Κοινή δήλωση από τις Αντιεξουσιαστικές, Αντιφασιστικές και Φεμινιστικές Συλλογικότητες Ηρακλείου, Ελλάδα, με αφορμή τη βραχυπρόθεσμη «κατάληψη» της Rote Flora στα τέλη της άνοιξης, καθώς και σχετικά με τη θέση ενός τμήματος του Αυτόνομου κινήματος στη Γερμανία.
Ως τοπικό κίνημα, έχουμε μακροχρόνιες σχέσεις και επαφές με ανθρώπους και δομές στην πόλη του Αμβούργου και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας. Ως εκ τούτου, αισθανόμαστε την ανάγκη να ξεκαθαρίσουμε τη βάση στην οποία είμαστε ανοιχτοί να συνεχίσουμε αυτή τη σχέση και πού βρίσκονται τα όριά μας. Γράφουμε από μια τοποθεσία και γεωγραφία που έχει βιώσει μακρά ιστορία αποικισμού από διάφορες αυτοκρατορίες. Από τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, τους Ενετούς, τους Οθωμανούς, τους Ιταλούς και τους Γερμανούς φασίστες, μέχρι την ηγεμονία των Βρετανών και των ΗΠΑ, υπάρχει μια μακρά συλλογική μνήμη για το πώς μοιάζει η κατοχή και τι συλλογική τιμωρία, μαζική δολοφονία και απόπειρα εξόντωσης σημαίνει.
Για εμάς (και συμπτωματικά για πολλά άλλα έθνη που βίωσαν την αποικιοκρατία), είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε όλα τα παραπάνω σε όσα συμβαίνουν στα εδάφη της Παλαιστίνης από τότε που ξεκίνησε το σιωνιστικό σχέδιο ενός εβραϊκού κράτους εποίκου. Αλλά αναγνωρίζουμε και κάτι άλλο που είναι πολύ οικείο: την αντίσταση στην αποικιακή κυριαρχία και την καταπίεση. Το βρίσκουμε αλαζονικό, οριενταλιστικό (η στάση σας ενάντια στην ενωμένη παλαιστινιακή αντίσταση προέρχεται ξεκάθαρα από μια ισλαμοφοβική και δυτική κοσμοθεωρία καλυμμένη με αριστερό/προοδευτικό πέπλο) και αηδιαστικό που εσείς (και η FC St. Pauli Club) δεν καταδικάζετε τις ενέργειες μιας -ξεκάθαρα- ακροδεξιάς κυβέρνησης (αυτής του Ισραήλ) που σφάζει τον παλαιστινιακό (γηγενή) πληθυσμό με όλη τη στρατιωτική και πολιτική βοήθεια και υποστήριξη (κυρίως) δυτικών δυνάμεων. Μια κυβέρνηση που, για να πραγματοποιήσει τα αποικιακά της σχέδια, δεν διστάζει να παρασύρει ολόκληρη την περιοχή (αν όχι ολόκληρο τον κόσμο) σε έναν ακόμη μεγάλο πόλεμο. Αυτή τη στιγμή, η σφαγή έχει επεκταθεί ακόμη περισσότερο και ο λαός του Λιβάνου πρέπει να πληρώσει το τίμημα του ρατσισμού και των “δύο μέτρων – δύο σταθμών” των δυτικών κυβερνήσεων και κοινωνιών που δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν αυτή την “τρέλα”.Το να μην παίρνουμε ξεκάθαρη στάση εναντίον του Κράτους του Ισραήλ είναι ντροπή για την ιστορία της “Left” (με την τοπική σημασιολογία) και θα ήταν καλύτερα να αφήσετε το κτίριο στους ανθρώπους που έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους σε αυτούς που πάντα υποστηρίζαμε εμείς (ευρύτερα), οι “Left”: τους/τις/τα καταπιεσμένους/ες/α.
Έχοντας αναφέρει όλα αυτά, χαιρετίζουμε τα συντρόφια που τάχθηκαν στο πλευρό του αγώνα για μια Παλαιστίνη, ελεύθερη να καθορίσει το μέλλον της. Ασφαλώς είμαστε επικριτικά απέναντι σε κάθε έθνος- κράτος και δεν βλέπουμε καμία πραγματική λύση σε αυτού του είδους τις δομές, αλλά αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να παλέψουμε για να τερματίσουμε την αποικιακή κυριαρχία και να επιμείνουμε ότι «Ποτέ ξανά» σημαίνει «Ποτέ ξανά για κανένα». Γιατί σήμερα, είναι πιο επείγον από ποτέ να βρούμε τρόπους για να κινητοποιήσουμε τις κοινωνίες ενάντια στον διαφαινόμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο στον οποίο σπρώχνει το καπιταλιστικό σύστημα το ίδιο και εμάς.
Κοινή δήλωση από: Συνέλευση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό Ηρακλείου, Δίκτυο Αντιφασιστικών Πυρήνων στο Ηράκλειο Κρήτης, Antifa Her Αντιεξουσιαστική ομάδα Belum Urbi Τρανσφεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου Αντιεξουσιαστική πρωτοβουλία φοιτη-τριών/ών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Api NereΕλευθεριακή ομάδα στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο (Ελ.Με.Πα.), Τριβόλια Αγροτική Κολλεκτίβα Be Collective Aυτοδιαχειριζόμενη συναυλιακή ομάδα, ΣΤΟΑ 60 (Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στο γερμανικό indymedia)
[ENG] How to recognize a genocide when you see it.
A joint statement from the Anti-Authoritarian, Antifascist, and Feminist Collectives of Heraklion, Greece, on the occasion of the short-term “re-occupation” of the Rote Flora in late spring, as well as regarding the position of a part of the Autonomous movement in Germany. As a local movement, we have long-standing relationships and contacts with people and structures in the city of Hamburg and other cities in Germany. Therefore, we feel the need to clarify the basis on which we are open to continue this relationship and where our limits lie.
We write this from a location and geography that has experienced a long history of colonization by various empires. From the Romans, Byzantines, Venetians, Ottomans, Italian and German fascists, to the hegemony of the British and the USA, there is a long collective memory of what occupation looks like and what collective punishment, mass murder, and attempted extermination mean. For us (and coincidentally for many other nations that experienced colonialism), it is easy to recognize all the above in what is happening in the lands of Palestine since the Zionist project of a Jewish settler state began. But we also recognize something else that is very familiar: resistance to colonial rule and oppression.We find it arrogant, orientalist (your stance against the united Palestinian resistance clearly comes from an Islamophobic and Western worldview covered in a left/progressive veil), and disgusting that you (and FC St. Pauli Club) are not condemning the actions of a clearly right-wing government (that of Israel) that slaughters the Palestinian (indigenous) population with all the military and political help and support of (mostly) Western powers.
A government that in order to realize its colonial plans is not hesitating to drag the whole region (if not the whole world) in another major war. Right now, the slaughter has expanded even more and the people of Lebanon have to pay the price of the racism and the double standards of Western governments and societies who do nothing to stop this madness.Not taking a clear stance against the State of Israel is a disgrace to the history of the Left, and it would be better to leave the building to the people who have expressed their support for the ones we, the Left, have always supported: the oppressed.
Having said all that, we salute the comrades who sided with the struggle for a Palestine that is free to determine its future.We are certainly critical of every nation-state and see no real solution in these kinds of structures, but what matters now is fighting to end colonial rule and insisting that “Never again” means “Never Again for anyone”. Because today, it is more urgent than ever to find ways to mobilize societies against the looming third world war that the capitalist system is pushing itself and us into.
Declaration of: Assembly of Solidarity with Palestinian people, HeraklionAntifascist network in Heraklion, Antifa HerAntiauthoritarian group Belum Urbi,Transfeminist solidarity of Heraklion,Anti-authoritarian Student Initiative at University of Crete, Api NereLibertarian group at El.Me.Pa University Trivolia,Agricultural group, BecollectiveSelf-managed concert group, STOA 60
[DE] Eine gemeinsame Erklärung der antiautoritären, antifaschistischen und feministischen Kollektive von Heraklion, Griechenland, anlässlich der kurzzeitigen „Wiederbesetzung“ der Roten Flora im späten Frühjahr sowie zur Position eines Teils der autonomen Bewegung in Deutschland zum Krieg in Palästina. Als lokale Bewegung aus Griechenland haben wir langjährige Beziehungen und Kontakte zu Menschen und Strukturen in der Stadt Hamburg und anderen Städten in Deutschland. Daher möchten wir klarstellen, auf welcher Grundlage wir bereit sind, diese Beziehungen fortzusetzen, und wo unsere Grenzen liegen. Wir schreiben dies von einem Ort und einer Region aus, die eine lange Geschichte der Kolonisierung durch verschiedene Reiche erlebt hat. Von der römischen, byzantinischen, venezianischen und osmanischen Herrschaft über den italienischen und deutschen Faschismus bis hin zur britischen und US-amerikanischen Hegemonie ist die Geschichte der Besatzung, der Kollektivstrafe, des Massenmordes und des Versuchs der Ausrottung in der Erinnerung der kretanischen Bevölkerung verankert. Für uns (und für viele andere Nationen, die den Kolonialismus erlebt haben) ist es leicht, all das in dem wiederzuerkennen, was in den Ländern Palästinas seit dem Beginn des zionistischen Projekts eines jüdischen Siedlerstaates geschehen ist.
Aber wir erkennen auch etwas anderes, das uns sehr vertraut ist: den Widerstand gegen Kolonialherrschaft und Unterdrückung.Wir finden es arrogant, orientalistisch (diese Haltung gegenüber dem palästinensischen Widerstand entspringt eindeutig einem islamophoben und westlichen Weltbild, das mit einer vermeintlich progressiven Haltung kaschiert wird) und abstoßend, dass Teile der autonomen Bewegung (und der Fanszene des Fußballvereins St. Pauli) die Handlungen der eindeutig rechtsgerichteten israelischen Regierung, die mit voller militärischer und politischer Unterstützung und Hilfe westlicher Mächte die palästinensische (indigene) Bevölkerung massakriert, nicht verurteilen. Eine Regierung, die nicht zögert, die gesamte Region (wenn nicht sogar die ganze Welt) in einen weiteren großen Krieg zu stürzen, um ihre Kolonialpläne zu verwirklichen. Im Moment hat sich das Gemetzel noch weiter ausgebreitet und die Menschen im Libanon müssen den Preis für den Rassismus und die Doppelmoral westlicher Regierungen und Gesellschaften zahlen, die nichts tun, um diesen Wahnsinn zu stoppen.
Keine klare Haltung gegenüber dem Staat Israel einzunehmen, ist eine Schande für die Geschichte der Linken, und es wäre besser, das besetzte Gebäude der Roten Flora den Menschen zu überlassen, die ihre Unterstützung für diejenigen zum Ausdruck gebracht haben, die wir, die linke Bewegung, immer unterstützt haben: die Unterdrückten.Nach all dem grüßen wir die Genossinnen und Genossen, die sich dem Kampf für ein freies Palästina angeschlossen haben. Wir stehen jedem Nationalstaat kritisch gegenüber und sehen in diesen Strukturen keine echte Lösung, aber jetzt geht es darum, für die Beendigung der Kolonialherrschaft zu kämpfen und darauf zu bestehen, dass „Nie wieder“ bedeutet: „Nie wieder für Alle!“. Denn heute ist es dringender denn je, Wege zu finden, um die Gesellschaft gegen den drohenden dritten Weltkrieg zu mobilisieren, in den uns das kapitalistische System hineinzieht.
Erklärung von: Versammlung für die Solidarität mit dem Palästinensischen Volk Heraklion/Kreta, Αntifascist network Antifa Heraklion, Antiautoritäre Gruppe Вelum urbi, Feministische Solidarität Heraklion, Antiautoritäre Studenteninitiative der Universität Kreta Api Nere, libertäres Kollektiv in El.Me.Pa Trivolia, Landwirtschaftskollektiv Becollective, Selbstverwaltete Konzertgruppe Stoa 60 Palästina Solidarität Heraklion
[AR]كيف تتعرف على الإبادة الجماعية عندما تراها. بيان مشترك من المجموعات المناهضة للاستبداد والفاشية والنسوية في هيراكليون ، اليونان ، بمناسبة “إعادة احتلال” على “روتا فلورا” في أخر الربيع، وكذلك فيما يتعلق بموقف جزء من حركة الحكم الذاتي في ألمانيا. كحركة محلية، لدينا علاقات واتصالات طويلة الأمد مع الأشخاص والهياكل في مدينة هامبورغ ومدن أخرى في ألمانيا. لذلك، نشعر بالحاجة إلى توضيح الأساس الذي نحن منفتحون عليه لمواصلة هذه العلاقة وأين تكمن حدودنا. نكتب هذا من مكان، حيث من الناحية الجغرافية، الذي شهد تاريخا طويلا من الاستعمار والاحتلال من قبل إمبراطوريات مختلفة. من الرومان، البيزنطيين، البندقية، العثمانيين، الفاشيين الإيطاليين والألمان، إلى هيمنة البريطانيين والولايات المتحدة، هناك ذاكرة جماعية طويلة لما يبدو عليه الاحتلال وما يعنيه العقاب والقتل الجماعي ومحاولة الإبادة. بالنسبة لنا (ومن قبيل الصدفة بالنسبة للعديد من الدول الأخرى التي عانت من الاستعمار)، سهل أن ندرك كل ما سبق في ما يحدث حاليًا في أراضي فلسطين منذ بدء المشروع الصهيوني لدولة استيطانية يهودية. لكننا ندرك أيضا شيئا آخر مألوفا جدا: مقاومة الحكم الاستعماري والاضطهاد. نجدها متعجرفة ومستشرقة (موقفكم ضد المقاومة الفلسطينية الموحدة يأتي بوضوح من نظرة عالمية معادية للإسلام وغربية متنكرا زي تقدمي ويساري)، ومثير للاشمئزاز أنكم (نادي سانت باولي) لا تدينون الافعال حكومة يمينية (حكومة إسرائيل) الذي تذبح السكان الفلسطينيين (السكان الاصليين) بكل المساعدة العسكرية والسياسية والدعم (في الغالب) من القوى الغربيةحكومة من أجل تحقيق خططها الاستعمارية لا تتردد في جر المنطقة بأكملها (إن لم يكن العالم بأسره) إلى حرب كبرى أخرى. في الوقت الحالي، توسعت المذبحة أكثر وعلى الشعب اللبناني أن يدفع ثمن العنصرية والمعايير المزدوجة للحكومات والمجتمعات الغربية التي لا تفعل شيئًا لوقف هذا الجنون. إن عدم اتخاذ موقف واضح ضد دولة إسرائيل هو وصمة عار على تاريخ اليسار، وسيكون من الأفضل ترك المبنى للأشخاص الذين أعربوا عن دعمهم لأولئك الذين دعمناهم، نحن اليسار، دائما: المضطهدون. بعد كل ما سبق ذكره، نحيي الرفاق الذين وقفوا إلى جانب النضال من أجل فلسطين حرة في تقرير مستقبلها. نحن بالتأكيد ننتقد كل دولة قومية ولا نرى حلا حقيقيا في هذه الأنواع من الهياكل، ولكن ما يهم الآن هو القتال من أجل إنهاء الحكم الاستعماري والإصرار على أن “لن يتكرر ذلك أبدا” يعني “لن يتكرر ذلك أبدا لأي شخص”. لأنه اليوم أكثر من أي وقت مضى إيجاد طرق لتعبئة المجتمعات ضد الحرب العالمية الثالثة التي تلوح في الأفق والتي يدفعها النظام الرأسمالي لنفسه وبنا إليها.
[SP] Cómo reconocer un genocidio cuando lo ves
Una declaración conjunta de los Colectivos Anti-Autoritarios, Antifascistas y Feministas de Heraklion, Grecia, con motivo de la “reocupación” a corto plazo de la Rote Flora a finales de la primavera, así como sobre la posición de una parte del movimiento Autónomo en Alemania. Como movimiento local, tenemos relaciones y contactos desde hace mucho tiempo con personas y estructuras en la ciudad de Hamburgo y otras ciudades de Alemania. Por lo tanto, sentimos la necesidad de aclarar sobre qué base estamos abiertos a continuar esta relación y dónde están nuestros límites.
Escribimos esto desde una ubicación y geografía que ha experimentado una larga historia de colonización por diversos imperios. Desde los romanos, bizantinos, venecianos, otomanos, fascistas italianos y alemanes, hasta la hegemonía de los británicos y los Estados Unidos, existe una larga memoria colectiva de lo que es la ocupación y de lo que significan el castigo colectivo, el asesinato en masa y los intentos de exterminio.Para nosotrxs (y coincidentemente para muchas otras naciones que han experimentado el colonialismo), es fácil reconocer todo lo anterior en lo que está sucediendo en las tierras de Palestina desde que comenzó el proyecto sionista de un estado de colonos judíos.Pero también reconocemos algo más que nos es muy familiar: la resistencia al dominio colonial y la opresión. Nos parece arrogante, orientalista (su postura contra la resistencia palestina unida proviene claramente de una visión islamofóbica y occidental, cubierta con un velo izquierdista/progresista) y repugnante que ustedes (y el Club St. Pauli) no condenen las acciones de un gobierno claramente de derecha (el de Israel), que masacra a la población palestina (indígena) con toda la ayuda militar y política de las potencias occidentales (en su mayoría).Un gobierno que, con el fin de realizar sus planes coloniales, no duda en arrastrar a toda la región (si no al mundo entero) a otra gran guerra. En este momento, la masacre se ha expandido aún más y el pueblo del Líbano está pagando el precio del racismo y los dobles estándares de los gobiernos y sociedades occidentales, que no hacen nada para detener esta locura.
No tomar una postura clara contra el Estado de Israel es una vergüenza para la historia de la izquierda, y sería mejor dejar el espacio a las personas que han expresado su apoyo a quienes nosotrxs, la izquierda, siempre hemos apoyado: lxs oprimidxs.Dicho todo esto, saludamos a lxs camaradxs que se unieron a la lucha por una Palestina libre para determinar su futuro. Ciertamente somos críticxs de todos los estados-nación y no vemos una solución real en este tipo de estructuras, pero lo que importa ahora es luchar para acabar con el dominio colonial e insistir en que “Nunca más” significa “Nunca más para nadie”. Porque hoy, es más urgente que nunca encontrar maneras de movilizar a las sociedades contra la inminente tercera guerra mundial a la que el sistema capitalista nos está empujando, a sí mismo y a nosotrxs.
[FR] Comment reconnaître un génocide quand on en voit un?
Une déclaration commune des collectifs anti-autoritaires, antifascistes et féministes d’Héraklion, en Grèce, à l’occasion de la « réoccupation » à court terme de la Rote Flora à la fin du printemps, concernant la position d’une partie du mouvement autonome en Allemagne. En tant que mouvement local, nous avons des relations et des contacts de longue date avec des personnes et des structures de la ville de Hambourg ainsi que d’autres villes d’Allemagne. Par conséquent, nous ressentons le besoin de clarifier les bases sur lesquelles nous sommes ouvert.e.s à la poursuite de nos relations et où se situent nos limites. Nous écrivons ces lignes à partir d’un lieu et d’une zone géographique qui a connu une longue histoire de colonisation par différents empires. Depuis les Romain.e.s, les Byzantin.e.s, les Vénitien.ne.s, les Ottoman.ne.s, les fascistes italien.ne.s et allemand.e.s, jusqu’à l’hégémonie des Britanniques et des États-Unis, il existe une longue mémoire collective de ce à quoi ressemble l’occupation et de ce que signifient les châtiments collectifs, les meurtres de masse et les tentatives d’extermination.Pour nous (et également pour de nombreuses autres nations qui ont connu le colonialisme), il est facile de reconnaître ces dynamiques dans ce qui se passe sur les terres de Palestine depuis que le projet sioniste d’un État de colons juifs a vu le jour.Mais nous reconnaissons aussi quelque chose d’autre qui nous est très familier : la résistance à la domination et à l’oppression coloniale. Nous trouvons arrogant, orientaliste (votre position contre la résistance palestinienne unie provient clairement d’une vision du monde occidentale et islamophobe recouverte d’un voile de gauche/progressiste) et dégoûtant que vous (et le club FC St. Pauli) ne condamniez pas les actions d’un gouvernement clairement de droite (celui d’Israël) qui massacre la population palestinienne (indigène) avec toute l’aide et le soutien militaire et politique de la plupart des puissances occidentales.Un gouvernement qui, pour réaliser ses projets coloniaux, n’hésite pas à entraîner toute la région (voire le monde entier) dans une nouvelle guerre. Aujourd’hui, le massacre s’est encore amplifié et le peuple libanais doit payer le prix du racisme et du double standard des gouvernements et sociétés occidentales qui ne font rien pour arrêter cette folie.
Ne pas prendre une position claire contre l’État d’Israël est une honte pour l’histoire de la gauche. Il vaudrait mieux laisser le bâtiment à celleux qui ont exprimé leur soutien à celleux que nous avons toujours soutenu.e.s : les opprimé.e.s.Cela dit, nous saluons toutefois les camarades qui se sont rangé.e.s du côté de la lutte pour une Palestine libre de s’autodéterminer. Nous sommes certes critique à l’égard de tout État-nation et ne voyons aucune solution réelle dans ces structures, mais ce qui nous importe aujourd’hui, c’est de lutter pour mettre fin à la domination coloniale et d’insister sur le fait que « Plus jamais ça » signifie « Plus jamais ça pour personne ». Car aujourd’hui, il est plus urgent que jamais de trouver des moyens de mobiliser les sociétés contre la troisième guerre mondiale qui se profile et dans laquelle le système capitaliste s’enfonce, et nous avec lui.
[TUR] Bir Soykırımı Nasıl TanırsınızGirit, İraklio şehrindeki Anti-Otoriter, Antifaşist ve Feminist Kolektiflerin, ilkbaharın sonlarında kısa süreli “yeniden işgal edilen” Rote Flora’nın ve ayrıca Almanya’daki Otonom hareketin bir kısmına ilişkin tutumu hakkında ortak açıklaması.Yerel bir hareket olarak, Hamburg ve Almanya’nın diğer şehirlerindeki insanlarla ve yapılarla uzun süredir devam eden ilişkilerimiz ve bağlantılarımız var. Bu nedenle, bu bağlantıyı hangi temelde sürdürebileceğimizi ve sınırlarımızın nerede olduğunu netleştirmek istiyoruz.Bu metni, çeşitli imparatorluklar tarafından uzun bir süre boyunca sömürgeleştirilen bir coğrafyadan yazıyoruz. Burada Romalılar, Bizanslılar, Venedikliler, Osmanlılar, İtalyan ve Alman faşistlerinden, İngiliz ve ABD hegemonyasına kadar, işgalin neye benzediğine ve toplu cezalandırma, toplu katliam ve imha girişiminin ne anlama geldiğine dair uzun bir kolektif hafıza var.
Bizim için (ve sömürgeciliği tecrübe eden birçok halk için de) Filistin topraklarında Siyonist bir Yahudi yerleşimci devleti projesinin başlamasından bu yana yaşananların hepsini görmek aşikâr.Ancak çok tanıdık olan başka bir şeyin de farkındayız: sömürgeci yönetime ve baskıya karşı olan direniş. Sizin (ve FC St. Pauli Kulübü’nün) çoğunlukla Batılı güçlerin askeri ve siyasi yardım ve desteğiyle Filistinli (yerli) nüfusu katleden besbelli sağcı olan bir hükümetin (İsrail’in) eylemlerini kınamamanızı kibirli, oryantalist (çünkü duruşunuz birleşik Filistin direnişine karşı açık bir şekilde sol/ilerici bir örtüyle kaplı İslamofobik ve Batılı bir dünya görüşünden kaynaklanıyor) ve iğrenç buluyoruz.Sömürgeci planlarını gerçekleştirmek için tüm bölgeyi (hatta tüm dünyayı) yeni bir büyük savaşa sürüklemekten çekinmeyen bir hükümet var. Şu anda katliam daha da genişledi ve Lübnan halkı, bu çılgınlığı durdurmak için hiçbir şey yapmayan Batılı hükümetlerin ve toplumların ırkçılığının ve çifte standartlarının bedelini ödemek zorunda.İsrail Devleti’ne karşı net bir duruş sergilememek, solun tarihine bir utanç kaynağıdır ve işgal evini, her zaman desteklediklerimize, yani ezilenlere desteklerini ifade eden insanlara bırakmak daha iyi olurdu.Tüm bunları söyledikten sonra, kendi geleceğini özgürce belirleyebilecek bir Filistin için mücadelenin yanında yer alan yoldaşları selamlıyoruz. Elbette her ulus-devleti eleştiriyoruz ve bu tür yapılarda gerçek bir çözüm görmüyoruz, ancak şu anda önemli olan sömürge yönetimine son vermek için mücadele etmek ve “Bir daha asla” cümlesinin “Herkes için bir daha asla” anlamına geldiği konusunda ısrar etmektir. Çünkü bugün, kapitalist sistemin kendisini ve bizi içine çektiği ve yaklaşmakta olan üçüncü dünya savaşına karşı toplumları harekete seferber etmenin yollarını bulmak her zamankinden daha acil bir ihtiyaçtır.
Συνέλευση Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό (Ηράκλειο)
