Συγκέντρωση τιμής και μνήμης για τη συμπλήρωση ογδόντα ετών, από το μπλόκο των Γερμανών ναζί και τών ντόπιων συνεργατών τους σε βάρος του αλύγιστου Περιστεριωτικου λαού.
“Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος.Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος. Τον κρατάς.Όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου και μετράς τον σφιγμο του,πάνω σε τούτο το σημάδι που άφησαν οι χειροπέδες. Κανονικός σφυγμος. Σίγουρο χέρι. Σίγουρος δρόμος.”
Η εργατούπολη του Περιστερίου, των μεγάλων λαϊκών αγώνων της αντίστασης και της κατοχής, δεν γλίτωσε το βαρύ φόρο αίματος από τα μπλόκα που έστησαν οι γερμανοί κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους.Ήταν ξημερώματα 6 Ιουλίου του 1944 όταν τέσσερις χιλιάδες γερμανοί ναζί μαζί με ταγματασφαλίτες περικύκλωσαν το Περιστέρι με στόχο την εξάρθρωση ΕΛΑΣιτών που διέμεναν στην πόλη. Ο Νίκος Σφακιανάκης, λοχαγός του ΕΛΑΣ στις Δυτικές Συνοικίες περιγράφει τί ακούστηκε απ’ το χωνί των τσολιάδων:
“Περιστεριώτες. Αυτή τη στιγμή είστε κυκλωμένοι. Οι γερμανικές αρχές έχουν πληροφορίες ότι στο Περιστέρι 
κρύβονται ένοπλες δυνάμεις και όπλα. Χωρίς καμιά αντίσταση να συγκεντρωθείτε από 14 έως 70 χρονών στο Λόφο Αξιωματικών διότι σε μια ώρα θα κάνουμε έλεγχο σε όλα τα σπίτια. Όποιος τολμήσει να διαφύγει ή να κρυφτεί, θα τυφεκίζεται επί τόπου.”
Τη μέρα εκείνη συνελήφθησαν 180 αγωνίστριες και αγωνιστές. Άλλους τους έστειλαν στο Γουδί, άλλους απευθείας στο Χαϊδάρι όπου μετά από φρικτά βασανιστήρια δολοφονήθηκαν και 124 στη Γερμανία, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, από τους οποίους επέστρεψαν μόλις 19.Στο Γουδί από τα βασανιστήρια δολοφονήθηκαν οι αγωνιστές: Λάμπρος Ξυνογαλάς, λιγνιτωρύχος ΕΛΑΣίτης, Λάμπρος Γκιωνάκης , 15χρονος ΕΠΟΝίτης, Φώτης Νάνος, εργάτης μετάλλου και στέλεχος του ΕΑΜ και Αποστόλης Δούνιας, φιλόλογος, καπετάνιος του ΕΛΑΣ Δυτικών Συνοικιών.
Η ιστορία του μπλόκου, οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια μέχρι θανάτου στο Γουδί, οι εκτελέσεις, οι αλύγιστοι λαϊκοί αγωνιστές έχουν τη δική τους ξεχωριστή θέση στην ιστορία του λαού. Ιστορία που συμπυκνώνει τον απαράμιλλο ηρωισμό, την αυτοθυσία, την αντοχή, τη στράτευση στη μάχη που απορρέουν από το δίκιο και την αστείρευτη δύναμη του λαού που πάλεψε για Λαϊκή Εξουσία. Ιστορία που αναδεικνύει το μέταλλο και την ανωτερότητα των λαϊκών αγωνιστών, και των ιδεών τους, την αδιαλλαξία απέναντι στους αντιπάλους, την αγωνιστική επιμονή, τη στωικότητα και το θάρρος των αγωνιστών που υπέμειναν όλες τις θηριωδίες.
Επιλέξαμε τα λόγια της 16χρονης τότε λαϊκής αγωνίστριας της ΕΠΟΝ Άννας Παρλιάρου, όπου έπειτα από τα φριχτά βασανιστήρια τών ναζί κατακτητων και των ντόπιων συνεργατών τους, σύρθηκε μπροστά στο μπλόκο της πλατείας λόφου στο Περιστέρι προκειμένου να υποδείξει τους συναγωνιστές της .
Το χέρι τής δε σηκώθηκε ν’ακουμπησει σε κανένα στήθος, μόνο δύο λέξεις: “Κουράγιο αδέρφια”
Τιμή στους ήρωες νεκρούς μας
“Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις, να προσεχεις-εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου. Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη,όλη κι όλη με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνειλυγμό-λυγμό, σκαλί-σκαλί, μέγιστη σκάλα.” Γ.Ρίτσος
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΔΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ
