Η απόφαση του γαλλικού δικαστηρίου για την υπόθεση της Ζιζέλ Πελικό με τους μαζικούς βιασμούς υπό καθεστώς νάρκωσης, ήταν καταδικαστική και για τους 51 κατηγορούμενους. Πιο συγκεκριμένα 47 κρίθηκαν ένοχοι για βιασμό, δύο κρίθηκαν ένοχοι για απόπειρα βιασμού και δύο ακόμα για σεξουαλική επίθεση, με τους δικαστές να μην απαλλάσουν κανένα ωστόσο να επιβάλλουν ποινές κατώτερες από αυτές που είχε ζητήσει η πολιτική αγωγή. Ο Ντομινίκ Πελικό, ο οποίος νάρκωνε την πρώην σύζυγό του και έβρισκε δεκάδες άτομα μέσω διαδικτύου για να τη βιάσουν, καταδικάστηκε με ποινή κάθειρξης 20 ετών, για τους βιασμούς της Ζιζέλ Πελικό όπως και για τη λήψη και διανομή φωτογραφιών της αλλά και για τη διανομή εικόνων σεξουαλικού περιεχομένου της ενήλικης κόρης του.
Η δίκη η οποία μέχρι την ανακοίνωση της απόφασης διήρκησε τρεις μήνες, αποτέλεσε ορόσημο για την γαλλική κοινωνία και η απόφαση της Ζιζέλ Πελικό να ζητήσει από το δικαστήριο να μην πραγματοποιηθεί κεκλεισμένων των θυρών χαιρετήθηκε από θύματα βιασμών, κακοποίησης και από συλλογικότητες, καθώς στόχος ήταν να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος και παράλληλα να γίνει γνωστή η ταυτότητα των δραστών. Παρά τις τερατώδεις και φρικτές εμπειρίες που έζησε η Πελικό, το σθένος της και η πυγμή της αποτελούν παράδειγμα απέναντι σε ένα σαθρό, πατριαρχικό σύστημα.
Η αδιάντροπη χρήση της υπόθεσης από ελληνικά κυβερνητικά χείλη με στόχο την υποτίμηση άλλων εγχώριων υποθέσεων, αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα για το πως κρατικοί μηχανισμοί και δικαστικές αρχές υποθάλπουν δικούς τους, μέλη των οργανώσεών τους, αστυνομικούς και λοιπούς θύτες.
