Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά. Κάλεσμα σε συγκέντρωση στις 2 Νοέμβρη, ημέρα έναρξης του συνεδρίου για την βραχυχρόνια μίσθωση. Ώρα 10 π.μ. έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης».
Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά.
Κάλεσμα σε συγκέντρωση, 2 Νοέμβρη, ημέρα έναρξης του συνεδρίου για την βραχυχρόνια μίσθωση
Ώρα 10 π.μ.
Έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης»
Στις 2 Νοέμβρη στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιηθεί διεθνές συνέδριο οργανωμένο από φίρμες και αφεντικά του τουρισμού πολυτελείας, του Real Estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τίτλο Short Stay Conference. Πρόκειται για ένα συνέδριο ταξικού πολέμου μέσω της υπονόμευσης της ζωής των κατοίκων – κυρίως της εργατικής τάξης της πόλης – που υποφέρουν από τα απλησίαστα ενοίκια και την έλλειψη στέγης.
Ζούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των μπουτίκ χοτέλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει.
Στόχος του συνεδρίου Short Stay Conference είναι η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, ώστε το εν λόγω «προϊόν» να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Στόχος, επίσης, του συνεδρίου είναι η εμπέδωση της προοπτικής να μετατραπούν τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα» που θα συνθλίβει το δικαίωμα στην πόλη και στην στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η μεταναστευτική πρόσβαση στην στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας που αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα) το κόστος του ενοικίου μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.
Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε – κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία – περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού από την τουριστική υπερδόμηση.
Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα, στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και αλλού όπου οι κάτοικοι διεκδικούν να πάρουν τις πόλεις και την ζωή τους πίσω. Κινήματα ξεπηδούν και οργανώνουν συλλογικούς αγώνες προστασίας της στέγης, είτε με κινήσεις αυτομειώσεων των ενοικίων, είτε με μπλοκαρίσματα εξώσεων, είτε αξιοποιώντας τα άδεια κτήρια. Παράλληλα τα κινήματα ενοικιαστών πιέζουν τους θεσμούς και πετυχαίνουν, όλο και πιο συχνά, την απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε ζώνες κατοικίας.
Μέσα από όλους αυτούς τους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες για την στέγη δημιουργείται ένας άλλος κοινωνικός ιστός που καλύπτει ανθρώπινες, κοινωνικές και εργατικές, ανάγκες.
Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Σάββατο 2 Νοέμβρη, ημέρα διεξαγωγής του «διεθνούς συνεδρίου Short Stay Conference», στις 10 π.μ. το πρωί
Συγκέντρωση με αφορμή το συνέδριο “Short Stay Conference” για τη βραχυχρόνια μίσθωση
Σάββατο 02/11/2024 – 10:00 – θέατρο Μίκης Θεοδωράκης
Τα τελευταία χρόνια η πόλη των Χανίων γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο ασφυκτική για τους μόνιμους κατοίκους της. Η βαριά βιομηχανία του τουρισμού εξαναγκάζει όλα όσα ζουν στην πόλη να περιστρέφονται γύρω από τα συμφέροντά της. Έχει πάρει χώρο και παρεμβαίνει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, από τη στέγη και τον εργασιακό βίο μέχρι τα φυσικά τοπία και τους ελεύθερους-δημόσιους χώρους. Επενδυτές και ιδιώτες αναζητούν ολοένα και περισσότερους τρόπους κερδοφορίας μέσα από τον τουρισμό συντηρώντας την ήδη ασφυκτική συνθήκη. Το συνέδριο Short Stay Conference έρχεται να ενισχύσει την τουριστική βιομηχανία σε μια πόλη που αδιαφορεί για τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της, με τους ειδικούς να μιλάνε απλώς για το «πρόβλημα του υπερτουρισμού».*
Όσο οι ιδιοκτήτες επιλέγουν να μετατρέπουν τις κατοικίες σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης, τόσο τα Χανιά μεταμορφώνονται σε VIP resorts απορρίπτοντας οποιονδήποτε αναζητά μια μόνιμη κατοικία σε αυτά. Πολλοί δάσκαλοι, ιατροί και φοιτητές οδηγούνται σε ακραίες λύσεις στέγασης όπως η προσωρινή διαμονή σε ξενοδοχειακές μονάδες, με την καλύτερη επιλογή για αυτούς να φαντάζει η βραχυχρόνια ενοικίαση (τύπου airbnb), όπου τους καλοκαιρινούς μήνες θα διωχθούν ώστε να αντικατασταθούν από τουρίστες. Συγχρόνως, και οι μόνιμοι κάτοικοι της πόλης αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, καθώς ζουν με τον φόβο πως ανά πάσα στιγμή το σπίτι που νοικιάζουν μπορεί να μετατραπεί και αυτό σε ένα ακόμα airbnb, με τους λίγους «τυχερούς» να έρχονται αντιμέτωποι με τα ολοένα αυξανόμενα ενοίκια, σε αντιδιαστολή με τον ολοένα μειωμένο μισθό τους.
Η συνθήκη της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι πλήρως συνδεδεμένη με την ακραία αύξηση των ενοικίων. Οι ιδιοκτήτες, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη του κόσμου για μια σταθερή στέγη, και καθώς το κομμάτι της ζήτησης είναι μεγάλο, ζητάνε υπέρογκα ποσά ακόμα και για την κάθε τρώγλη που οι ίδιοι ονομάζουν σπίτι. Στην τελική, ο κάθε έχοντας το παραμικρό τετραγωνικό ιδιοκτησίας προσπαθεί να βγάλει το μέγιστο δυνατό κέρδος από αυτό, αδιαφορώντας για την ποιότητα διαβίωσης των υπολοίπων.
Καθώς ο γείτονας μετατρέπεται σε έναν ακόμα επιχειρηματία, έτσι και οι γειτονιές μας αναπροσαρμόζονται ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της τουριστικής βιομηχανίας. Τόσο σε γειτονιές εντός των πόλεων όσο και σε χωριά η συνεχόμενη αύξηση της τουριστικής νοοτροπίας αλλάζει τον κοινωνικό ιστό. Από την έννοια της καθημερινής κοινωνικής ζωής, της ουσιαστικής αλληλεπίδρασης με τον διπλανό σου, και της αλληλοστήριξης, καταλήγουμε να ζούμε σε απρόσωπα περιβάλλοντα, διαποτισμένα από ανταγωνισμό, με τις μόνες σχέσεις που ανθίζουν να είναι αυτές του εμπορίου και των οικονομικών συμφερόντων.
Ο εξευγενισμός των περιοχών μας παρουσιάζεται ως ένα απλό σχέδιο, με τις «υποβαθμισμένες», «υποανάπτυκτες», «παρηκμασμένες» περιοχές, να πρέπει να «εκσυγχρονιστούν», γιατί ο κόσμος πάει μπροστά, γιατί το εμπόρευμα είναι ο βασικός ρυθμιστής της σύγχρονης αστικής ζωής. Αυτό θα γίνει πάση θυσία μέχρις ότου όλοι ή οι περισσότεροι τον αρχικών κατοίκων εκτοπιστούν, και αλλάξει ο συνολικός κοινωνικός χαρακτήρας της περιοχής. Το πού θα πάνε οι κάτοικοι, που κατά βάση είναι από την εργατική τάξη, χαμηλόμισθοι, φτωχοί, μετανάστες, μέλη μειονοτικών ομάδων, ηλικιωμένοι και άστεγοι και πως θα ζήσουν φεύγοντας από την περιοχή τους, είναι κάτι που φυσικά ούτε απασχολεί ούτε αναφέρεται στα εγχειρίδια του εξευγενισμού. Τρανό παράδειγμα για την πόλη των Χανίων αποτελεί η περιοχή της Νέας Χώρας με τα σχέδια ανάπλασης κράτους, δήμου και ιδιωτών να μετατρέπουν την περιοχή σε τουριστική ατραξιόν, εκτοπίζοντας τους μόνιμους κατοίκους των από τα κάτω.
Η στέγη δεν είναι εμπόρευμα.
Η στέγη είναι βασική ανάγκη για τον άνθρωπο, για αυτόν ακριβώς τον λόγο αποτελεί κοινωνικό αγαθό το οποίο δεν θα έπρεπε να υφίσταται με όρους εμπορίου, αλλά να παρέχεται ισότιμα. Κάτι τέτοιο μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο απορρίπτοντας τον θεσμό της ιδιοκτησίας, ο οποίος συντηρεί και οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Στη συνθήκη αυτή, μόνο οι έχοντες βρίσκονται στη προνομιακή θέση να πολλαπλασιάσουν την περιουσία τους εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων.
Ο κατειλημμένος λόφος Καστέλι αποτελεί τον μόνο απελευθερωμένο χώρο, και ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ξενοδοχειακά σχέδια, σε μία πόλη που την έχει καταπιεί ο τουρισμός. Μέσα σε αυτόν οικοδομούνται διαφορετικές σχέσεις – σχέσεις αντιεμπορευματικές, ισότιμες, με βάση την αλληλεγγύη και την κοινοτική ζωή. Αποτελεί το σπίτι του αγώνα των τοπικών αντιστάσεων απέναντι σε όλες αυτές τις δυστοπικές συνθήκες που απλώνονται τριγύρω μας. Η ξενοδοχοποίηση του λόφου, εκτός από τις ορέξεις του τουριστικού κεφαλαίου, και συγκεκριμένα του ομίλου Belvedere, έρχεται να ικανοποιήσει τη στρατηγική του κατασταλτικού μηχανισμού, που στόχο έχει να απεδαφικοποιήσει τις αντιστάσεις, με σκοπό να εξαφανίσει τα παραδείγματα έμπρακτης αμφισβήτησης, και τα πιθανά σημεία συνάντησης των αγωνιζόμενων με την κοινωνία.
*Η έννοια «υπερτουρισμός» είναι μια έννοια των από τα πάνω που έρχεται να κανονικοποιήσει τη συνθήκη του … απλού τουρισμού. Ο τουρισμός όμως είναι μια βαριά βιομηχανία, και ως τέτοια, έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους, τα άλλα ζώα και τη γη. Η χρήση της έννοιας του «υπερτουρισμού» αφήνει το περιθώριο στους «ειδικούς» να καθορίσουν εκείνοι τα όρια, αδιαφορώντας για την πραγματικότητα όσων επηρεάζονται από αυτή τη βιομηχανία.
ΘΕΛΕΤΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΤΕ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΙ
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΧΑΝΙΑ
ΚΑΝΕΝΑ AIRBNB ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΟΙΚΟ
ΟΣΟ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΒΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
TOURISTS GO HOME
Συγκέντρωση με αφορμή το συνέδριο “Short Stay Conference” για τη βραχυχρόνια μίσθωση
Σάββατο 02/11/2024 – 10:00 – θέατρο Μίκης Θεοδωράκης
Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας
