Πάτρα: Στις 18:00 στην πλατεία Όλγας
Αθήνα: Στις 19:00 στα Προπύλαια
Θεσσαλονίκη: Στις 18:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου
Πάτρα
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Α. Φλώρο ενόψει έναρξης της δίκης
Στις 22/04/2024, ο σύντροφος Αντρέας Φλώρος απάγεται από την κρατική ασφάλεια, σε συνεργασία με την αντιτρομοκρατική. Εισβάλλουν στο σπίτι του πάνοπλοι και για τουλάχιστον 4 ώρες διεξάγουν έρευνα στο χώρο. Μετά την πολύωρη έρευνα ο σύντροφος μεταφέρεται στην Αθήνα και κρατείται στη ΓΑΔΑ. Την επόμενη ημέρα, και ύστερα από την πρώτη ανακριτική διαδικασία, ορίζεται η βασική ανάκριση. Την υπόθεση έχει πλέον αναλάβει επίσημα η αντιτρομοκρατική και ο σύντροφος βρίσκεται στα χέρια τους.
Στήνεται μια άθλια δικογραφία, συνοδευόμενη από μια σειρά χυδαίων δημοσιευμάτων τόσο τοπικών όσο και πανελλαδικών ΜΜΕ, και ο αγωνιστής Α.Φ., ήδη στοχοποιημένος για την κοινωνική και ταξική του δράση, βαφτίζεται τρομοκράτης. Του αποδίδεται πέρα από την ένταξη, το σύνολο των κατηγοριών, συμπεριλαμβανομένης και της φυσικής παρουσίας σε επιθέσεις της «Σύμπραξης Εκδίκησης» σε μέρες και ώρες που εκείνος βρισκόταν σε άλλες πόλεις με δεκάδες μάρτυρες να το επιβεβαιώνουν αυτό. Χρεώνεται ακόμα και τη διεύθυνση της οργάνωσης με ανθρώπους που δεν έχει συνομιλήσει και συναντήσει ποτέ. Τα φερόμενα ως «στοιχεία» είναι δύο φωτογραφίες από κείμενα με υπογραφή της ομάδας «Σύμπραξη Εκδίκησης», τραβηγμένες σε μεταγενέστερο χρόνο από τη δημοσιοποίηση των κειμένων στο διαδίκτυο και κάποια μηνύματα με κρατούμενους συντρόφους, άσχετους με την συγκεκριμένη υπόθεση, από συνομιλίες επίσης άσχετες με την υπόθεση για την οποία κατηγορείται ο σύντροφος. Στις 26/04/2024 ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφασίζουν την προφυλάκισή του. Μέχρι και σήμερα παραμένει αιχμάλωτος στις φυλακές Άμφισσας με την έναρξη της δίκης να είναι ορισμένη στις 16/05.
Το κατασταλτικό σχέδιο, ωστόσο, ξεδιπλώνεται λίγους μήνες πριν, όταν ξεκινάει η πρώτη φάση της ομηρίας του συντρόφου. Το Φεβρουάριο του 2024, ο Α.Φ. συλλαμβάνεται για απαλλοτρίωση ελάχιστων προϊόντων ευτελούς αξίας από σούπερ μάρκετ. Με μία απίστευτη και πρωτοφανή αναβάθμιση κατηγορητηρίου, η εισαγγελία μετατρέπει το πλημμέλημα της κλοπής στο κακούργημα της ληστρικής κλοπής. Αυτή η μεθοδευμένη δίωξη δίνει το ελεύθερο στην κρατική ασφάλεια να εισβάλει για πρώτη φορά στο σπίτι του και να κατασχέσει το κινητό και τον υπολογιστή του. Τα τοπικά media, σε εντεταλμένη υπηρεσία, γράφουν τερατώδη ψέματα σχετικά με την ανύπαρκτη ληστεία και φωτογραφίζουν ανοιχτά τον σύντροφο, παίρνοντας έτσι ξεκάθαρα μέρος στην ασφαλίτικης έμπνευσης διαδικασία στοχοποίησής του. Σε αυτό το σημείο μπαίνει η αντιτρομοκρατική και οι περίφημες τραγελαφικές μέθοδοί της. Χρησιμοποιώντας για ακόμη μία φορά το μύθευμα του ανώνυμου τηλεφωνήματος, που δήθεν συνδέει τον Α.Φ. με μία άγνωστη εγκληματική οργάνωση, ζητά από την εισαγγελία την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, λειτουργώντας αυθαίρετα, αξιοποιώντας την απεριόριστη ελευθερία που δίνει ο τρομονόμος (187Α). Έτσι στήθηκε σταδιακά το κατηγορητήριο περί συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και στρώθηκε το έδαφος για την σύλληψη του Αντρέα.
Η αιχμαλωσία αυτή κρύβει στον πυρήνα της ένα ολόκληρο στρατηγικό σχέδιο του κράτους. Με κυρίαρχες αιτίες την ηλικία του συντρόφου, τον πληθωρικό του χαρακτήρα και την τάση του να υπερασπίζεται το δίκαιο ακόμα και μπροστά στους μπάτσους, η τοπική αστυνομία τον έχει από καιρό κατατάξει στα άτομα με “αρχηγικό ρόλο στους αναρχικούς”, για αυτό και τον στοχοποίησε. Ήδη από την περίοδο της καραντίνας, μια περίοδο κατασταλτικού πειραματισμού στην Πάτρα και χαρτογράφησης του αναρχικού κινήματος της πόλης από την τοπική ασφάλεια, αρχίζουν να εμφανίζονται στα τοπικά media -φυσικά σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις υποδείξεις της αστυνομίας- δημοσιεύματα που αναφέρονται σε αυτόν.
Ο Αντρέας φέρει την κουλτούρα μιας λίγο παλιότερης γενιάς, συνδεδεμένης με τα κεντρικότερα και μεγαλύτερα κινηματικά γεγονότα των τελευταίων 2 δεκαετιών: τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-07 και την αλληλεγγύη στους μετανάστες/τριες, την εξέγερση του 2008 και το καταληψιακό κίνημα της Πάτρας, τους Αγανακτισμένους και τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, την αλληλεγγύη στους διωκόμενους/ες αγωνιστές/τριες και τον αντιφασιστικό αγώνα, τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια και τις απεργίες, τις δομές αλληλοβοήθειας και τις συλλογικές κουζίνες, τους αγώνες ενάντια στην λεηλασία της φύσης και των ζωών μας, τις ανοιχτές συνελεύσεις και τις εργατικές ομάδες, τις πρωτοβουλίες ενάντια στην ακρίβεια και τις συνελεύσεις ενάντια στις εξορύξεις, τις πρωτοβουλίες που είχαν ως στόχο την υποστήριξη συνανθρώπων μας που είχαν πληγεί από φυσικές καταστροφές και την κρατική αδιαφορία. Με τη σύλληψή του επιχειρείται να κοπεί βίαια το νήμα του αγώνα, της κινηματικής εμπειρίας και του βιώματος.
Υπό αυτό το πρίσμα μπορούμε να εξετάσουμε και την αιφνιδιαστική δολοφονική επίθεση των μπάτσων στη δημόσια ανακοινωμένη συγκέντρωση αλληλεγγύης και την εισβολή στην κατάληψη παραρτήματος λίγη ώρα πριν την
ανακοίνωση της αναμενόμενης προφυλάκισης του συντρόφου. Η άμεση παρουσία εισαγγελέα, ο έλεγχος του χώρου με σκυλιά, η διαλογή που έγινε στις συλλήψεις (κυρίως νεαρά συντρόφια) και τα ήδη έτοιμα δημοσιεύματα που μιλούσαν για ρίψεις μολότοφ, αναδεικνύουν το πνεύμα της προληπτικής αντιεξέγερσης. Μπορεί να μην βρήκαν έτοιμες μολότοφ, αλλά προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν μια νέα πραγματικότητα σε σχέση με τον ρόλο της κατάληψης παραρτήματος σε μελλοντικά εξεγερσιακά γεγονότα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα 25 συντρόφια πέρα από την δικαστική τους ομηρία και τις αβάσιμες και διογκωμένες κατηγορίες έχουν να αντιμετωπίσουν και την κατάσχεση των κινητών τους την ίδια ώρα που η αστυνομία κατασκεύασε την δίωξη του Αντρέα με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο, βασισμένη σε δεδομένα στο κινητό του.
Για τους ανθρώπους που συμμετέχουν ενεργά στο αναρχικό κίνημα ή βρίσκονται στις παρυφές του ή δραστηριοποιούνται σε κάποιες από τις κοινωνικές διαδικασίες που συμβαίνουν στην κατάληψη παραρτήματος, τα παραπάνω αποσκοπούν στο να καλύψει ένα σκοτεινό πέπλο φόβου τις σχέσεις που διαμορφώνονται στους χώρους μας και να υπάρξει απομάκρυνση. Ταυτόχρονα, επιχειρείται να κυριαρχήσει στη σκέψη όσων αντιλαμβάνονται το παράλογο της δίωξης του Αντρέα, το αφήγημα της παντοδύναμης αστυνομίας που όποτε γουστάρει σε τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί και σε οδηγεί στην φυλακή.
Φυσικά, δεν είναι τυχαίος και ο χρόνος της σύλληψης του Αντρέα λίγο πριν τις ευρωεκλογές, εξυπηρετώντας πλήρως την κυβερνητική προπαγάνδα που αγωνιούσε να ξεφύγει από το έγκλημα των Τεμπών. Με αυτό ήρθαν να ευθυγραμμιστούν οι φιλοδοξίες των επικεφαλής της τοπικής αστυνομίας να αναδειχθούν παρουσιάζοντας πως παράγουν έργο. Το ζήτημα της ασφάλειας τίθεται εκ νέου και μέσα από μια «επιτυχία» των πολιτικών επιλογών της ΝΔ, λειτουργώντας συσπειρωτικά ως προς την εκλογική της βάση. Οι ίδιες οι αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις αναδεικνύουν και κατασκευάζουν μέσα από το μιντιακό – θεαματικό πρίσμα την τρομοκρατία ως κυρίαρχο κοινωνικό ζήτημα αστυνομικής επίλυσης, οδηγώντας στον εθισμό στην στρατιωτικοποίηση και την αστυνομική παρουσία, δίνοντας τροφή στο αίτημα για ασφάλεια. Μέσα από τις αστυνομικές διαρροές και τα media, ο σύντροφος απογυμνώθηκε από τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και τις επιλογές του και σκιαγραφήθηκε για αυτόν ένα θολό και σκοτεινό προφίλ. Αυτό δεν εξυπηρετούσε μόνο την δικαιολόγηση της σύλληψής του, αλλά κυρίως την αποτύπωση της «εγκληματικής» φιγούρας του αναρχικού της διπλανής πόρτας. Τέτοιες διώξεις από την μία προσπαθούν να ενσταλάξουν τον φόβο σε εκείνα τα κοινωνικά κομμάτια που δυνητικά μπορούν να εξεγερθούν και από την άλλη να ικανοποιήσουν τα ένστικτα του ακροδεξιού συρφετού. Δεν ξεχνάμε, βέβαια, και εκείνο το φιλήσυχο πλήθος που συστηματικά αδιαφορεί για τον διπλανό του ή που η καταστολή αποτελεί θεμέλιο λίθο της νομιμοφροσύνης του.
Η καταστολή είναι μέρος του κοινωνικού ελέγχου, της πειθάρχησης του πληθυσμού, του ελέγχου των «επικίνδυνων τάξεων». Στόχος είναι η αυτοεπιτήρηση και η διαμεσολάβηση των κοινωνικών σχέσεων και αντιλήψεων μέσα από τα κυρίαρχα καπιταλιστικά νοήματα και φίλτρα. Σε σχέση με το ανταγωνιστικό κίνημα, για το κράτος και το κεφάλαιο είναι ζωτικής σημασίας να βρει τους τρόπους και τις μεθόδους ώστε να χάσει τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του, να απομονωθούν και να χτυπηθούν οι αιχμηρές του αντιλήψεις και πρακτικές. Η κοινωνική δυσαρέσκεια πρέπει να εκφράζεται μέσω της θεσμικής διαμεσολάβησης σε νόμιμα πλαίσια, ακίνδυνα ως προς το καπιταλιστικό καθεστώς. Έχοντας αυτά στο μυαλό μας, όπως και το πόσο σημαντική είναι η εμπέδωση του «δόγματος της ασφάλειας» στην κυβερνητική ατζέντα, η δίωξη του Αντρέα έρχεται να συμπληρώσει την πολυεπίπεδη επίθεση που δέχεται το αναρχικό κίνημα, στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης της κοινωνικής του διεισδυτικότητας.
Ο Αντρέας είναι ένας αναρχικός κοινωνικός αγωνιστής που συνειδητά έχει επιλέξει τον δρόμο του αγώνα στο πλάι των αδικημένων αυτού του κόσμου, του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στους καταστροφικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου, με την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη ως όπλο. Η δίωξη του είναι πολιτική και έρχεται να προστεθεί στις τόσες εκδικητικές διώξεις αγωνιστών που στάθηκαν και στέκονται απέναντι στον κόσμο της εξουσίας.
Για αυτό κι εμείς βρισκόμαστε αδιαπραγμάτευτα δίπλα του από την πρώτη στιγμή: γιατί αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη σαν σχέση που διαπερνά και ρέει αμφίδρομα κάθε διάσταση και πτυχή της αλληλεπίδρασης των ατόμων: είτε αυτή αφορά τις προσωπικές σχέσεις σε κάθε μορφή, είτε τη σχέση του ατόμου και της κοινωνίας και αντίστροφα, είτε υποσύνολα μεταξύ τους σε κάθε στιγμή και τόπο. Είναι ζητούμενο, πρόταση, πρόταγμα και πολιτική θέση. Είναι θέση μάχης στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο.
Ο Αντρέας είναι ένας από εμάς
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Αντρέα Φλώρο/Πάτρα
Αθήνα
Συγκέντρωση Αλληλεγύης στον Αναρχικό Αντρέα Φλώρο
Στις 22/04/24 ο αναρχικός σύντροφος Αντρέας Φλώρος απαγάγεται από την αντιτρομοκρατική στην Πάτρα όπου διαμένει και οδηγείται στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα για δεύτερη φορά (με την πρώτη να αφορά υπόθεση μικροκλοπής αντικειμένων από τα Lidl) πραγματοποιείται πολύωρη εισβολή στο σπίτι του, ώστε να μεθοδευτούν ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του, κατάσχονται ηλεκτρονικά του μέσα και προσωπικά του αντικείμενα.
Στη δεύτερη πράξη του τρομοσεναρίου της ΕΛΑΣ ο Αντρέας ανακρίνεται και με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α, κατηγορείται ως μέλος της οργάνωσης “Σύμπραξη Εκδίκησης” και ως φυσικός αυτουργός των ενεργειών της, κατηγορίες που ο σύντροφος αρνείται στο σύνολο τους. Με βάση αυτές τις κατηγορίες βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Άμφισσας από τις 26/04/24.
Το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο που οδήγησε στη δίωξη του συντρόφου είναι δύο κείμενα-αναλήψεις ευθύνης της “Σύμπραξης Εκδίκησης” τα οποία βρέθηκαν αντιγραμμένα σε ηλεκτρονικά του μέσα, με ημερομηνίες αποθήκευσης ύστερες της δημοσίευσής τους στο διαδίκτυο.
Στις 16/05/25 ξεκινάει η δίκη σε πρώτο βαθμό για την υπόθεση. Η υπόθεση του Αντρέα Φλώρου μας αφορά όλες/ους, καθώς συμπυκνώνει την εκδικητική κατασταλτική μανία των διωκτικών μηχανισμών ενάντια σε όσους/ες αγωνίζονται και αντιστέκονται απέναντι στον πολιτισμό της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του συντρόφου μας, κόντρα σε μια εποχή εξατομίκευσης, αλλοτρίωσης και ηττοπάθειας, απέναντι στην επβαλλόμενη σιωπή.
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης – Πέμπτη 15/5 στις 19:00 – Προπύλαια
Συγκέντρωση στην Έναρξη της Δίκης – Παρασκευή 16/5 στις 9:00 – Εφετείο Λουκάρεως
Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Αντρέα Φλώρο/Αθήνα
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Αντρέα Φ. – Κάλεσμα στήριξης των συγκεντρώσεων ενόψει της έναρξης της δίκης
Στηρίζουμε τις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης
Πέμπτη 15/5 στις 19:00 – Προπύλαια
Παρασκευή 16/5 στις 9:00 – Εφετείο Λουκάρεως
Στις 22/4/24, κλιμάκιο της κρατικής ασφάλειας μαζί με την αντιτρομοκρατική πραγματοποιεί εισβολή στο σπίτι του συντρόφου Αντρέα Φ. στην Πάτρα. Μετά από πολύωρη έρευνα, μετάγεται στη ΓΑΔΑ, όπου και παραμένει κρατούμενος, μέχρι να οδηγηθεί στην ανακρίτρια κατηγορούμενος με τον αντιτρομοκρατικό 187Α ως μέλος της οργάνωσης «Σύμπραξη Εκδίκησης» και φυσικός αυτουργός των ενεργειών της, με τα μόνα «στοιχεία» να αποτελούν δύο κείμενα-αναλήψεις ευθύνης της οργάνωσης «Σύμπραξη Εκδίκησης» με ημερομηνίες αποθήκευσης μεταγενέστερες της δημοσίευσής τους στο διαδίκτυο. Στις 26/4, ο σύντροφος κρίνεται προφυλακιστέος και μετάγεται στις φυλακές Άμφισσας. Ο σύντροφος αρνείται το σύνολο των κατηγοριών.
Η συστηματική μεθόδευση των κατασταλτικών μηχανισμών απέναντι στον Αντρέα Φ. γίνεται εμφανής από την ακολουθία των γεγονότων. Περίπου 2 μήνες νωρίτερα, είχε πραγματοποιηθεί η πρώτη εισβολή στο σπίτι του, με αφορμή υπόθεση μικροκλοπής σε κατάστημα LIDL η οποία αναβαθμίστηκε στο ανυπόστατο κακούργημα της «ληστρικής επιδρομής», προκειμένου να δικαιολογήσει την εν λόγω έρευνα, αλλά και για να τοποθετήσει τον σύντροφο σε μια συνθήκη δικαστικής ομηρίας. Από το σπίτι του κατάσχονται πλήθος ηλεκτρονικών συσκευών, σημειώσεων και κινηματικού υλικού, κάποια από τα οποία θα χρησιμοποιηθούν αργότερα για την δημιουργία του απαραίτητου αφηγήματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι προκειμένου να κατασκευαστεί η δικογραφία απέναντι στο σύντροφο, οι διωκτικοί μηχανισμοί προβαίνουν σε σωρεία διαδικαστικών «παρατυπιών», όπως η δημιουργία ενταλμάτων σε χρονικές στιγμές που εξυπηρετούν αλλά δεν στοιχειοθετούνται, η σύνηθης επιστράτευση των «ανώνυμων τηλεφωνημάτων», αλλά και η χρήση «στοιχείων» συλλεγμένων στα πλαίσια άλλης υπόθεσης (LIDL). Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν μας αφήνει έκπληκτους, καθώς επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά ότι η δικαιοσύνη και οι νόμοι αποτελούν άθυρμα στα χέρια των κυριάρχων, που πότε χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετηθούν οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις και η κρατική επικοινωνιακή ατζέντα του δόγματος «νόμος και τάξη», και πότε για να βγαίνουν λάδι οι -ταξικά, φυλετικά, ιεραρχικά, έμφυλα- προνομιούχοι. Καθώς τα ελάχιστα ευρήματα δεν επαρκούν για να στοιχειοθετήσουν μια δίωξη απέναντι στον σύντροφο, στην δικογραφία εισάγονται μέχρι και οι προσωπικές επικοινωνίες του με έγκλειστους αγωνιστές, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την υπόθεση, αλλά εξυπηρετούν στην απαραίτητη κατασκευή κλίματος, και παράλληλα λειτουργούν στην κατεύθυνση της ποινικοποίησης της αλληλεγγύης και της προσωπικής επαφής με πολιτικούς κρατουμένους. Ως συνήθως, τα ΜΜΕ συμβάλλουν με την σειρά τους στο κλίμα τρομοϋστερίας, αναπαράγοντας τις ανακοινώσεις των μπάτσων, και κάνοντας λόγο για παρελθοντικές «συλλήψεις για ληστείες».
Η παρουσία του συντρόφου στο πεδίο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων είναι πολυετής και συστηματική. Από τα φοιτητικά του ’06-’07, την εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08, τις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις, τους εργατικούς αγώνες ανά την επικράτεια, την αλληλεγγύη στους μετανάστες, τους πολιτικούς κρατουμένους και τους φυλακισμένους, τις διαδηλώσεις απέναντι στις τόσες και τόσες κρατικές δολοφονίες, μέχρι και τις δομές αλληλοβοήθειας στην περίοδο της πανδημίας, ο Αντρέας Φ. έχει αποτελέσει οργανικό κομμάτι της κινηματικής πραγματικότητας τόσο της Πάτρας, όσο και ευρύτερα. Αυτή είναι και η ουσία της δίωξής του, η ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης, η στοχοποίηση και η τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων υποκειμένων. Προς επίρρωση αυτού, την ίδια μέρα και ώρα που ο σύντροφος απολογείται στην ανακρίτρια, οι δυνάμεις καταστολής επιτίθενται σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Παράρτημα στην Πάτρα, συλλαμβάνοντας 25 συντρόφισσες/ους και πραγματοποιώντας εισβολή στον χώρο, σε μια προσπάθεια να πλήξουν τον κόσμο του αγώνα και τις υποδομές του, χρησιμοποιοώντας την δίωξη του Αντρέα ως αφορμή.
