Συγκέντρωση στην Πρυτανεία
Δευτέρα 10/6 στις 12μμ
Μπροστά στην αποστείρωση και την τρομοκρατία που θέλουν να μας επιβάλλουν, να προτάξουμε την οργάνωση και την αντεπίθεση.
Λίγες μέρες από την εκκένωση του Ελευθεριακού Στεκιού Primavera και την κατεδάφιση του Στεκιού στο μαθηματικό, η εταιρεία αξιοποίησης και διαχείρισης περιουσίας του ΑΠΘ, εκκενώνει το στέκι στο γεωλογικό και το στέκι της θεατρικής ομάδας φυσικού στην ΣΘΕ.
Πρυτανεία και κοσμητείες, ακολουθώντας τις επιταγές του κράτους, προσπαθουν να εκκαθαρίσουν τα πανεπιστήμια από οποιοδήποτε κύτταρο αντίστασης και αγώνα. Εκκενώνουν καταλήψεις και στέκια, τοποθετούν στόρια και κάγκελα σε κάθε σχολή και επιχειρούν να αποστειρώσουν τα πανεπιστήμια από τους ίδιους τους φοιτητές. Παράλληλα συλλαμβάνουν αγωνιζόμενους φοιτητές για την δράση τους προσπαθώντας να ποινικοποιήσουν τους αγώνες μας.
Εμείς με τη σειρά μας δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Σε κάθε κατασταλτικό χτύπημα απαντάμε με οργάνωση στη βάση και συλλογικό αγώνα.
Από τα Ζιζάνια μέχρι το Primavera αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τις δομές αγώνα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Ζ.Μ.
10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
Συγκέντρωση ενάντια στις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων τη Δευτέρα 10/6 στις 12:00 στην πρυτανεία
ΜΕ ΤΟ «ΑΣΦΑΛΕΙΑ» ΕΝΝΟΟΥΝ ΒΙΑ
ΜΕ ΤΟ «ΤΑΞΗ» ΕΝΝΟΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ «ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΟΜΙΑΣ» ΕΝΝΟΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
Πριν από λίγες μέρες η Ελληνική αστυνομία χτυπάει ξανά την κατάληψη Ζιζάνια στην Αθήνα, εκκενώνοντας την για μία ακόμη φορά. Λίγες μέρες πριν εκκενώνεται το ελευθεριακό στέκι Primavera, εντός του campus του ΑΠΘ. Λίγες εβδομάδες πριν η κοσμητεία της ΣΘΕ κατεδαφίζει τους τοίχους του στεκιού στο μαθηματικό, πρακτικά εκκενώνοντας το και την προηγούμενη εβδομάδα κάνει το ίδιο στο στέκι του γεωλογικού και τον χώρο της θεατρικής ομάδας φυσικού. Μπορούμε να συνεχίσουμε και να μιλήσουμε για την εκκένωση της κατάληψης στην ΝΟΠΕ Αθήνας, η οποία έγινε στα πλαίσια του παγκόσμιου κινήματος αλληλεγγύης ενάντια στην γενοκτονία των παλαιστινίων. Ή να μιλήσουμε για την κατάληψη Rosa Nera στα χανιά, η οποία εκκενώθηκε και βεβηλώθηκε από τους μπάτσους οι οποίοι κατούρησαν και έχεσαν πάνω σε κρεβάτια, ρήμαξαν την βιβλιοθήκη της και πέταξαν κοπριές ζώων εντός της. Ή να πούμε για την εκκένωση της ΣΘΕ του ΑΠΘ, μία κατάληψη με απόφαση φοιτητικών συλλόγων που εκκενώθηκε με 49 συλλήψεις. Παρόλο που η λίστα φαίνεται να μην τελειώνει ποτέ, όλα αυτά τα περιστατικά συνέβησαν μέσα σε λίγους μήνες. Αξίζει λοιπόν να αναρωτηθούμε… γιατί επιλέγει το κράτος να κάνει μία τόσο ευθεία και ανακοινωμένη επίθεση στις καταλήψεις; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα πρέπει πρώτα να ψηλαφήσουμε το ρόλο που έχουν οι καταλήψεις για το κίνημα και τον κοινωνικό ανταγωνισμό.
Αρχικά, οι καταλήψεις δεν είναι απλά εναλλακτικοί χώροι διασκέδασης που μπορείς να πιείς μπύρα πιο φθηνά ούτε είναι μόνο χώροι συγκρότησης κάποιας ιδεολογίας (αναρχική / ελευθεριακή / κομμουνιστική). Προβάλλοντας μόνο συγκεκριμένες από τις πτυχές των καταλήψεων όπως η χρηστικότητα τους, ή η πολιτική τους αξία, μυστικοποιείται η σημαντικότερη τους πτυχή: η σύνδεση τους με το κοινωνικό πεδίο, η οποία είναι μία σύνθετη και πολυεπίπεδη διαδικασία. Πολλές φορές γίνεται η προσπάθεια από τα ΜΜΕ να παρουσιαστούν οι καταλήψεις ως τομή διαχωρισμού της κοινωνίας: από τη μία οι νομοταγής πολίτες, οι «καλοί» φοιτητές και από την άλλη οι μειοψηφίες, οι βάνδαλοι, τα «παράνομα στοιχεία» κλπ. Μέσα από αυτό το άγχος του κράτους να υψώσει τείχη ανάμεσα στην κοινωνία και στα πιο ριζοσπαστικά και αγωνιζόμενα κομμάτια της, φαίνεται και ο πραγματικός τους ρόλος: Να αποτελέσουν δηλαδή σημείο συνάντησης και ζύμωσης των ατόμων αλλά και κοινωνικοποίησης των αγώνων. Οι καταλήψεις δίνουν την δυνατότητα στους καταληψίες φοιτητές να έρθουν σε επαφή με απεργούς εργαζόμενους και αντίστροφα, βοηθούν την τέχνη να έρθει σε διάδραση με την πολιτική, επιτρέπουν στα άτομα να μελετήσουν την πολιτική θεωρία αλλά και να την παράξουν. Αποτελούν μία έμπρακτη κριτική στο κεφάλαιο, την ιδιοκτησία, τους έμφυλους ρόλους, την ετεροκανονικότητα και πολλές άλλες πτυχές του συστήματος στο οποίο ζούμε και το οποίο προσπαθούμε να ξεπεράσουμε.
Με λίγα λόγια, οι καταλήψεις αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής αναπαραγωγής του ανταγωνιστικού κινήματος, και για αυτό το λόγο το κράτος ξέρει πολύ καλά τι κάνει όταν τις χτυπάει. Προσπαθεί δηλαδή να καταστείλει όχι μόνο την πολιτική δράση αυτή καθ’ αυτή, αλλά και τις ρίζες της. Θέλει να επιβάλλει με τη βία την σιωπή, να σωπάσει δηλαδή κάθε φωνή που εναντιώνεται στο κεφάλαιο και σε ότι αυτό συνεπάγεται: ανθρώπινη υποτίμηση, εκμετάλλευση, πατριαρχία, βία και κοινωνικός κανιβαλισμός. Εμείς θέλουμε να είμαστε πάντα με την πλευρά της ζωντάνιας, της συλλογικοποίησης, της αλληλεγγύης και των αγώνων. Γι’ αυτό και τώρα, όπως πάντα στεκόμαστε αλληλέγγυα στις εκκενωμένες καταλήψεις.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους
Κάλεσμα στήριξης της συγκέντρωσης ενάντια στις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων
Κράτος και πρυτάνεις, σε άρρηκτη συνεργασία, επιχειρούν να απονεκρώσουν με κάθε τρόπο τα Πανεπιστήμια, μετατρέποντας τα από χώρους ριζοσπαστικοποίησης, πολιτικοποίησης και οργάνωσης στη βάση σε χώρους στείρας ακαδημαϊκής διεργασίας απαλλαγμένους από οποιαδήποτε μορφή αντίστασης. Έτσι, σε διάστημα ενός μήνα προχωρά στην κατεδάφιση των στεκιών Μαθηματικού και Γεωλογικού ΑΠΘ, του χώρου των θεατρικών ομάδων της ΣΘΕ και της διπλής εκκένωσης -με εμπλοκή της ΕΛΑΣ- της κατάληψης Primavera στη Θεολογική. Σαφώς οι κινήσεις αυτές εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο καταστολής των αγώνων μας, με εκκενώσεις δομών, όπως οι πρόσφατες εκκενώσεις της Rosa Nera στα Χανιά και των Ζιζανίων στην Αθήνα, και με τρομοκράτηση/συλλήψεις αγωνιστ(ρι)ών.
Καλούμε σε στήριξη της συγκέντρωσης στην Πρυτανεία ΑΠΘ αύριο Δευτέρα 10/06 στις 12:00.
Αναλυτικά η ανακοίνωση αλληλεγγύης της κατάληψης για το Ελευθεριακό Στέκι Primavera: https://libertatiasquat.blogspot.com/2024/06/…
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ – ΜΑΧΟΝΤΑΙ, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ, ΑΝΑΓΕΝΝΩΝΤΑΙ
Κατάληψη Libertatia
Αλληλεγγύη με το ελευθεριακό στέκι Primavera
Την Δευτέρα 3-6 η αστυνομία, σε συνεργασία με το ΑΠΘ, προχώρησε στην εκκένωση του ελευθεριακού στεκιού Primavera που στεγάζεται εντός του πανεπιστημιακού campus. Η εκκένωση αυτή ήταν ένα από τα τελευταία επεισόδια μιας σειράς κινήσεων από την πλευρά του κράτους και των πρυτάνεων, που αποσκοπούν στην πλήρη απονέκρωση των πανεπιστημίων. Τους τελευταίους μήνες μόνο, έχουμε δει εκκενώσεις φοιτητικών καταλήψεων και στεκιών, συνεχή κλειδώματα των πανεπιστημιακών χώρων, αποκλεισμούς του campus από την αστυνομία κατά την διάρκεια εκδηλώσεων και μια συνεχή δυσφήμιση όσων χρησιμοποιούν το πανεπιστήμιο για κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους.
Στόχος αυτής της κρατικής στρατηγικής είναι η δημιουργία ενός πανεπιστημίου, όπου οι φοιτητές θα πηγαίνουν μόνο για να διαβάζουν και να παζαρεύουν την μελλοντική τους εκμετάλλευση. Μάλιστα, το παραπάνω επενδύεται ιδεολογικά με το αφήγημα ότι η επιστημονική έρευνα και κατάρτιση πρέπει να διεξάγεται, λίγο- πολύ, σε μια φούσκα, ξέχωρα από την υπόλοιπη κοινωνία και όσα την απασχολούν. Με δυο λόγια, ότι το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι αποκλειστικά προσανατολισμένο στις μπίζνες και να συνδέεται με κοινωνικές ανάγκες μόνο παρεμπιπτόντως ή προκειμένου να τις εμπορευματοποιήσει.
Προφανώς, αυτή η ζοφερή φαντασίωση, ούτε ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ούτε μπορεί να επιβληθεί πλήρως. Το πανεπιστήμιο θα συνεχίσει να αποτελεί χώρο κοινωνικών και πολιτικών ζυμώσεων, πολύ απλά γιατί οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κουβαλάνε εκεί τις κοινωνικές ανησυχίες τους. Γιατί το μοντέλο που προτείνεται είναι ασφυκτικό και μονοδιάστατο, ανίκανο να ανταποκριθεί στις πολύπλευρες ανάγκες και επιθυμίες που φέρουμε ως κοινωνικά υποκείμενα.
Τόσο το κράτος, όσο και οι πρυτανικές αρχές θα πρέπει να χωνέψουν, ότι οι φοιτήτριες θα συνεχίσουν να αναζητούν όλα όσα καθιστούν τη ζωή και κατ΄επέκταση την φοίτηση, ενδιαφέρουσα: την κοινωνικότητα, τις πολιτικές και κοινωνικές ζυμώσεις, τις συζητήσεις, την αμφισβήτηση, τον δημόσιο χώρο, την τεμπελιά, τις εκδηλώσεις, τις συναυλίες, τα στέκια, τις καταλήψεις.
Να αντισταθούμε στην απονέκρωση του πανεπιστημίου
Να σπάσουμε τις περιφράξεις
Φάμπρικα Υφανέτ
Συγκέντρωση ενάντια στις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων, Δευτέρα 10 Ιουνίου στις 12:00 στην Πρυτανεία ΑΠΘ.
ΣΤΕΚΙΑ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
Τις τελευταίες μέρες μπάτσοι, πρυτάνεις και Εταιρεία Αξιοποίησης προσπαθούν επίμονα να φέρουν και να μπολιάσουν την “αναβάθμιση” στο ΑΠΘ, να “μεριμνήσουν” τάχα για τις φοιτήτριες, εκκενώνοντας το Ελευθεριακό Στέκι Primavera, το Στέκι του Γεωλογικού όπως και τον χώρο που χρησιμοποιείται από την Θεατρική Ομάδα Φυσικού, λίγο καιρό αφότου κατεδάφισαν τους τοίχους και εκκένωσαν το Στέκι του Μαθηματικού. Κλάπηκε και καταστράφηκε εξοπλισμός και όλα αυτά σε ένα ΑΠΘ που θέλουν να κατασκευάσουν, που βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση lockout, κλειδωμάτων, απαγορεύσεων της όποιας δράσης δεν συμμορφώνεται στο αφήγημά τους μέχρι και εκδικητικών προσαγωγών και επιβολής οικονομικά εξουθενωτικών προστίμων. Οι εκκενώσεις -είτε αποτέλεσαν οργανωμένες αστυνομικές επιχειρήσεις- show είτε έγιναν από την ίδια την ΕΑΔΠ- έλαβαν επικοινωνιακά χαρακτηριστικά απαλλαγής των σχολών από παράσιτα και εξωπανεπιστημιακούς και επένδυσης στην ευημερία του “πανεπιστημίου” -δηλαδή του κεφαλαίου και των ιδιωτών- , σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις εξαγγελίες του Χρυσοχοΐδη για εκκενώσεις όλων των στεκιών και καταλήψεων εντός του πανεπιστημίου μέσα στο καλοκαίρι αλλά και την νεοφιλελευθερη οπτική “ανάπτυξης” μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που λίγους μήνες μετά την συσπείρωση του κόσμου ενάντια στο νομοσχέδιο “Ελεύθερα Πανεπιστήμια” και τις καταλήψεις διαρκείας, το κράτος και οι πρυτανικές αρχές νιώθουν να απειλούνται από τις καταλήψεις- αγκάθια στα γρανάζια του κρατικού μηχανισμού της εντατικοποίησης και ποινικοποίησης των ζωών μας.
Ετσι, και το Αυτόνομο Στέκι Φιλοσοφικής είναι για εμάς ακριβώς αυτό: ένα ακόμα αγκάθι, μια εστία αγώνα έξω από τα πλαίσια του κρατικού ελέγχου, ένας χώρος όπου συλλογικοποιούμαστε, ζυμωνόμαστε, χτίζουμε αντιστάσεις και ονειρευόμαστε μακριά από τις λογικές του ατομικισμού και της κερδοφορίας τους.
Σήμερα που το μόνο μέλημα του κράτους των μπάτσων και των πρυτανικών αρχών είναι να επιτίθενται στις ανάσες ζωής και ελευθερίας μέσα στο αποστειρωμένο κάμπους, να σπάνε τοίχους και να σβήνουν τα συνθήματά μας, να ευαγγελίζονται κυλικεία και βιβλιοθήκες εμείς θα βρισκόμαστε πάντα εδώ και θα υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο τις δομές αγώνα.
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΑΕΡΑ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ PRIMAVERA
10-100-1000αδες καταλήψεις
Ελευθεριακό Σχήμα Φιλοσοφικής
Συγκέντρωση ενάντια στις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 2.6 γίναμε μάρτυρες μιας ακόμα κατασταλτικής επίθεσης και εκκένωσης κατειλημμένου χώρου εντός του απθ, με ορδές μπάτσων να παρελαύνουν μπροστά από δημοσιογραφικές κάμερες και τηλεπαρουσιαστές να ξερνούν τον οχετό που επιτάσσουν τα αφεντικά τους ενάντια στην καταληψη ελευθεριακο στέκι Primavera. Έντυπο υλικό, κράνη, και σημαίες μεταξύ των ευρημάτων που σόκαραν όλη την κοινωνία. Το στέκι primavera, για οχτώ μήνες αποτελούσε ένα ζωντανό κέντρο αγώνα εντός του ασύλου και ένα κατειλημμενο στέκι που φιλοξένησε μεταξύ άλλων πληθώρα αγωνιστικών διαδικασιών, εκδηλώσεων, συνελεύσεων, βιβλιοπαρουσίασεων, προβολων ανοίγοντας έναν εγκαταλελειμένο χώρο στην κοινωνία. Μετα την εκκένωση του το στέκι ανακαταληφθηκε με τη δεύτερη επέμβαση των μπάτσων να ακολουθεί εντός μιας ώρας με την εκ νέου εκκένωση της κατάληψης. Συνεχίζοντας, προχθές γκρεμίστηκαν οι τοίχοι του στεκιού στο γεωλογικό και του χώρου της θεατρικής ομάδας φυσικού στη ΣΘΕ από την εταιρία «αξιοποίησης» της περιουσίας του ΑΠΘ, συνεχίζοντας το έργο που ξεκίνησε με το γκρέμισμα του στεκιού στο μαθηματικό πριν λίγες εβδομάδες.
Εμείς από τη πλευρά μας, δείχνουνε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο primavera, τα ζιζάνια, το στέκι Γεωλογικού και τον χώρο της ΘΟΦ, το στέκι μαθηματικου, σε όσους δέχονται την κρατική καταστολή και σε όλες τις καταλήψεις εντός και εκτός των πανεπιστημιων που δέχονται την κρατική επίθεση. Κατανοούμε σε βάθος πως η επιλογή της κατάληψης είναι ένα εργαλείο επικίνδυνο για το κράτος και για αυτό συνεχώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με την καταστολή των κατειλημμένων χωρων. Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τις δομές αγωνα και το άσυλο και να δημιουργούμε τις ρωγμές μέσα από τις οποίες θα γεννηθεί ο κόσμος του αύριο!
10-100-1000αδες (ΑΝΑ)ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Aυτοοργανωμένο Σχήμα Αρχιτεκτονικής
Κάλεσμα στήριξης της συγκέντρωσης
Δευτέρα 10/06, Πρυτανεία ΑΠΘ στις 12:00
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 03/06 έλαβε χώρα στα πανεπιστήμια μια πλήρως οργανωμένη έφοδος της ΕΛΑΣ προκειμένου να εκκενωθεί το ελευθεριακό στέκι Primavera. Την ίδια κ΄ όλας μέρα η επιχείρηση της αστυνομίας απαντήθηκε με άμεση επανακάταληψη του χώρου, η οποία δέχτηκε σαφώς προμελετημένα δεύτερη καταστολή για επανεκκένωση της κατάληψης. Από το πρώτο λεπτό τα ΜΜΕ έσπευσαν να δημοσιοποιήσουν περίτρανα το «κατόρθωμα» της ελληνικής αστυνομίας, η οποία σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις πρυτανικές αρχές αναπαράγει όλο και περισσότερο το κλίμα τρομοκρατίας που επιθυμούν να εδραιώσουν στον πανεπιστημιακό χώρο.
Το στέκι Primavera και η οργανωμένη παρουσία αναρχικών φοιτητών στα πανεπιστήμια ήταν και θα συνεχίσει να είναι ανάχωμα στις επιδιώξεις του κράτους να καταπνίξει κάθε φωνή που αγωνίζεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε το 3ο Διήμερο Αναρχικό Φεστιβάλ στο ΑΠΘ κατά την διάρκεια του οποίου οι δυνάμεις της αστυνομίας πάσχισαν με κάθε τρόπο να το καταστείλουν (κάνοντας προσαγωγές , περιπολίες και εξακριβώσεις στα πέριξ του πανεπιστημίου και φράζοντας κάθε πιθανή είσοδο του ΑΠΘ). Η επιτυχής πραγματοποίηση του Φεστιβάλ απέδειξε πως όσες προσπάθειες κ’ αν καταβάλει η εξουσία να εξαντλήσει κάθε πολεμοφόδιο που έχει στην φαρέτρα της, εμείς θα αποτελούμε πάντα εμπόδιο στα κρατικά αφηγήματα.
Τον τελευταίο χρόνο μπάτσοι και πρυτάνεις σε αγαστή συνεργασία, ακολουθούν πιστά την κυβερνητική ατζέντα της καταστολής, στοχεύοντας στην πλήρη ταπείνωση κάθε επαναστατικής ιδέας στα πανεπιστήμια. Ας μην ξεχνάμε πως η κατάληψη Primavera πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια μιας πρωτοφανούς κατασταλτικής περιόδου, με συνεχείς επιθέσεις και εκκενώσεις σχολών , αλλεπάλληλες συλλήψεις αγωνιστών και διαρκή στρατοπέδευση μονάδων της αστυνομίας στο ΑΠΘ.
Η πολιτική στόχευση του κράτους επενδύει όλο και περισσότερο στην τρομοκρατία κάθε κοινωνικής πτυχής, επιδιώκοντας την εξόντωση κάθε αντίστασης των από τα κάτω. Άλλωστε ο κρατικός φόβος απέναντι σε κάθε ζωντανό, ανυποχώρητο και οργανωμένο αγώνα θα μεταφράζεται πάντα με διαρκή επίθεση και καταστολή.
Όμως οι καταλήψεις και ο κόσμος του αγώνα δεν παραδίδονται αλλά μάχονται και αντιστέκονται απέναντι στον ανηλεή πόλεμο που έχει κηρύξει η εξουσία. Οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν εφαλτήριο του ριζοσπαστικού αγώνα μας, διαμορφώνουν συνειδήσεις και θέτουν υπό διαρκή αμφισβήτηση το κυρίαρχο κρατικό αφήγημα. Ταυτόχρονα συνιστούν την αφετηρία διάχυσης της ελευθεριακής κουλτούρας και κινητήριο μοχλό των επαναστατικών προταγμάτων. Μέσα στον ασφυκτικό κλοιό που ζούμε, οι καταλήψεις μας προσφέρουν πνοές ελευθερίας.
Έτσι και το ελευθεριακό στέκι Primavera αποτελούσε έναν εκκωφαντικό θόρυβο στα αυτιά της κυρίαρχης τάξης και ένα μεγάλο αγκάθι στα πλάνα της κυβερνητικής ηγεμονίας.
Σε μια κρίσιμη περίοδο για τους αγώνες μας, αποτελεί ζήτημα να κατορθώσουμε να ανακτήσουμε και να αναζωπυρώσουμε τις δομές του κινήματος. Παρά λοιπόν τις αέναες προσπάθειες του κράτους να εξοντώσει ηθικά και πολιτικά τους αγωνιζόμενους αυτού του κόσμου, εμείς δεν θα πάψουμε να υπερασπιζόμαστε τις ιδέες μας και να μαχόμαστε για την ολοκληρωτική συντριβή του ιεραρχικού κορμού. Ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ο αναρχικός αγώνας και οι κατειλημμένοι χώροι θα συνιστούν μόνιμο μέτωπο σύγκρουσης με τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και θα συνεχίζουν να θέτουν τα θεμέλια για την δημιουργία ενός κόσμου ισότητας και ελευθερίας.
10 100 1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
Ελευθεριακό Κέντρο No Pasaran
Στις 3 Ιούνη αστυνομικές δυνάμεις επενέβησαν για άλλη μια φορά εντός του ΑΠΘ, αυτή τη φορά, για να πραγματώσουν την προαναγγελθείσα εκκένωση του ελευθεριακού στεκιού Primavera. Λίγες ώρες αργότερα γίνεται ανακατάληψη του στεκιού, το οποίο εκκενώνεται για δεύτερη φορά από δυνάμεις των ΜΑΤ σχεδόν αμέσως. Είχε προηγηθεί η κατεδάφιση/εκκένωση του στεκιού μαθηματικού μέσα στο Πάσχα από την κοσμητεία, ενώ μόλις λίγες μέρες μετά την εκκένωση του Primavera, ακολούθησε η κατεδάφιση του στεκιού Γεωλογικού και του χώρου όπου στεγαζόταν η θεατρική ομάδα φυσικού και πάλι από τις πανεπιστημιακές αρχές.
Για εμάς όλες αυτές οι κινήσεις του κράτους και των πρυτανικών αρχών συνδέονται άρρηκτα με ένα μοτίβο που βλέπουμε να ξεδιπλώνεται μετά την υποχώρηση του φοιτητικού κινήματος του περασμένου Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024 ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, το οποίο μοτίβο περιλαμβάνει κλειδώματα στα κτίρια του ΑΠΘ και στις εισόδους περιμετρικά του campus, προσπάθειες απαγόρευσης πολιτικών εκδηλώσεων και συναυλιών με ασφυκτική παρουσία μπάτσων, αποστείρωση των χώρων που δραστηριοποιούμαστε και υπάρχουμε καθημερινά.Πρόσφατο μάλιστα περιστατικό είναι η προσαγωγή και τραμπουκισμος μιας κοπέλας από ΟΠΚΕ η οποία μαζί με συντροφια της είχε διοργανώσει πάρτι οικονομικής ενίσχυσης στο ΑΚΙ (αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο ιατρικής)για να αντεπεξέλθει στα υπέρογκα ιατρικά έξοδα που αντιμετωπίζει εδώ και καιρό, ενώ της έκοψαν και πρόστιμο 1000€ !
Το ίδιο μοτίβο βλέπουμε να ακολουθείται και σε άλλα πανεπιστήμια της χώρας, αφού μέσα στο Πάσχα εκκενώθηκε και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης, ενώ οι σχολές της Αθήνας γίνονται κάθε χρόνο όλο και πιο αφιλόξενες για πολιτικές, πολιτιστικές δραστηριότητες είτε με παρουσία αστυνομίας που αποτρέπει τη διεξαγωγή λάιβ, είτε με απαγορεύσεις και αντίστοιχα κλειδώματα από τις εκάστοτε πανεπιστημιακές διοικήσεις.
Από αυτά καθώς και από δηλώσεις αξιωματούχων στα ΜΜΕ, καταλαβαίνουμε πως το κράτος, με την πρόθυμη συνεργασία των πρυτάνεων και κοσμητόρων, έχει θέσει ως στόχο την ταχύτερη και πλήρη αποστείρωση των πανεπιστημίων και τη μετατροπή τους σε χώρους αποκλειστικά μαθημάτων και ερευνών ή και κερδοφορίας (πχ εργολαβίες στη λέσχη ή σε κυλικεία – που είναι και η αφορμή εκκένωσης του ελευθεριακού στεκιού Primavera). Κι αυτός ο στόχος δεν θα μπορούσε να μην περνά και μέσα από την εκκένωση των στεκιων που υπάρχουν μέσα στις σχολές. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά την αξία που έχουν αυτοί οι χώροι ως σημεία συνάντησης υποκειμένων, ως χώροι δημιουργίας σχέσεων πέρα από το κυρίαρχο ατομικιστικό, καριεριστικο παράδειγμα, σχέσεων αλληλεγγύης. Γνωρίζουν πως μέσα στα κατειλημμένα στέκια αλλά και στις αίθουσες και τα φουαγιέ, όταν αυτές στεγάζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, ζυμωνομαστε κοινωνικά και πολιτικά και οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας. Γι αυτό είναι σημαντικό γι αυτούς να μας εκτοπίσουν, μαζί και ό τι θεωρούν πως περισσεύει από ένα πανεπιστήμιο που το θέλουν σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα.
Σε αυτές τις επιθέσεις σκεφτόμαστε πως μόνη απάντηση είναι η αλληλεγγύη και η προσπάθεια αναζωπύρωσης των συλλογικών αντιστάσεων που φαίνεται πως προς το παρόν μόνο έχουν υποχωρήσει.
Ας υπερασπιστούμε το άσυλο ξανά, εννοώντας, να προσπαθήσουμε ξανά να αλλάξουμε αυτούς τους ενδοφοιτητικούς, ενδοπανεπιστημιακούς και ευρύτερους κοινωνικούς συσχετισμούς που προς το παρόν τουλάχιστον επιτρέπουν σε πρυτάνεις, μπάτσους και λοιπούς παρατρεχάμενους να κινούνται τόσο άνετα μέσα στις σχολές λες και χωράνε αυτούς αλλά όχι όλους/ες/α εμάς.
ΥΓ. Προφανώς συντροφικές σχέσεις και συλλογικές αντιστάσεις ανθούν και εκτός πανεπιστημίων, σε γειτονιές, πλατείες και προφανώς και καταλήψεις μέσα στον αστικό ιστό. Και αυτά τα εδάφη το κράτος το συμφέρει να τα εξαλείψει. Έτσι μέσα στην εβδομάδα πέραν όλων των άλλων είδαμε και την εκκένωση του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια στην περιοχή της Βικτώριας στην Αθήνα, ενός χώρου που εκκενώνεται για δεύτερη φορά και έχει συμβάλει με τις δυνάμεις του σε αγώνες ενάντια στο gentrification, αλληλεγγύης σε μετανάστες και queer υποκείμενα κλπ.
Αλληλεγγύη στο ελευθεριακό στέκι Primavera
Αλληλεγγύη σε όλες τις εκκενωμενες καταλήψεις εντός κι εκτός πανεπιστημίων
Κάτω τα χέρια από το άσυλο και τις δομές του κόσμου του αγώνα
Αυτόνομη παρέμβαση στη νομική