ΚΟΜΟΤΗΝΗ
Μετά το κάλεσμα για αντιφασιστική συγκέντρωση για τις 18/09 παρευρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής (πλατεία Ειρήνης), παρεμβαίνοντας με πανό, μοίρασμα κειμένων και τρκάκια που πετάξαμε σε όλη την πλατεία καθώς και το άλσος Αγίας Παρασκευής, αναφορικά με τις καταλήψεις και ποιο συγκεκριμένα με την κατάληψη Παπουτσάδικο στην Αθήνα και με την κατάληψη Ya Basta στα Γιάννενα. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:
Αντιφασισμός: Μια Υπόθεση Όλων Όσων Αγωνίζονται για Ζωή & Ελευθερία
Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη, είναι ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία. (Μίλαν Κούντερα).
Στην αρχή ήταν οι μετανάστ(ρι)ες, αλλά δεν είσαι μετανάστης/ρια. Ύστερα τα κουήρ, αλλά δεν είσαι κουήρ. Τέλος οτιδήποτε «μη κανονικό». Όταν ο φασισμός χτυπήσει τη δική σου πόρτα, μην αναρωτηθείς γιατί δεν έρχεται κανείς να σε βοηθήσει.
Η φτώχεια, η ανεργία και η εγκληματικότητα δεν οφείλονται στον τόπο καταγωγής, την σεξουαλικότητα, ούτε στο χρώμα του δέρματος του γείτονά σου. Αυτοί που σε τρομοκρατούν καθημερινά και ξεπουλάνε το μέλλον σου, έχοντας διασφαλίσει το δικό τους, είναι έλληνες.
Είναι οι ίδιοι που μαχαίρωσαν τον Π.Φύσσα, λίντσαραν μέχρι θανάτου τον Ζ.Κωστόπουλο, έπνιξαν χιλιάδες πρόσφυγες και λεηλατούν καθημερινά στο όνομα του κέρδους, της εθνικής ενότητας και της ανάπτυξης την φύση και καταστέλλουν οτιδήποτε αντιστέκεται.
Αυτό, είναι το προσωπείο της εξουσίας που κατά τ’ άλλα θέλει να συμφιλιωθούμε με τους καταπιεστές μας για να βρούμε κοινή λύση.
Η πατρίδα, στις πλάτες μας, θέλει να βγάλουμε «λάδι» τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις, όσο θα μας καταστέλλει.
Πατρίδες δημιουργημένες τελικά για να διχάσουν και να φτιάξουν τις ιδανικές συνθήκες για την όλο και συνεχόμενη υποδούλωση μας, την όλο και εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας, την εγκαθίδρυση τελικά μια κοινωνίας ελέγχου, τάξης, ησυχίας, ασφάλειας…
Όσο και να πλανάται πάνω από τις αποστειρωμένες τσιμεντουπόλεις το φάντασμα του εθνικισμού, εμείς θα βαδίζουμε στον δρόμο της αντίστασης, της αξιοπρέπειας, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης.
Οι “ανώτερες φυλές” γεννούν τέρατα και νεκροταφεία.
Ο ρατσισμός (εκτός από αβάσιμος και ανιστόρητος, εκτός από ιδεολογία του μίσους, του φόβου και της βίας προς τους αδύναμους) είναι προετοιμασία για πόλεμο!
Έναν πόλεμο που μας προετοιμάζουν από παιδιά να δώσουμε, μέσα από τα σχολεία , τα μαθήματα εθνικισμού ,τις παρελάσεις και όλες τις εθνικές φανφάρες που ονομάζουν εθνικές γιορτές.
Ο αγώνας ενάντια σε κράτος και φασίστες είναι καθημερινός και δεν περιορίζεται σε επετείους, ούτε αφορά την προσωπολατρεία των θυμάτων.
Το κράτος είναι αυτό που γεννά ήρωες και θρέφει ανθρώπους βουτηγμένους μέσα στις αυταπάτες μιας εθνικής περηφάνιας, εμείς από την άλλη δημιουργούμε τις συνθήκες για να αλλάξει το υπάρχον, για να μην θυσιαστούν κι άλλοι στον βωμό καμίας πατρίδας, κανενός έθνους και κράτους .
Οι νεκροί πεθαίνουν μονάχα όταν τους ξεχνάς.
Σήμερα πατριώτης, αύριο εθνικιστικής…
Και τελικά φασίστας, μα πάντα ρατσιστής.
Η πιο μεγάλη σημαία, το πιο μακρύ κοντάρι, δεν φτάνουν για να κρύψουν, την αδικία, την εκμετάλλευση και την ανισότητα.
Κανένα λάβαρο, δεν μπορεί να μας χωρίσει, ούτε μπορεί να μας ενώσει.
Αναρχικό Στέκι Utopia A.D (εκκενωμένο προσωρινά)