Το γνωρίζουμε καλά ότι ο δρόμος για την ταξική και κοινωνική απελευθέρωση είναι δύσβατος και μακρύς. Η διαρκής δομική κρίση του καπιταλισμού και οι διαδοχικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης έχουν τοποθετήσει την κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων στην κορυφή της ατζέντας των κυριάρχων, γεγονός πρόδηλο από την όξυνση της κρατικής καταστολής τόσο σε εγχώριο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή η διαδικασία πραγματώνεται και μέσω του πλήγματος της υπόστασης μεμονωμένων αγωνιστών, είτε αυτό γίνεται μέσω της διαρκούς στοχοποίησης από τα ΜΜΕ, είτε μέσω δικονομικών μεθοδεύσεων και φυσικής καταστολής. Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσαμε παρά να τοποθετούμε εαυτούς στο πλάι του Αντρέα, όπως και στο πλάι κάθε στοχοποιημένου αγωνιζόμενου υποκειμένου. Γιατί αν έχουμε κάτι, αυτό είναι η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η κοινότητα. Η μία τον άλλον. Και αυτό είναι κάτι που η κυριαρχία δεν θα μπορέσει ποτέ ούτε να το αντιληφθεί, ούτε και να το πάρει.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΝΤΡΕΑ Φ.
ΜΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΥΨΩΜΕΝΗ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Αναρχικό στέκι Υπόκεντρο
Ενάντια στη μεθοδευμένη φρονηματική δίωξη- Αλληλεγγύη στον αναρχικό σύντροφο Αντρέα Φλώρο
Στις 22 Απρίλη 2024, ο αναρχικός αγωνιστής Αντρέας Φλώρος συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι του στην Πάτρα από την κρατική ασφάλεια και την “αντι”-τρομοκρατική υπηρεσία. Μεταφέρεται στη Γ.Α.Δ.Αττικής ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιείται πολύωρη έρευνα στο σπίτι του. Λίγες μέρες μετά βρίσκεται κατηγορούμενος με τον “αντι”-τρομοκρατικό νομο, για ένταξη και διεύθυνση στην οργάνωση “Σύμπραξη Εκδίκησης”, κατηγορία για την οποία τελικά προφυλακίζεται στις φυλακές Άμφισσας, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα κρατούμενος.
Τι είχε όμως προηγηθεί απ’ αυτήν την προφυλάκιση; Στις 21 Φλεβάρη 2024 ο σύντροφος είχε συλληφθεί για απαλλοτρίωση προϊόντων ευτελούς αξίας στο κατάστημα LIDL στην Πάτρα. Βρέθηκε αντιμέτωπος με την κατηγορία της ληστρικής κλοπής, μια αναβαθμισμένη κατηγορία που δεν προέκυπτε από πουθενά σχετικά με το συμβάν, η οποία όμως δικαιολόγησε τυπικά την εισβολή και έρευνα στο σπίτι του, απ’ όπου κατασχέθηκαν ηλεκτρονικές συσκευές, προσωπικά αντικείμενα και έντυπο υλικό.
Η κακουργηματική κατηγορία της ληστρικής κλοπής δεν δίνει νομικά το δικαίωμα να σταλούν τα κατασχεθέντα στα εγκληματολογικά εργαστήρια και τότε είναι που “ανακαλύπτεται” ανώνυμο τηλεφώνημα στην Ασφάλεια της Πάτρας, που δήθεν υποδεικνύει τον Αντρέα ως “αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης που συγκεντρώνει εκρηκτικά και ετοιμάζει μεγάλο χτύπημα στη Πάτρα”.
Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο σύντροφος:
[…] Αυτή η τακτική (ανώνυμο τηλεφώνημα) αποτελεί διαχρονικό εργαλείο στα χέρια των διωκτικών αρχών, ώστε να τους λύνει τα χέρια για έρευνες, όταν δεν έχουν στοιχεία, χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση να αποσαφηνίσουν την προέλευση του εκάστοτε τηλεφωνήματος και χωρίς -φυσικά- να παρουσιάζουν έστω την καταγραφή του, καθώς δεν γίνεται να καταγράψεις ένα ανύπαρκτο τηλεφώνημα […]
Τα ευρήματα – δήθεν “στοιχεία” των Κλουζώ της “αντι”-τρομοκρατικής στο κινητό τηλέφωνο του, είναι δύο φωτογραφίες από κείμενα με υπογραφή της ομάδας “Σύμπραξη Εκδίκησης” που ήταν ήδη αναρτημένα στο διαδίκτυο, βάσει των οποίων εκδίδεται ένταλμα σύλληψης που οδηγεί στην προφυλάκιση του. Όλα τα παραπάνω, δηλαδή η διαδικασία στοχοποίησης και ενοχοποίησης του, δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο από τη συνοπτική περιγραφή, με την οποία αποδεικνύεται η μεθόδευση που κατέληξε στη δίωξη του συντρόφου.
Από τις πρώτες στιγμές μετά τη σύλληψη του, η σκυτάλη πέρασε στα (τοπικά και πανελλαδικά) καθεστωτικά ΜΜΕ και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της αστυνομίας. Μια εκστρατεία παραπληροφόρησης, μέσα από τις ψευδείς αναφορές τους σε “αρχηγούς” αναρχικών, “σκληρούς” αντιεξουσιαστές, “τρομοκράτες”, “κλειδοκράτορες” καταλήψεων και άλλους τρομολαγνικούς χαρακτηρισμούς, για τη δημιουργία των εντυπώσεων και την κατασκευή εκείνου του αντίστοιχου προφίλ που κρίνονται κατάλληλα για την αυθαίρετη απόφαση -με συνοπτικές διαδικασίες- της προφυλάκισης του.
Η στοχοποίηση αγωνιστών και αγωνιστριών δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε πρωτοφανές γεγονός αλλά αποτελεί μια πάγια κατασταλτική τακτική. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορα που τα τοπικά ΜΜΕ φωτογραφίζουν και ενοχοποιούν ανθρώπους του αγώνα στη πόλη της Πάτρας, μεταξύ άλλων και τον αναρχικό σύντροφο Αντρέα. Είναι άλλωστε διαχρονικά γνωστός ο βρώμικος ρόλος που επιτελούν οι έμμισθοι ρουφιάνοι της εξουσίας, ως το μακρύ δημοσιογραφικό χέρι της κρατικής καταστολής. Η αγαστή συνεργασία των κρατικών και παρακρατικών κατασταλτικών μηχανισμών με τα φερέφωνα τους στα καθεστωτικά ΜΜΕ, δεν είναι όμως μονάχα διαχρονική αλλά και απαραίτητη, για την επιβολή της σιγής νεκροταφείου στους “από τα κάτω”.
Μέσα από την προσπάθεια απονοηματοδότησης των αγώνων, τη στοχοποίηση, την ομηρία και την εξόντωση αγωνιστών και αγωνιστριών, την συκοφάντηση κινημάτων, τα αργυρώνητα καθεστωτικά ΜΜΕ ανέκαθεν συνέδραμαν το Κεφάλαιο και το Κράτος του στην υλοποίηση των πιο αντιδραστικών πολιτικών τους.
Η επιβολή του κατασταλτικού δογματος “Νόμος και Τάξη” καθώς και ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός για την “ύπαρξη εσωτερικού εχθρού που πρεπει να παταχθεί”, όπως και στην περίπτωση του συντρόφου Αντρέα, λειαίνουν το έδαφος για την περαιτέρω επίθεση σε όλα τα μέτωπα και τις εστίες αγώνα, με απώτερο σκόπο την εφαρμογή των πιο αντικοινωνικών σχεδιασμών.
Και για να τελειώνουμε με τα ψέμματα, τις συκοφαντίες και τα τρομοσενάρια.
[…] 1. Δεν αποτελώ μέλος της συγκεκριμένης ομάδας και καμίας οργάνωσης και μάλιστα δε γνωρίζω κανένα από τα άτομα που κατηγορούνται σε αυτήν την υπόθεση.
2. Δεν έχω υπάρξει σε κανένα από τα μέρη που έγιναν οι συγκεκριμένες πράξεις. Το ξέρουν και οι ίδιοι στο μαγειρείο της Αντιτρομοκρατικής, καθώς δε διατάχθηκε ποτέ η λήψη DNA μου, κάτι που απ’ όσο θυμάμαι δεν έχει ξαναγίνει σε αντίστοιχη υπόθεση. Προφανώς, ξέρουν ότι δεν ήμουν πουθενά, τόσο βρώμικοι είναι.
3. Τα κείμενα τα αντέγραψα από ήδη δημοσιευμένες καταχωρήσεις στα κρυμμένα άρθρα του ιστότοπου Indymedia, κάτι που έχω από την πρώτη στιγμή εξηγήσει και αποδείξει στην απολογία μου, ώστε να τα διαβάσω εγώ και άλλοι σύντροφοι/ισσες σε δεύτερο χρόνο. Κάθε ενέργεια, ανάλυση, κείμενο, μπροσούρα μας ενδιαφέρει, όταν αναφέρεται στον πολιτικό χώρο που κινούμαστε κι εμείς. Ανταλλάσσουμε σημειώσεις, στήνουμε μπροσούρες, αναλύουμε και καταγράφουμε καθετί που μας απασχολεί στις συνελεύσεις μας, που θέλουμε να συζητήσουμε και να έχουμε άποψη και θέσεις. Το ζήτημα της αντιβίας και της αντίστασης στο κρατικό μονοπώλιο της βίας και της κρατικής / παρακρατικής τρομοκρατίας είναι ένα από αυτά. Ιστορικό ζήτημα στον ανθρώπινο πολιτισμό, από όταν γεννήθηκε η αντίσταση στην εκάστοτε εξουσία και αρχή. Όσο παλιά είναι η εκμετάλλευση, τόσο παλιός είναι και ο αγώνας για την αποτίναξη της.
Αναλύσεις, κείμενα, διαλέξεις, βιβλία κ.λπ. για την πολιτική αντιβία υπάρχουν από κάθε ιδεολογικό φάσμα. Το γιατί αφορά εμάς ειδικά ως αναρχικά υποκείμενα, πράγμα το οποίο αποτελεί, μεταξύ άλλων, κάποιου είδους κριτήριο για την προφυλάκισή μου στη συγκεκριμένη συνθήκη, δεν αποτελεί τίποτα άλλο, παρά μια φρονηματικού τύπου κατασκευή.
