδρομου Α69 πυρπολήθηκε δύο φορές, για να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους.
Ταυτόχρονα, δεκάδες δέντρα κόπηκαν, ενώ αρκετοί οικολόγοι ήταν σκαρφαλωμένοι σε καλύβες πάνω σ αυτά για να τα προστατεύσουν. Αρκετοί τραυματίστηκαν σοβαρά.
Και για να επιβάλει αυτό το έργο, το γαλλικό κράτος δαπάνησε τουλάχιστον 2.760.000 ευρώ μόνο για να διαθέτει μόνιμα 250 χωροφύλακες για την επιτήρηση της διαδρομής, να στείλει τεθωρακισμένα οχήματα και ελικόπτερα και να χρηματοδοτήσει τις χιλιάδες χειροβομβίδες που εκτοξεύτηκαν εναντίον του πληθυσμού.
Εάν η Α69 σταματήσει τελικά από τα διοικητικά δικαστήρια στις 25 Νοεμβρίου, θα είναι μια ανακούφιση για τους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές. Αλλά αυτό θα είναι μόνο η αρχή των προσφυγών – η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για το έργο θα ασκήσει έφεση – και θα είναι δύσκολο να μην αισθανθεί κανείς πικρία για την υλική και ανθρώπινη ζημιά που έχει ήδη προκαλέσει αυτός ο αυτοκινητόδρομος.
Πηγή : Contre Attaque, 20 Νοέμβρη 2024
Επιμέλεια: Ηρώ Σιαφλιάκη
ΓΑΛΛΙΑ 22 μέρες απεργία πείνας ενάντια στον αυτοκινητόδρομο Α69