4. Πέντε μήνες μετά, δεν υφίσταται κανένα στοιχείο εις βάρος μου. Διώκομαι για τη διαχρονική μου παρουσία σε κάθε μετερίζι του κοινωνικού ταξικού αγώνα, επειδή έχω διαλέξει σε αυτή τη ζωή να πορεύομαι με ψηλά το κεφάλι, επειδή έχω πάρει θέση στον πιο όμορφο αγώνα, αυτόν για την πανανθρώπινη ατομική και συλλογική απελευθέρωση, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας, ειρήνης, ισότητας, δίχως εκμετάλλευση και καταπίεση, δίχως πολέμους και ερημοποίηση της ζωής, για έναν κόσμο χειραφετημένο και ανεξούσιο. Γιατί ανήκω στις τάξεις των από κάτω της κοινωνικής πυραμίδας και πιστεύω ακράδαντα πως η μόνη προοπτική για να «έρθει ανάποδα ο ντουνιάς» και να δημιουργήσουμε όλοι και όλες μαζί μια αρμονική και όμορφη, μεστή νοήματος και ουσίας ζωή, είναι η κοινωνική επανάσταση […]
[Απόσπασμα από την δημόσια τοποθέτηση του αναρχικού κρατούμενου Αντρέα Φλώρου από τις φυλακές Άμφισσας (24/9/2024)]
Τα τελευταία λόγια από το συγκεκριμένο απόσπασμα αυτής της δημόσιας τοποθέτησης του συντρόφου συμπυκνώνουν τις πραγματικές αιτίες της δίωξής του. Η πίστη και η συνέπειά του στον αγώνα, είναι και οι μοναδικοί λόγοι της εκδικητικής κατασταλτικής μεθόδευσης εναντίον του. Από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-2007 και την εξέγερση του 2008, το κίνημα των καταλήψεων και την αλληλεγγύη σε μετανάστες/τριες και πρόσφυγες, απο τους αγώνες ενάντια στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας την περίοδο των μνημονίων και τις κινητοποιήσεις ενάντια στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, απο τους αντιφασιστικούς αγώνες, τους αγώνες ενάντια στη λεηλασία της φύσης, μεχρι τις δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, ο Αντρέας ήταν παρών.
Αυτή η δίωξη εκτός της τιμωρίας, της φίμωσης και της απομόνωσης του συντρόφου, προφανώς έχει και άλλους αποδέκτες. Καθόλου τυχαία δεν είναι η απρόκλητη επίθεση των μπάτσων και η εισβολή τους με χημικά, κρότου λάμψης και ξυλοδαρμούς στην Κατάληψη του Παραρτήματος στο κέντρο της Πάτρας, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης Αλληλεγγύης στον αναρχικό Αντρέα Φλώρο, την ίδια στιγμή που ο σύντροφος προφυλακιζόταν. Απολογισμός αυτής της απρόκλητης κατασταλτικής επίθεσης, η σύλληψη 25 αλληλέγγυων αγωνιστ(ρι)ών.
Είναι δεδομένο ότι αυτό που επιδιώκεται τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο είναι η τρομοκράτηση όλων όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται. Το μήνυμα ξεκάθαρο, παραδειγματικό και προς πάσα κατέυθυνση. Η παντοδυναμία του Κεφαλαίου και του Κράτους του δεν μπορεί να αμφισβητείται, οι φωνές της Αντίστασης και του Αγώνα πρέπει να σιγήσουν. Με αιχμή του δόρατος την αναβάθμιση του νομοθετικού-νομικού οπλοστασίου, με τους τρομονόμους 187-187Α και το νέο ποινικό κώδικα, με φωτογραφικές διατάξεις, ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και του δικαιώματος στην απεργία κ.α, γίνεται φανερή η εξαπόλυση μιας κατά μέτωπο κεφαλαιοκρατικής επίθεσης στους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος της Γ’ Ελληνικής “Δημοκρατίας”, με προφανή σκοπό τόσο την ηθική και φυσική εξόντωσή τους, όσο και την οριστική συντριβή των ιδεών και αξιών που αυτοί και αυτές κυοφορούν μέσα τους.
Η μεθοδευμένη δίωξη του Αντρέα Φλώρου όπως και άλλων αγωνιστών και αγωνιστριών, η αστυνομοκρατία, οι κρατικές-παρακρατικές επιθέσεις σε κόσμο και δομές του αγώνα, οι παρακολουθήσεις πολιτικών χώρων, οι κατασκευασμένες κατηγορίες, οι πολύχρονες φυλακίσεις και το καθεστώς στέρησης δικαιωμάτων των πολιτικών κρατουμένων, οι συνδικαλιστικές διώξεις και οι πολιτικές απολύσεις αγωνιζόμενων εργαζομένων, εμπλουτίζουν τη κατασταλτική φαρέτρα με σκοπό την οριστική κάμψη των ταξικών αντιστάσεων και το οριστικό τέλος των αγώνων της χειμαζόμενης κοινωνικής βάσης.
Η κοινωνική πραγματικότητα όπου οι μισθοί πείνας δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, όπου η ακρίβεια θερίζει και οι πολτικές που ακολουθούνται θέτουν περαιτέρω στο στόχαστρο την πολυεθνική εργατική Ταξη, είναι παγιωμένη. Πλατιά κοινωνικά στρώματα βρίσκονται καταδικασμένα στην ανέχεια, την ιδια στιγμή που ξοδεύονται τεράστια ποσά σε εξοπλιστικά προγράμματα – μαμούθ, για την πολεμική προπαρασκευή και τη συμμετοχή του ελληνικού Κράτους στα διάφορα μέτωπα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που ολοένα και εντείνεται.
Η αιματοβαμμένη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ και η συμμετοχή στη γενοκτονία του πολύπαθου αλλα περήφανου παλαιστινιακού λαού, η ελληνική εμπλοκή με τη μετατροπή της χώρας σε χρήσιμο ευρωατλαντικό διάδρομο στρατιωτικού εφοδιασμού στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία, οι κεφαλαιο-κρατικές δολοφονίες στα Τέμπη, το Μάτι, την Πύλο, αποτελούν κομμάτια του ζοφερού παρόντος και εικόνα από το δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσεται από τους εκμεταλλευτές και τους καταπιεστές μας.
Με ακρογωνιαίο λίθο την αστική “δικαιοσύνη”, δηλαδή εκείνον τον κρατικό μηχανισμό που ξεπλένει παιδοβιαστές, βγάζει λάδι κυκλώματα σωματεμπορίας, συγκαλύπτει τα εργοδοτικά εγκλήματα που βαφτίζονται “εργατικά ατυχήματα”, συνεργάζεται αγαστά με μαφιόζους ενώ παράλληλα επιτίθεται και τιμωρεί με μένος τους πολιτικούς του αντιπάλους, το Κεφάλαιο και το Κράτος του προσπαθούν να παράξουν πειθήνιους υπηκόους και εθελούσιους σκλάβους.
Η μαζική και πολύμορφη συνέχιση του δίκαιου αγώνα ενάντια στην ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική, δεν αποτελεί απλά κινηματικό χρέος. Όπως έχει ειπωθεί απο παλιά:
ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΟΤΕ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ!
Αυτό το καθήκον υπηρέτησε και υπηρετεί ο αναρχικός Αντρέας Φλώρος. Με εκείνη την πίστη και τη συνέπεια που αναλογεί στην επαναστική Υπόθεση. Αυτό το καθήκον υπηρετεί και η ηθική – υλική – πολιτική στήριξη του.
Στηρίζουμε – Συμμετέχουμε στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης την Πέμπτη 15 Μάη στις 19.00 στα Προπύλαια.
Έναρξη Δίκης: Παρασκευή 16 Μάη στις 9.00 στο Εφετείο Αθηνών (Λουκάρεως).
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΦΡΟΝΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ – ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟΥ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Σ’ ΟΛΟΥΣ & ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ/ΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ & ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ.
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ!
ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ & ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Για την αλληλεγγύη στον σύντροφο Αντρέα Φλώρο
Στις 21 Φεβρουαρίου 2024 συλλαμβάνεται ο αναρχικός Αντρέας Φλώρος για μικροκλοπή στο κατάστημα Lidl στην Πάτρα. Το συμβάν γίνεται αφορμή για να ξεκινήσουν οι κρατικές μεθοδεύσεις σε βάρος του γνώριμου από χρόνια στις αρχές συντρόφου. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Α.Δ.Α, εισαγγελέας και ασφαλίτες αναβαθμίζουν την κατηγορία της κλοπής σε “ληστρική κλοπή”, η οποία αποτελεί κακούργημα. Και σε αυτή την περίπτωση, η απαλλοτρίωση αντικειμένων καθημερινής χρήσης αναβαθμίζεται σκοπούμενα σε κακούργημα για να δημιουργήσει τη βάση για τις μεθοδεύσεις που ακολούθησαν.
Την επόμενη μέρα πραγματοποιείται έρευνα στο σπίτι του συντρόφου όπου κατάσχονται προσωπικά αντικείμενα (laptop, κινητό). Μετά από δύο μέρες κράτησης ο σύντροφος αφήνεται με βαρείς περιοριστικούς όρους. Καθώς το συγκεκριμένο κακούργημα δεν αρκούσε για την περαιτέρω έρευνα επί των κατασχεθέντων, οι μπάτσοι επιστρατεύουν το γνωστό “ανώνυμο τηλεφώνημα”, σύμφωνα με το οποίο ο σύντροφος είναι αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης και επρόκειτο να χτυπήσει με εκρηκτικά στην πόλη της Πάτρας. Στο κινητό του συντρόφου βρίσκουν δυο φωτογραφίες κειμένων με υπογραφή της “Σύμπραξης Εκδίκησης” αντιγραμμένες από τα «κρυμμένα» του indymedia, καθώς και συνομιλίες με κρατούμενους άσχετες με την υπόθεση. Αμέσως, ο σύντροφος συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στην αντιτρομοκρατική όπου και του αποδίδονται κατηγορίες για ένταξη και συμμετοχή (ακόμα και με φυσική παρουσία σε δράσεις οι οποίες αποδεδειγμένα έγιναν σε άλλο τόπο και χρόνο από εκεί που βρίσκονταν ο Αντρέας) σε τρομοκρατική οργάνωση, με αποτέλεσμα την προφυλάκισή του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κρατικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν μεθοδεύσεις για τη στοχοποίηση και τον εγκλωβισμό συντρόφων/ισσών που με την πολυετή τους παρουσία στον αναρχικό χώρο έχουν αντιταχθεί σε κάθε είδους διάκριση, έχουν διαλέξει την αλληλεγγύη ανάμεσα στις καταπιεσμένες, έχουν αντεπιτεθεί στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς. Ατόμων που με τη στάση και τη συμμετοχή τους στις συλλογικές διεργασίες εναντιώνονται με κάθε τρόπο στην κυριαρχία.
Η στοχοποίηση του Αντρέα Φ. μόνο τυχαία δεν είναι. Η διαρκής παρουσία του στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες των τελευταίων δεκαετιών, η αλληλεγγύη του προς τους καταπιεσμένους, τους μετανάστες, τους φτωχοποιημένους και τους έγκλειστους, η ανοιχτή δράση του ενάντια σε κάθε είδους εκμετάλλευση, όπως και η κατάδειξη μέσα από τον λόγο και τις πραξεις του της εκμεταλλευτικής και κατασταλτικής φύσης κράτους και κεφαλαίου, είναι οι πραγματικές αιτίες για τις οποίες οι κατασταλτικοί μηχανισμοί μηχανορράφησαν για τη δίωξή του.
Επιπρόσθετα, είναι γνωστή η προσπάθεια του κράτους να αποπολιτικοποιήσει την αναρχική δράση και λόγο μέσα από το ευφυολόγημα της διασύνδεσης κατηγορούμενων ή/και έγκλειστων που δεν συσχετίζονται μεταξύ τους. Το κρατικό αφήγημα επιχειρεί επικοινωνιακά να υφάνει τη διαπλοκη «ποινικών» και «πολιτικών» με στόχο την εγκληματοποίηση ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου.
Εργαλειοποιώντας την διακηρυγμένη αναρχική θέση της αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους, το κράτος πλέκει εντέχνως το τρομοσενάριό του. Στην υπόθεση που εμπλέκουν τον Αντρέα, κατηγορούνται και άτομα χωρίς δηλωμένη πολιτική ταυτότητα, τα οποία επίσης αρνούνται οποιαδήποτε συμμετοχή στη φερόμενη οργάνωση και με τα οποία ο σύντροφός μας αρνείται πως έχει οποιαδήποτε γνωριμία. Παρ’ όλα αυτά, αγνοώντας εσκεμμένα την πραγματικότητα και χωρίς να έχει κανένα στοιχείο, το κράτος επιχειρεί να ομογενοποιήσει υπό την ομπρέλα της “τρομοκρατικής οργάνωσης” ένα ετερόκλητο πλήθος κατηγορούμενων, μεθοδεύοντας έτσι το κατηγορητήριο που κρατά δέσμιο τον σύντροφό μας.
Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια και γενικότερα στην υπόθεση παίζουν τα ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι λειτουργώντας με συνέπεια ως δεκανίκια του κράτους δρουν ταυτόχρονα με δικαστές και ασφαλίτες και αναπαράγουν ή και εμπλουτίζουν (ειδικά οι τοπικοί παπαγάλοι) τη μεθόδευση που οδηγεί τον Αντρέα Φ. στην φυλακή.
Τα μέσα μεγάλης εμβέλειας αναπαράγουν ως συνήθως το ραπόρτο της ΕΛΑΣ, ενισχύοντας το κρατικό αφήγημα και αναμασώντας τα περί δήθεν αποτελεσματικότητας του πολιτικού προϊσταμένου της αστυνομίας απέναντι στις «εστίες ανομίας» και την «τρομοκρατία». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το κράτος, χτυπώντας τη διαδήλωση που ακολούθησε τη σύλληψη του Αντρέα στην Πάτρα – και συλλαμβάνοντας 25 άτομα μετά από εισβολή στο Παράρτημα – επιχείρησε τόσο να διασπείρει τον φόβο σε ολόκληρο το κίνημα της Πάτρας όσο και να αποκόψει τον σύντροφό μας από το κίνημα αλληλεγγύης.
Αξια αναφοράς είναι η στάση των ΜΜΕ τοπικής εμβέλειας, καθώς αν και γνώριζαν καλά την πολύμορφη παρουσία του συντρόφου μέσα από τον α/α χώρο και το κίνημα ευρύτερα, συνειδητά επέλεξαν τη μέθοδο της δολοφονίας χαρακτήρα φορώντας του τις ταμπέλες του «τρομοκράτη», του «μπαχαλάκια» κλπ. Ο τρόπος που φτιασιδώθηκαν οι «ειδήσεις» για να φτάσουν ως εύπεπτο τρομοσενάριο στους κατοίκους της πόλης, αναγνώστες\ακροατές\τηλεθεατές ήταν καθοριστικός για την αφομοίωση του κρατικού αφηγήματος.
Σε περιπτώσεις όπως αυτή του Αντρέα, η μεθόδευση δρα διττά. Αφενός καταδεικνύει ως παρέκκλιση τη συμπεριφορά του συντρόφου που τολμά, αμφισβητεί και αντιστέκεται, ασφυκτιώντας στο ζοφερό περιβάλλον στο οποίο επιβιώνουμε και αφετέρου υποδεικνύει ότι το κράτος είναι ο κάτοχος του μονοπωλίου εγγύησης της ασφαλούς διαβίωσης.
Πλέον, ο κάτοικος (στην περίπτωσή μας, της Πάτρας) δεν αντιλαμβάνεται τον σύντροφο μέσα από τη σχέση που είχε δημιουργηθεί από τη διαρκή παρουσία και δράση του στο πεδίο του καθημερινού αγώνα, αλλά μέσα από την θεαματική αναπαράσταση της πραγματικότητας που έχουν δημιουργήσει κράτος και ΜΜΕ μέσω των τρομοαφηγημάτων.
Ωστόσο, τον Αντρέα τον γνωρίζουμε καλά. Εχουμε υπάρξει συνοδοιπόροι και σύντροφοι στις αγωνίες για έναν καλύτερο κόσμο, στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, στη μάχη για την υπεράσπιση των φυλακισμένων, στη βεβαιότητα πως ο κόσμος της αλληλεγγύης θα γκρεμίσει συθέμελα τον κόσμο της εκμετάλλευσης.
Γι’ αυτό και καμία μεθόδευση, κανένα παραμύθι των ΜΜΕ και κανένα τρομοσενάριο δεν θα μας πείσει για το αντίθετο. Ο Αντρέας Φλώρος είναι ένας από εμάς και στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα δίπλα του ως την απελευθέρωσή του, ώσπου να τον συναντήσουμε και πάλι τους δρόμους του αγώνα.
Στηρίζουμε τα καλέσματα της Συνέλευσης αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Αντρέα Φλώρο:
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης – Πέμπτη 15/5 στις 19:00 – Προπύλαια
Συγκέντρωση στην Έναρξη της Δίκης – Παρασκευή 16/5 στις 9:00 – Εφετείο Λουκάρεως
Αμεση απελευθέρωση του αναρχικού Ανδρέα Φλώρου, κρατούμενου στις φυλακές Αμφισσας από τις 26/04/25!
Να σταματήσει άμεσα οποιαδήποτε δίωξη ενάντια στον σύντροφό μας!
Χορός της Καρμανιόλας
Θεσσαλονίκη
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΝΔΡΕΑ Φ.
Στις 22/04/24 ο αναρχικός Α.Φλώρος απαγάγεται από την αντιτρομοκρατική στην Πάτρα όπου διαμένει και οδηγείται στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα, και για δεύτερη φορά (με την πρώτη να αφορά απαλλοτρίωση προϊόντων ευτελούς αξίας από σούπερ μάρκετ), πραγματοποιείται πολύωρη εισβολή στο σπίτι του, ώστε να μεθοδευτούν ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του, κατάσχονται ηλεκτρονικά του μέσα και προσωπικά του αντικείμενα.
Στη δεύτερη πράξη του τρομοσεναρίου της ΕΛΑΣ ο Αντρέας μεταφέρεται στην Αθήνα, ανακρίνεται και με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α, κατηγορείται ως μέλος της οργάνωσης «Σύμπραξη Εκδίκησης» και ως φυσικός αυτουργός των ενεργειών της, κατηγορίες που ο ίδιος αρνείται στο σύνολο τους.
Πειστήρια για τη δίωξη του Αντρέα αποτελούν επικοινωνίες του με πολιτικούς κρατουμένους άσχετων με την υπόθεση, και «κορωνίδα» αυτών, δύο κείμενα-ανάληψης ευθύνης της «Σύμπραξης Εκδίκησης» τα οποία βρέθηκαν αντεγραμμένα σε ηλεκτρονικά του μέσα, με ημερομηνίες αποθήκευσης ύστερες της δημοσίευσής τους στο διαδίκτυο.
Μέσα σε ένα παραλήρημα λασπολογίας και παραπληροφόρησης από τοπικά και εγχώρια ΜΜΕ, στις 26/04/24 ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφασίζουν την προφυλάκισή του στις φυλακές Άμφισσας. Την ίδια ώρα πραγματοποιείται επίθεση σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Αντρέα στην κατάληψη παραρτήματος στην Πάτρα, και συλλαμβάνονται 25 αλληλέγγυες/οι.
Από τότε ο Αντρέας Φλώρος βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Άμφισσας, και η δίκη του ξεκινά στις 16/5/25 στην Αθήνα. Η δίωξη του συντρόφου είναι πολιτική, επιδιώκει την καταστολή της αγωνιστικής του δράσης, και αποτελεί επίθεση στο ευρύτερο αντιεξουσιαστικό κίνημα της Πάτρας και ολόκληρης της χώρας.
“Τόσους μήνες μετά, δεν υφίσταται κανένα στοιχείο εις βάρος μου. Διώκομαι για τη διαχρονική μου παρουσία σε κάθε μετερίζι του κοινωνικού ταξικού αγώνα, επειδή έχω διαλέξει σε αυτήν τη ζωή να πορεύομαι με ψηλά το κεφάλι, επειδή έχω πάρει θέση στο πιο όμορφο αγώνα, αυτό για την πανανθρώπινη ατομική και συλλογική απελευθέρωση, για ένα κόσμο αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας, ειρήνης, ισότητας, δίχως εκμετάλλευση και καταπίεση, δίχως πολέμους και ερημοποίηση της ζωής, για έναν κόσμο χειραφετημένο και ανεξούσιο“.
Α.Φ.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ
ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜE
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Πέμπτη 15/05 Τσιμισκή με Γούναρη – Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Αντρέα Φλώρο
Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό Ανδρέα Φλώρο – Θεσσαλονίκη
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΝΔΡΕΑ Φ.
Στις 22/4/2024, ο αναρχικός σύντροφος Ανδρέας Φ. συλλαμβάνεται, έπειτα από εισβολή μπάτσων της κρατικής ασφάλειας στο σπίτι του. Στη συνέχεια οδηγείται στον ανακριτή όπου, μέσω κατασκευασμένων στοιχείων, βρίσκεται να κατηγορείται, στο πλαίσιο του τρομονόμου 187Α, για τη συμμετοχή του στην οργάνωση “Σύμπραξη εκδίκησης” και αποφασίζεται η προφυλάκισή του.
Την ίδια στιγμή τα καθεστωτικά μέσα για άλλη μια φορά σε ένα κλίμα τρομο-υστερίας, στοχεύουν στην ηθική εξόντωση του συντρόφου, χτίζοντας ένα προφίλ κατηγορουμένου ταιριαστό στο αφήγημά τους, ενώ παράλληλα προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το σύνολο του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, ποινικοποιώντας και στοχοποιώντας την πολιτική μας δράση.
Ωστόσο, οι κρατικές κινήσεις καταστολής και φίμωσης δεν σταματούν στη δίωξη του συντρόφου, καθώς στις 26/4/2024, τα ένστολα σκουπίδια επιτίθενται στη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την κατάληψη του Παραρτήματος στην Πάτρα, ενώ ταυτόχρονα εισβάλλουν στο χώρο πραγματοποιώντας 26 συλλήψεις συντρόφων/συντροφισσών. Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς επιτίθεται στις δομές αγώνα μας σε μια προσπάθεια καταστολής όσων εξεγείρονται, αγωνίζονται και αντιστέκονται μαχητικά ενάντια στη σαπίλα του κρατικού – καπιταλιστικού συστήματος.
Η βίαιη κρατική καταστολή και η απόπειρα τρομοκρατίας των αγωνιζόμενων υποκειμένων δεν μας εκφοβίζει, μας συσπειρώνει. Απέναντι σε κάθε κατασταλτική κίνηση εναντίον μας, κάθε εκκένωση και εισβολή στους χώρους μας, κάθε σκευωρία, λασπολογία και βασανισμό, θα στεκόμαστε πάντα στο πλευρό όσων αγωνίζονται ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία και τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Θα ορθώνουμε αναχώματα μπρόστα στην κυριαρχία και θα δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε όποιον/-α υψώνει ανάστημα ενάντια στην εξουσία.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Ανδρέα Φλώρο την Πέμπτη 15/5 στις 18:00,Τσιμισκή με Γούναρη
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΝΔΡΕΑ Φ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Ταμείο Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών
Λευτεριά στον αναρχικό Αντρέα Φλώρο
Στις 21 Φεβρουαρίου του 2024 συλλαμβάνεται στην Πάτρα ο αναρχικός Αντρέας Φλώρος για απαλλοτρίωση ευτελούς αξίας προϊόντων από σουπερμάρκετ.
Άμεσα μεταφέρεται στην Αστυνομική Διεύθυνση Αχαϊας και ενώ του αρνείται επικοινωνία με δικηγόρο, η κατηγορία του αναβαθμίζεται σε κακούργημα για ληστρική κλοπή – Εδώ οφείλουμε να τονίσουμε ότι η αλυσίδα σουπερμάρκετ δεν ήθελε να ασκήσει δίωξη προς τον Αντρέα, ωστόσο αυτή στηρίχθηκε στην καθοδηγούμενη από την Ασφάλεια κατάθεση του σεκιουριτά του καταστήματος.
Με βάση αυτή την γελοία αναβάθμιση των κατηγοριών, την επόμενη μέρα οι μπάτσοι μπουκάρουν στο σπίτι του και κατάσχουν προσωπικά του αντικείμενα, κινητά, υπολογιστές κλπ, ενώ ο ίδιος αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Η επιμονή για την δίωξη του αποκαλύπτεται δύο μήνες αργότερα, στις 22/4, καθώς μετά από “ανώνυμο τηλεφώνημα” στην Ασφάλεια Πάτρας, που τον υποδεικνύει ως δήθεν φοβερό τρομοκράτη “και αρχηγό οργάνωσης ” που “μαζεύει εκρηκτικά” και “σκοπεύει να πραγματοποιήσει επιθέσεις στην πόλη της Πάτρας” , πραγματοποιείται νέα έφοδος από την αντιτρομοκρατική στο σπίτι του και συλλαμβάνεται, διωκόμενος με βάση τον νόμο 187Α, ενώ μεταφέρεται στην Αθήνα και τα προσωπικά του αντικείμενα βρίσκονται στην κατοχή των εγκληματολογικών εργαστηρίων που” μαγειρεύουν” την υπόθεση.
Οι κατηγορίες στηρίζονται πάλι σε τραγελαφικά στοιχεία κατοχής αντεγραμμεμένων από το διαδίκτυο κειμένων της οργάνωσης “Σύμπραξη Εκδίκησης” , ήδη δημόσια αναρτημένα νωρίτερα, ενώ παράλληλα προσπαθούν να ποινικοποιήσουν κάθε επαφή του με κρατούμενους αναρχικούς, συσχετίζοντας τες με την υπόθεση την οποία στήνουν.
Παράλληλα, τα τοπικά site τρέχουν να καλύψουν την είδηση με τον τρόπο που εξυπηρετεί και βολεύει τα καθεστωτικά ΜΜΕ κάνοντας λόγο για “βαρύ όνομα της τρομοκρατίας”, “αρχηγό των αναρχικών της Πάτρας” και άλλες γελοιότητες.
Ο Αντρέας αρνείται κάθε συμμετοχή σε αυτή την υπόθεση και την οργάνωση για την οποία τον κατηγορούν. Ωστόσο, παραμένει μέχρι και σήμερα προφυλακισμένος στις φυλακές Αμφισσας ενώ στις 16/5 ξεκινάει εν τέλη η δίκη της υπόθεσης.
Το σκεπτικό πίσω από το οποίο έχει παραταθεί η προφυλάκισή του όλο αυτό το διάστημα καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας, αφού, ενώ έχει γίνει ξεκάθαρο από τις εισαγγελικές αρχές ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί πως ο ίδιος είναι ο συντάκτης των κειμένων της οργάνωσης, αναφέρεται επίσης πως δεν έχει εξηγήσει επαρκώς τον λόγο που το βρέθηκαν οι φωτογραφίες στην συσκευή του!
Η πραγματική απάντηση στο γιατί συμβαίνει όλο αυτό είναι ξεκάθαρη: Από την μία, ο Αντρέας Φλώρος είναι δηλωμένα και περήφανα αναρχικός, με 20 χρόνια συμμετοχής σε κάθε είδους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες στην πλάτη του, στην πόλη της Πάτρας. Από τα φοιτητικά κινήματα του 2006/7, το Δεκέμβρη του 2008 και τους αντιμνημονιακούς αγώνες, μέχρι και την ενεργό συμμετοχή σε δομές κοινωνικής αυτό-οργάνωσης, κατειλημμένους χώρους ανοιχτούς στην κοινωνία, εργατικά σχήματα και συλλογικές κουζίνες αλληλεγγύης.
Από την άλλη, η αστική δικαιοσύνη είναι ταξική, πολιτικά ελεγχόμενη και εκδικητική. Ενώ φυλακίζει σωρηδόν φτωχούς ανθρώπους και μειονότητες για ψύλλου πήδημα, δεν διστάζει να απαλλάσσει και να συγκαλύπτει (παιδο)βιαστές, καταχραστές δημοσίου χρήματος και δολοφόνους, αν αυτοί ανήκουν ή έχουν οργανικές σχέσεις με την αστική τάξη, το πολιτικό της προσωπικό ή τους μπράβος της, δηλαδή την ελληνική αστυνομία.
Έτσι, είναι λογικό η εκδικητική της μανία να πέφτει επάνω σε όλους/ες οσους/ες αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στην παραπάνω κατάσταση, ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση. Στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων είναι οι αναρχικοί/ες, μαζί με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια της τάξης μας, όπως το φοιτητικό κίνημα, οι απεργοί/ες κλπ. Απέναντι σε αυτούς και αυτές, το Κράτος και το Κεφάλαιο εξοπλίζονται νομικά και υλικά, με νέους τρομονόμους, περισσότερους μπάτσους, περισσότερη καταστολή, περισσότερη βία. Στέλνουν ανθρώπους στην φυλακή για ένα αποτύπωμα σε κάποια σακούλα ή για μια φωτογραφία από ένα δημόσια αναρτημένο κείμενο. Μπουκάρουν σε σπίτια αγωνιστών εργαζομένων και τους συλλαμβάνουν με μόνο “αποδεικτικό στοιχείο” μια ψεύτικη κατάθεση, επάνω στην οποία χτίζουν ένα μιντιακό αφήγημα.
Αυτή η κατάσταση δεν θα σταματήσει, εκτός κι αν την σταματήσουμε όλοι και όλες μαζί, οι από-τα-κάτω, οι καταπιεσμένες και οι εκμεταλλευόμενοι. Αυτοί και αυτές που βάλλονται άμεσα από αυτό το σύστημα, που δεν έχουν τις πλάτες του κράτους, των πολιτικών και των μπάτσων.
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Αντρέα Φλώρο!
Άμεση αποφυλάκιση του συντρόφου μας!
Οργάνωση κι αγώνας για την δημιουργία ενός κόσμου χωρίς φυλακές, καταπίεση και εκμετάλλευση.
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟ
Στις 21/2/2024 ο αναρχικός κοινωνικός αγωνιστής και σύντροφος Αντρέας Φλώρος, συλλαμβάνεται για απαλλοτρίωση προϊόντων ευτελούς αξίας από το κατάστημα LIDL στην Πάτρα. Όση ώρα κρατείται ο σύντροφος στην Α.Δ. Αχαΐας, σκαρώνεται από τις μεθοδεύσεις της κρατικής ασφάλειας η ανήκουστη αναβάθμιση της κατηγορίας που τον βαραίνει, από πλημμελειματική κλοπή προϊόντων ευτελούς στο κακούργημα της ληστρικής κλοπής. Το επόμενο πρωί διατάσσεται έρευνα στο σπίτι του, όπου ένα χαφιεδότσουρμο της ασφάλειας κατάσχει το laptop και το κινητό του. Στη συνέχεια αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους παρουσίας δύο φορές το μήνα στο τμήμα και απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Ωστόσο, καθώς η βαρύτητα της υπόθεσης δεν επαρκούσε νομικά ώστε να σταλούν τα αντικείμενά του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Αθήνας, ανακαλύπτεται ένα <<ανώνυμο τηλεφώνημα>> στην Κρατική Ασφάλεια Πάτρας, το οποίο υποδεικνύει τον σύντροφο ως αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης που <<συγκεντρώνει εκρηκτικά και ετοιμάζει μεγάλο χτύπημα στην πόλη της Πάτρας>>. Η <<Αντιτρομοκρατική>> χρησιμοποιώντας τις απεριόριστες ελευθερίες που της παρέχει ο τρομονόμος 187Α , όπως η μη υποχρέωση αποσαφήνισης της προέλευσης του τηλεφωνήματος ή της καταγραφής του, βασίζεται σε φωτογραφίες που βρίσκει στο κινητό του Α.Φ. από κείμενα της <<Σύμπραξης Εκδίκησης>>, ώστε να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης σε βάρος του. Ο σύντροφος συλλαμβάνεται έξω από την κατοικία του και μεταφέρεται στην αντιτρομοκρατική στην Αθήνα. Τα υπόλοιπα “στοιχεία” που ανακάλυψε η αντιτρομοκρατική ήταν μηνύματα που αντάλλασε ο σύντροφος με πολιτικούς κρατούμενους πλήρως άσχετους με την υπόθεση που του καταλογίζουν, ποινικοποιώντας τις συντροφικές και αλληλέγγυες σχέσεις. Έκτοτε ο Α.Φ. μεταφέρεται και κρατείται στις φυλακές Άμφισσας.
Ερχόμαστε αντιμέτωποι για άλλη μια φορά όπως και σε πλήθος άλλων πολιτικών υποθέσεων που σχηματίζονται με το κατηγορητήριο του 187Α, με τον κατασταλτικό κρατικό μηχανισμό απέναντι στους αγωνιστές. Τα γνωστά – ή μάλλον άγνωστα- ανώνυμα τηλεφωνήματα, τα μηδαμινά στοιχεία και οι fast track δικονομικές διαδικασίες προφυλακιζουν διαχρονικά ενεργούς ανθρώπους του κινήματος, ποινικοποιούν συντροφικές και φιλικές σχέσεις, όλα μέσα σε ένα πλαίσιο νόμου που από τη μία έχει φτιαχτεί τόσο ευρεία για να μπορεί να προσαρμόζεται ανα τη συνθήκη και από την άλλη για να φωτογραφίζει συγκεκριμένα αυτούς που αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ο 187Α γνωστός ως “τρομονομος” εξυπηρετεί την πολιτική της προληπτικής αντιεξεγερσης, αποτελεί ένα ιδεολογικό και υλικό κρατικό κατασκεύασμα για να καταστελει αναρχικούς, αντιεξουσιαστριες, κομμουνιστές, επαναστατριες, να τους απομακρύνει από τον καθημερινό κόσμο του αγώνα και να τους απομονώνει φυλακίζοντας τους. Ταυτόχρονα,επιδιώκει την καταστολή των συνειδήσεων, την δημιουργία φόβου σε όσα αντιστέκονται με έναν απώτερο στόχο την διάλυση των (ριζοσπαστικών) κινημάτων.
Η διαδικασία ομηρίας, στοχοποίησης και φυλάκισης που υφίσταται ο σύντροφος Αντρέας είναι τερατώδης από πολλές απόψεις και συνοψίζει πολλές από τις καταπιέσεις που ασκεί το κράτος στην κοινωνική βάση. Η ακρίβεια και το υπέρογκο κόστος επιβίωσης οφείλεται στην ελεύθερη καπιταλιστική αγορά και στους νόμους της συσσώρευσης που την διέπουν. Δεν είναι ένα αόριστο φαινόμενο, αλλά η μεθοδευμένη μεγιστοποίηση των κερδών της αστικής τάξης. Ιδιοκτήτες super market, επιχειρηματίες βασικών αγαθών όπως γάλακτος, λαδιού, σιτιρών , εφοπλιστές, ξενοδοχιάρχες, καναλάρχες, καρτέλ ενέργειας είναι μόνο μία μερίδα της αστικής τάξης η οποία λεηλατεί τα εισοδήματα, την εργασία, τον κοινωνικό πλούτο, ενισχύοντας τη φτώχεια, την εξαθλίωση και ανάγοντας τη ζωή σε ένα κυνήγι επιβίωσης (των ικανών). Οι συνθήκες αυτές οδηγούν πολλούς ανθρώπους στην απαλλοτροίωση βασικών αγαθών και προϊόντων για να τα βγάλουν πέρα, πράγμα το οποίο αποτελεί μία ελάχιστη εναντίωση και προσπάθεια εξισορρόπησης της καθημερινής αδικίας και ταξικής εκμετάλλευσης που υφίσταται η κοινωνική βάση. Η αστική δικαιοσύνη, αρμόδια για την προστασία της βασικής αξίας της καπιταλιστικής κοινωνίας-οικονομίας που είναι η ιδιοκτησία, τιμωρεί βαριά αυτό που η ίδια ονομάζει <<κλοπή>>. Όπως συνέβη και στην πρώτη φάση της δίωξης του Α.Φ.Η εσωτερική “τάξη” και “ασφάλεια” του κράτους πρϋποθέτει την ποινικοποίηση των κατώτερων τάξεων, της ίδιας της φτώχειας, της μετανάστευσης και όποιας πολιτικής δράσης αντιπαρατίθεται με το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Όσα κομμάτια του πληθυσμού θεωρούνται εν δυνάμει απειλητικά για τον καπιταλισμό και την ομαλή λειτουργία του, βρίσκονται στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών. Σε αυτό το πλαίσιο, ο σύντροφος Αντρέας Φλώρος, με συνεπή παρουσία στους κοινωνικούς,ταξικούς,εργατικούς, αντιπατριαρχικούς, αντιφασιστικούς αγώνες και αλληλεγγύης στους μετανάστες, κρίθηκε φρονηματικά ένοχος, με την αστυνομία και την αστική δικαιοσύνη να προσπαθούν να τον απενεργοποιήσουν πολιτικά και κοινωνικά. Πολλές δράσεις αλληλεγγύης για την απελευθέρωσή του έχουν συντελεστεί έπειτα από τη φυλάκισή του σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και ιδίως στην Πάτρα, όπου και αποτελεί μέλος της κατάληψης Παραρτήματος.
Το κράτος συνεχώς θωρακίζεται και διαφυλάσσει την εύρυθμη αναπαραγωγή του Κεφαλαίου με τις επαναπροωθήσεις μεταναστών στα σύνορα, την στήριξη του Ισραήλ στη γενοκτονία των Παλαιστινίων, την παράδοση πρώτων κατοικιών σε funds και τράπεζες, την διόγκωση του κόστους ζωής, την διεύρυνση των ορίων της φυλακής μέσω του Νέου Ποινικού Κώδικα, την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της εργασίας με την απελευθέρωση των απολύσεων και την ποινικοποίηση των απεργιών, με την ενίσχυση των δολοφόνων των σωμάτων ασφαλείας κ.ά. Άλλωστε κύριο μέλημα του κράτους είναι αφενός να φυλακίζει ή να αορατοποιεί όσες/ους “περισσεύουν” στην καπιταλιστική κανονικότητα και αφετέρου να βαφτίζει εν δυνάμει “τρομοκράτες” όσα αντιστέκονται σε αυτήν.
Σε αυτό το πλαίσιο, ρόλος μας ως κομμάτια της κοινωνικής βάσης που αγωνίζονται για έναν κόσμο ελευθερίας και ισότητας είναι να προτάξουμε την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, η οποία συνεπάγεται μεταξύ πολλών ακόμα κινήσεων, τον αγώνα για την απελευθέρωση του αναρχικού συντρόφου Αντρέα Φλώρου.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ 187Α
ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ανάρες, ομάδας δράσης & αλληλεγγύης
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό Ανδρέα Φλώρο
Πέμπτη 15/5 18:00 – Τσιμισκή με Ναυαρίνου
Ενάντια στις μεθοδεύσεις των κρατικών κατασταλτικών επιτελείων
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟΥ
Στις 22/04/24 ο αναρχικός Αντρέας Φλώρος απαγάγεται από την αντιτρομοκρατική στην Πάτρα όπου διαμένει και οδηγείται στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα πραγματοποιείται πολύωρη εισβολή στο σπίτι του και κατάσχονται ηλεκτρονικά του μέσα και προσωπικά του αντικείμενα. Με βάση τα ευφάνταστα αστυνομικά σενάρια συντάσσεται δικογραφία με την οποία διώκεται με τον τρομονόμο (187Α) και του αποδίδονται κατηγορίες για ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα και για συμμετοχή ως φυσικός αυτουργός σε ενέργειες της οργάνωσης “Σύμπραξη Εκδίκησης”. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του ο Α. Φλώρος αρνείται το σύνολο των παντελώς σαθρών κατηγοριών που του αποδίδονται, καθώς μοναδικά στοιχεία είναι δύο κείμενα ανάληψης ευθύνης της “Σύμπραξης Εκδίκησης” τα οποία βρέθηκαν αντιγραμμένα σε ηλεκτρονικά του μέσα, με ημερομηνίες αποθήκευσης ύστερες της δημοσίευσής τους στο διαδίκτυο. Η προφυλάκισή του στις φυλακές Άμφισσας από τις 26/04/24 και η δικαστική του ομηρία μέχρι σήμερα αναδεικνύουν τον ρεβανσισμό των κατασταλτικών επιτελείων απέναντι σε έναν αναρχικό κοινωνικό αγωνιστή με διαρκή και πολύχρονη παρουσία στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Η στοχοποίηση, η δίωξη και η προφυλάκιση του συντρόφου Α. Φλώρου αποτελεί και αυτή μέρος της συνολικής κατασταλτικής εκστρατείας απέναντι στο αναρχικό κίνημα, που είναι πάγια και διακηρυγμένη θέση του κράτους, ειδικά μετά την εξέγερση του 2008, και αυτό οφείλεται ακριβώς στο ότι οι αναρχικοί συνεχίζουν να αποτελούν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι των αγωνιζόμενων και μάχονται με όλες τους τις δυνάμεις όχι μόνο τον καπιταλισμό αλλά και 
το κράτος, χωρίς προσβάσεις, χωρίς διαμεσολαβήσεις, χωρίς εκπροσώπηση μέσα στο πολιτικό σύστημα εξουσίας και συναίνεση σε αυτό, γεγονός που καθιστά το αναρχικό κίνημα επικίνδυνο και μη ελέγξιμο. Οι προπαγανδιστικές, νομοθετικές και κατασταλτικές “αντι”τρομοκρατικές μεθοδεύσεις, όπως επίσης η συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων που δεν ενσωματώθηκαν καθεστωτικά στοχεύουν στην εγκληματοποίηση κάθε μορφής αντίστασης που δεν διαμεσολαβείται από τους θεσμούς, μέσα από το “κυνήγι της τρομοκρατίας” και των “συγκοινωνούντων δοχείων” της.
Οι εξουσιαστές σήμερα επιχειρούν να σβήσουν τα αποτυπώματα ολόκληρων δεκαετιών σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων γιατί λειτουργούν ως κοινωνικά παραδείγματα αντίστασης που επιβιώνουν και αναπαράγονται, γιατί συνεχίζουν να εμπνέουν τις νέες γενιές και δείχνουν δρόμους αγώνα στους καταπιεσμένους στο σήμερα, γιατί κρατούν ζωντανή την προοπτική της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης. Το απρόσκοπτο βάθεμα των αντικοινωνικών και βίαιων αναδιαρθρώσεων, για τον ριζικό κοινωνικό μετασχηματισμό, έχει ως προϋπόθεση τόσο το τσάκισμα συνολικά των κοινωνικών και ταξικών αγώνων όσο και ειδικά την πλήρη εξουδετέρωση του πιο συνειδητά αντισυναινετικού και ριζοσπαστικού κομματιού των αγωνιζόμενων, που θέτει ως ορίζοντα την καταστροφή του εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού κρατικού οικοδομήματος και τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Στις 16/05/25 ξεκινάει σε πρώτο βαθμό η δίκη του Αντρέα Φλώρου απέναντι στις μεθοδεύσεις και τα τρομοσενάρια των κρατικών κατασταλτικών επιτελείων. Από την πλευρά μας ως αναρχικοί στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του συντρόφου για την άμεση απελευθέρωσή του και την παύση των εναντίον του διώξεων, επιχειρώντας συνεχώς να στήσουμε οδοφράγματα αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή και στην ιδεολογική και κατασταλτική εκστρατεία του κράτους, που στοχεύει τον αναρχικό αγώνα και τις αδιαμεσολάβητες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις.
Δίκη: Παρασκευή 16/5, 9:00, Εφετείο Λουκάρεως (Α’ τριμελές κακουργημάτων, 4ος όροφος)
ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ – ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
Οργάνωση και αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση , την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα του συντρόφου Αντρέα Φ.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ
ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ
Στις 22/04/24 ο αναρχικός σύντροφος Αντρέας Φ. απαγάγεται από την αντιτρομοκρατική στην Πάτρα όπου διαμένει και οδηγείται στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα για δεύτερη φορά (με την πρώτη να αφορά υπόθεση μικροκλοπής αντικειμένων από τα Lidl) πραγματοποιείται πολύωρη εισβολή στο σπίτι του, ώστε να μεθοδευτούν ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του, κατάσχονται ηλεκτρονικά του μέσα και προσωπικά του αντικείμενα.
Στη δεύτερη πράξη του τρομοσεναρίου της ΕΛΑΣ ο Α.Φ. μεταφέρεται στην ΑΘήνα, ανακρίνεται και με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α, κατηγορείται ως μέλος της οργάνωσης “Σύμπραξη Εκδίκησης” και ως φυσικός αυτουργός των ενεργειών της, κατηγορίες που ο σύντροφος αρνείται στο σύνολο τους.
“Κορωνίδα” των αποδεικτικών στοιχείων που οδήγησαν στη δίωξη του συντρόφου αποτελούν δύο κείμενα-αναλήψεις ευθύνης της “Σύμπραξης Εκδίκησης” τα οποία βρέθηκαν αντεγραμένα σε ηλεκτρονικά του μέσα, με ημερομηνίες αποθήκευσης ύστερες της δημοσίευσής τους στο διαδίκτυο.
Μέσα σε ένα παραλήρημα λασπολογίας και παραπληροφόρησης από τοπικά και εγχώρια ΜΜΕ, στις 26/04 ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφασίζουν την προφυλάκισή του στις φυλακές Άμφισσας. Την ίδια ώρα πραγματοποιείται επίθεση σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Αντρέα στην κατάληψη παραρτήματος στην Πάτρα, και συλλαμβάνονται 25 συντρόφισσες/οι.
Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
“Τόσους μήνες μετά, δεν υφίσταται κανένα στοιχείο εις βάρος μου. Διώκομαι για την διαχρονική μου παρουσία σε κάθε μετερίζι του κοινωνικού και ταξικού αγώνα, επειδή έχω διαλέξει σε αυτή τη ζωή να πορεύομαι με ψηλά το κεφάλι, επειδή έχω πάρει θέση στον πιο όμορφο αγώνα, αυτόν για την πανανθρώπινη ατομική και συλλογική απελευθέρωση, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας, ειρήνης, ισότητας, δίχως εκμετάλλευση και καταπίεση, δίχως πολέμους και ερημοποίηση της ζωής, για έναν κόσμο χειραφετημένο και ανεξούσιο.
Η καμπάνια αυτή αποσκοπεί στην οικονομική ενίσχυση του συντρόφου που βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα βαρύ κατηγορητήριο και έναν πολυέξοδο δικαστικό αγώνα.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Δράσεις, καλέσματα στήριξης
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟ (Ηράκλειο Κρήτης)
“Όσον αφορά τη δική μου δίωξη και τις επιδιώξεις της, αρχικά σε ατομικό επίπεδο στοχεύει στην απενεργοποίησή μου από τον αγώνα και τη φίμωσή μου.
Η στοχοποίησή μου μέσα στα χρόνια είναι διαρκής και συνεχίζεται και με την πρόσφατη δίωξη μου, με φήμες, απειλές, ασφαλίτικα σενάρια και ψευδή δημοσιεύματα.
Πράττω πάντοτε με βασικό γνώμονα να δημιουργούμε ανοιχτές δημόσιες διαδικασίες και δομές κοινωνικής ταξικής αυτοάμυνας και αλληλοβοήθειας, να χτίζουμε κοινότητες αγώνα, να συμμετέχουμε οριζόντια, προτάσσοντας τον αναρχικό αγώνα και τα ελευθεριακά προτάγματα σε κάθε μικρό ή μεγάλο κοινωνικό γεγονός, να στεκόμαστε μαχητικά, δυναμικά και ριζοσπαστικά απέναντι στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου.
… στη ζυγαριά των αξιών, βρισκόμαστε από τη μεριά αυτού του δίκιου, πρεσβεύουμε τα πιο όμορφα ιδανικά που περικλείονται σε αυτό.Να πιστέψουμε σε αυτά και να τα μετουσιώσουμε σε πρωτοβουλίες που θα βάλουν ανάχωμα στην κρατική / καπιταλιστική βαρβαρότητα, σε κάθε χωριό, πόλη, γειτονιά, σχολή, χώρο εργασίας.
Αυτοοργανωμένα, με ισότητα, οριζόντια, να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια. Να παλέψουμε για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Όπου και αν βρισκόμαστε, μπορούμε να πράξουμε αγωνιστικά και επαναστατικά.Όπως έγραψε και ο δολοφονημένος σύντροφος Βασίλης Μάγγος, «και ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα», για να είμαστε το αντίβαρο στην αδικία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς και την προσμονή να ξανασυναντηθούμε στα όμορφα μονοπάτια του αγώνα, ας κρατήσουμε τη φράση ενός άλλου συντρόφου από ένα τραγούδι: Σιγά μη γονατίσουμε.”
Απόσπασμα από κείμενο του Αντρέα Φ.
Στις 22/4/2024 ο αναρχικός σύντροφος Αντρεας Φ. απάγεται από την αντιτρομοκρατική στη Πάτρα όπου διαμένει και οδηγείται στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα για δεύτερη φορά (με τη πρώτη να αφορά υπόθεση κλοπής μικροαντικειμένων από τα Lidl) πραγματοποιείται πολύωρη εισβολή στο σπίτι του, ώστε να μεθοδευτούν ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του, κατάσχονται ηλεκτρονικά του μέσα και προσωπικά του αντικείμενα.
Στη δεύτερη πράξη του τρομοσεναριου της ΕΛ.ΑΣ ο Α.Φ. μεταφέρεται στην Αθήνα, ανακρίνεται και με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α, κατηγορείται ως μέλος της οργάνωσης «Σύμπραξη Εκδίκησης» και ως φυσικός αυτουργός των ενεργειών της, κατηγορίες που ο σύντροφος αρνείται στο σύνολο τους.
Μέσα σε ένα παραλήρημα λασπολογίας και παραπληροφόρησης από τοπικά και εγχώρια ΜΜΕ, στις 26/4 ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφασίζουν την προφυλάκιση του στις φυλακές Άμφισσας.
ΕΝΑΡΞΗ ΔΙΚΗΣ 16/5/25 09:00 ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ
Link για το fund για τα δικαστικά έξοδα: https://tinyurl.com/5ftrr6x4
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
«…με τη προσμονή να ξανασυναντηθούμε στα όμορφα μονοπάτια του αγώνα…»
Συνέλευση αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατούμενους τις φυλακισμένες συντρόφισσες και τα έγκλειστα συντρόφια από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
Αγρίνιο: Πανό αλληλεγγύης στον αναρχικό Αντρέα Φλώρο
Στις 22-04-2024 η αντιτρομοκρατική προχώρησε στην απαγωγή του αναρχικού Α.Φ. από την πόλη της Πάτρας όπου και διαμένει, εισβάλλοντας ταυτόχρονα στο σπίτι του.
Στις 26/04/2024 ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφασίζουν την προφυλάκισή του με φερόμενα ως «στοιχεία» δύο 
φωτογραφίες από κείμενα με υπογραφή της ομάδας «Σύμπραξη Εκδίκησης», τραβηγμένες σε μεταγενέστερο χρόνο από τη δημοσιοποίηση των κειμένων στο διαδίκτυο και κάποια μηνύματα με κρατούμενους συντρόφους, άσχετους με την συγκεκριμένη υπόθεση. Μέχρι και σήμερα παραμένει αιχμάλωτος στις φυλακές Άμφισσας με την έναρξη της δίκης να είναι ορισμένη στις 16/05.
Η τρόικα αστυνομίας, δικαστικών αρχών και Μ.Μ.Ε. , πιστή στη διαφύλαξη της κυριαρχίας κράτους και κεφαλαίου, με διαχρονική στόχευση την εξόντωση των αγωνιζομένων κομματιών της κοινωνίας, λειτούργησε συντεταγμένα. Η αστυνομία στήνει τις δικογραφίες και διαρέει, οι δικαστές φορτώνουν με δυσβάσταχτες ποινές και στοιβάζουν στα μπουντρούμια της αστικής δημοκρατίας, όπως επιτάσσει για τους από κάτω ο νέος ποινικός κώδικας, πάντα χειρότερος από τον προηγούμενο, μέχρι το χείριστο επόμενο. Τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. υποτελή στο κρατικό χρήμα που τους παρέχεται για τις αντιεξεγερτικές υπηρεσίες τους, αλλά και στα διόλου ευκαταφρόνητα ποσά που προκύπτουν από τα τοπικά διαφημιστικά πακέτα, προσπαθούν να λοιδωρήσουν και να αποπολιτικοποιήσουν τη δράση των αναρχικών.
Ο Αντρέας είναι ένας αναρχικός κοινωνικός αγωνιστής, σάρκα από τη σάρκα του τοπικού και όχι μόνο κινήματος , που συνειδητά έχει επιλέξει τον δρόμο του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στους καταστροφικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου, με την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη ως όπλο. Η δίωξη του είναι πολιτική και έρχεται να προστεθεί στις τόσες εκδικητικές διώξεις αγωνιστών που στάθηκαν και στέκονται απέναντι στον κόσμο της εξουσίας.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΡΕΑ ΦΛΩΡΟ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγρινίου
