Δεν κόβουν μόνο ένα λουλούδι, θέλουν να εμποδίσουν τον ερχομό της άνοιξης
Στις 26 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ, από την εκκένωση της κατάληψης στις 16/03/2024. Το κράτος έχει πάρει την πολιτική επιλογή να δικάσει τους 49 για δίμηνη κατάληψη κατά συναυτουργία, επιχειρώντας έτσι να ανεβάσει στο εδώλιο ένα πανελλαδικό φοιτητικό κίνημα αφορμώμενο από τον νόμο Πιερρακάκη, ο οποίος προέβλεπε την ίδρυση ιδιωτικών/μη κρατικών πανεπιστημίων.
Σε όλες τις πόλεις, σε όλες τις σχολές, έτσι και στον Σύλλογο Φοιτητών Φυσικού, ο αγώνας ξεκίνησε με κύριο πρόταγμα την πραγματικά δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς ταξικούς φραγμούς, αλλά στη σχολή μας γρήγορα εξελίχθηκε σε έναν αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συνολικά (στην εν εξελίξει και την ήδη πραγματωμένη), ενώ ταυτόχρονα έπιασε το νήμα και άλλων ταξικών-κοινωνικών αγώνων, όπως τον αγώνα ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα, την ακρίβεια και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, τη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας στα Τέμπη, την αποσιώπηση της γενοκτονίας των Παλαιστινίων και της συμμετοχής του ελληνικού κράτους σε αυτήν μέσω και των πανεπιστημίων του. Σε όλα τα προαναφερθέντα μέτωπα δεν μείναμε αμέτοχες ηθικολογώντας και διακηρύσσοντας το δίκαιο, αλλά προσπαθήσαμε να έχουμε τη μέγιστη ικανή συμμετοχή με νου, ψυχή και σώμα ριγμένο στον αγώνα.
Αυτή η κουλτούρα αγώνα αφορμάται από ένα επιμέρους και επίκαιρο κοινωνικό ζήτημα, διευρύνεται, ριζοσπαστικοποιείται και διαχέεται από τις φοιτητικές διαδικασίες και το πανεπιστήμιο σε ολόκληρη την πόλη. Αυτή η κουλτούρα αγώνα είναι η πολιτική συνθήκη που υπάρχει στα ελληνικά πανεπιστήμια από την πτώση της χούντας και μετά. Αποτελεί κοινωνικό κεκτημένο και συνιστώσα του ιστορικού προτσές εντός των ελληνικών πανεπιστημίων, με αντίρροπη ως προς αυτή δύναμη τους κρατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι στοχεύουν στην μεγιστοποίηση της επιβολής της ιδεολογικής τους κυριαρχίας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η αποτύπωση του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού έχει πάρει ιστορικά διάφορες μορφές,με εξάρσεις και υφέσεις, αναδιαρθρώσεις και επελάσεις της κρατικής πολιτικής, ιστορικές νίκες και ιστορικές ήττες φοιτητικών και μη κινημάτων, τα οποία δεν περιγράφουμε εδώ, αλλά τα αφήνουμε στη συλλογική μνήμη συντρόφων και αγωνιστριών που οι εμπειρίες τους, όπως και τα ίδια τα γεγονότα, μας ξεπερνάν.
Ως συνέχεια των πολιτικών-ιδεολογικών συγκρούσεων και των κοινωνικών διεργασιών, το κράτος τώρα καταλήγει στο ότι ήρθε η ώρα του να δικάσει ένα κίνημα. Μετράει τις δυνάμεις του, τις αποτιμάει, ίσως και αλαζονικά, να πλεονάζουν, οπότε αποπειράται να χαράξει μία τομή επάνω στους 49 και κατ’ επέκταση στη διαλεκτική κινημάτων και κράτους.Mε πιθανότητα να αφήνεται έτσι ένα προηγούμενο το οποίο διευρύνει τα όρια του παραθύρου του εφικτού της κρατικής καταστολής (το οποίο βλέπουμε να διευρύνεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια).
Η Σχολή Θετικών Επιστημών φιλοξενούσε διαχρονικά διάφορες πολιτικές τάσεις και αγώνες φοιτητικούς και μη. Όμως, μετά το 2019 που υπερψηφίστηκε για πρώτη φορά το Ανοικτό Πλαίσιο, για την επέτειο της εξέγερσης του πολυτεχνείου, και ειδικά μετά το κίνημα του 2021 ενάντια στον νόμο 4777 (Κ-Χ) άλλαξε ριζικά η κουλτούρα του φοιτητικού συνδικαλισμού στον Σύλλογο Φοιτητών Φυσικού. Στο κίνημα του 2021, επαναχρησιμοποιηθήκαν και επαν-ανακαλύφθηκαν εργαλεία ριζοσπαστικών κινημάτων της προηγούμενης δεκαετίας, με επιρροές από την αναρχία, την ιταλική αυτονομία και άλλα επαναστατικά ρεύματα. Στην πράξη αυτό εκφράστηκε με αντι-ιεραρχικές, συνδιαμορφωτικές διαδικασίες ανοικτού πλαισίου, μαζικών γενικών συνελεύσεων που κατέλυαν τον αναθετικό χαρακτήρα τους και λαμβάναν αποφάσεις πέρα από τα όρια τα οποία έβαζαν οι παραδοσιακές θεσμικές φοιτητικές διαδικασίες. Δημιουργήθηκαν γραμμές διαφυγής από το θεσμικό φοιτητικό κίνημα, χαράσσοντας μία νέα πορεία για ένα αδιαμεσολάβητο φοιτητικό κίνημα με κοινότητες αγώνα που είχαν ως καύσιμο την οριζοντιότητα, την άμεση δράση, την κοινωνική αντιβία που άνθιζε είτε σε μαζικές συγκρούσεις είτε σε συνωμοτικά ραντεβού στην άκρη της νύχτας. Μέσα στην περίοδο του κινήματος, η κουλτούρα αυτή αναγεννήθηκε και ρίζωσε στις καρδιές ανθρώπων, που λόγω και της σύνδεσης τους με τους φοιτητικούς συλλόγους , απέκτησαν οργανική σχέση με το κτίριο και το άσυλο γενικότερα. Αυτή την παρακαταθήκη πολιτικής παιδείας προσπαθήσαμε να κρατήσουμε ζωντανή και να δώσουμε πνοή στα αγωνιστικά αντανακλαστικά που αναπτύχθηκαν τότε στην κοινότητα φυσικού, εντός του φετινού κινήματος. Η κοινότητα του φυσικού δεν αποτελείται από σταθερά άτομα ή παρέες ούτε είναι μία προέκταση του Αυτόνομου Σχήματος Φυσικού. Είναι ένα ζωντανό δίκτυο σχέσεων, ανθρώπων που αντιλαμβάνονται την ταξική τους θέση, συσπειρώνονται και δρουν γύρω από αυτήν, για αυτό και επεκτείνεται πέρα από άτομα του συλλόγου/ων.
Η σκοπιά από την οποία επιλέγουμε να αναλύουμε την κρατική πολιτική, προσπαθεί να μην είναι αποσπασματική και κεντροβαρισμένη μόνο στα μεγάλα πολιτικά γεγονότα ή τις ημερομηνίες-ορόσημα, αλλά να περιέχει και τις δυναμικές κοινωνικές διεργασίες της καθημερινότητας, τις οποίες προσπαθούμε τόσο εμείς, όσο και το κράτος να επηρεάσουμε. Το κράτος δεν στοχοποιεί τη ΣΘΕ λόγω ανομίας ή/και ιδεολογικών αποχρώσεων αλλά επειδή αναγνωρίζει την επικινδυνότητα των κοινοτήτων που κατοικούν εντός της και των απρόβλεπτων, ανεξέλεγκτων συνθηκών που αυτές μπορούν να δημιουργήσουν. Οποιαδήποτε κοινότητα ατσαλώνεται με ταξική και αντι-κρατική συνείδηση αναπτύσσει τα εργαλεία τα οποία θα την καταστήσουν εσωτερικό εχθρό του κράτους. Αυτή η επικινδυνότητα την οποία το κράτος αναγνωρίζει είναι που οδήγησε στην εκκένωση του Στεκιού στο Βιολογικό, την παλαιότερη εστία αγώνα εντός της ΣΘΕ, η οποία καθορίζει ακόμη και σήμερα τον χαρακτήρα της. Εκείνη την περίοδο, ο ήδη υπάρχων επικοινωνιακός πόλεμος ενάντια του ασύλου και των αγώνων εντός του, οξύνθηκε, η ιδεολογική προπαγάνδα διαχύθηκε σε όλα τα ΜΜΕ, οι μπάτσοι στρατοπέδευσαν πάνω από τη ΣΘΕ με πρόσχημα τη βιβλιοθήκη στο βιολογικό και οι πρυτανικές αρχές διακήρυξαν πόλεμο εναντίον των «σκοτεινών αντιδημοκρατικών δυνάμεων».
Όμως, μετά από κάποιο διάστημα, όπως συμβαίνει συχνά, τα εντονότερα πολεμικά αφηγήματα υποχώρησαν, αλλά οι μπάτσοι έμειναν με όρους στρατού κατοχής χαρίζοντας την τιμή στη ΣΘΕ να είναι η μόνη σχολή, πανελλαδικώς, με μία διμοιρία σταθμευμένη από πάνω της σχεδόν για δύο χρόνια αδιάλειπτα. Μετά από οργανωμένες παρεμβάσεις, συγκρούσεις, μαζικές ή συνωμοτικές, υπό το φως της ημέρας ή τη νύχτα, με καταλήψεις,πορείες, διαδηλώσεις, γενικές συνελεύσεις, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και οι μπάτσοι. Στο φοιτητικό κίνημα του 2024, το οποίο είναι αυτό που κατάφερε εν τέλει να διώξει τους μπάτσους, το κράτος πρώτα εξάντλησε τους ιδεολογικούς του μηχανισμούς, για να το καταστείλει, όμως όταν δεν τα κατάφερε, ξεκίνησε η πιο έντονη και στοχευμένη καταστολή, αυτήν την φορά χωρίς παρατεταμένη παρουσία/στρατοπέδευση των μπάτσων στο άσυλο. Το κράτος φαίνεται να είχε μάθει το προηγούμενο διάστημα από τα λάθη του και άλλαξε στρατηγική ανεβάζοντας κλιμακωτά την θερμοκρασία στο πείραμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης: αναίμακτες εκκενώσεις χωρίς συλλήψεις,επιθέσεις σε πορείες και τελικώς την εκκένωση της ΣΘΕ.
Μέσα σε αυτό το φοιτητικό κίνημα είδαμε το πανεπιστήμιο να θέλει να εφαρμόσει το νέο νομικό οπλοστάσιο το οποίο θεσμοθετήθηκε με τον νόμο Κ-Χ. Ακούσαμε απειλές από κοσμήτορες, πρυτάνεις σχολών, μέχρι κι απ’ τον ίδιο τον 
πρωθυπουργό για πειθαρχικές διώξεις φοιτητών που αγωνίζονται και συμμετέχουν στο κίνημα. Είδαμε την απόλυση ενός εργαζόμενου του ΕΚΠΑ που στάθηκε αλληλέγγυος στην προσπάθεια σαμποτάζ των απεργοσπαστικών τηλεμαθημάτων. Ήταν, λοιπόν, ξεκάθαρη η διάθεση του κράτους να επιβάλλει μία νέα εποχή για τα πανεπιστήμια, τα φοιτητικά κινήματα και κατά προέκτασηγια την κοινωνική βάση.
Στο επίπεδο της επικοινωνιακής και άμεσης, φυσικής καταστολής σταθήκαμε στο ύψος που απαιτούσε η εποχή μας. Τώρα όμως το ελληνικό κράτος χαρούμενο αποφασίζει να ανακοινώσει το τέλος της μεταπολίτευσης. Επιθέσεις εντός του ασύλου και σε μεγάλες μάζες κόσμου έχουν σημειωθεί πολλές φορές στο παρελθόν και αρκετές πολύ πιο αναβαθμισμένες (σε βία και ποινές) από αυτήν. Ωστόσο σε αυτήν την υπόθεση δεν εκδικάζουν ποινικές πράξεις ή γεγονότα αλλά στοχεύουν στην καρδιά των κινημάτων όπου ακόμα χτυπάει. Δεν αποπειρώνται να κόψουν ένα λουλούδι που άνθισε τον χειμώνα του ’24 αλλά να ρίξουν αλάτι και να κάψουν την ίδια την γη που θρέφει τόσα χρόνια τα κινήματα. Η τομή που επιχειρείται αυτήν τη στιγμή είναι η εκδίκαση ολόκληρου του διμήνου και ό,τι αυτό συντελούσε. Το να δικάζεις 49 άτομα για την ίδια τους την ύπαρξη σε μία δίμηνη περίοδο της ζωής τους είναι ταυτόχρονα το να καταδικάζεις, και με την βούλα, όλη τη ζωή που ξεδιπλωνόταν εντός των αγώνων και των καταλήψεων. Στο δικαστήριο οι 49 δε στέκονται μόνοι τους αλλά μαζί με νέους και παλιούς, αειθαλείς ανθούς που έχουν ριζώσει στο ίδιο εύφορο χώμα των κινημάτων.
Το κράτος δεν δικάζει μονάχα ένα κίνημα αλλά δικάζει τα κινήματα. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αμετανόητες για τον χώρο που απαλλοτριώσαμε, τα ρολόγια που σταματήσαμε και κάναμε να κυλήσουν πιο αργά, τα χρώματα που δώσαμε στο γκρίζο πανεπιστήμιο και τα χαρμόσυνα βουητά ανάμεσα στους κρότους πολέμου, τις ιαχές και τα χημικά. Στα δικαστήρια δεν κατηγορούνται οι εμπροσθοφυλακές των κινημάτων, αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός μπάτσων και δικαστών. Στο εδώλιο κάθονται όσοι, δυστυχώς, πιάστηκαν, αλλά πλάι σ’ αυτούς βρισκόμαστε όλες οι υπόλοιπες. Η συλλογική αντίσταση δε γνωρίζει αποκλειστικούς και κύριους αυτουργούς. Οι διαδικασίες μας έχουν ανοσία στο μικρόβιο της ατομικής ευθύνης. Καλούμε, λοιπόν, κάθε ομάδα, άτομο, που βλέπει τον εαυτό του μέσα στα κινήματα να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του στους 49, με όποιο μέσο κρίνει πως αρμόζει.
Αλληλεγγύη στους 49
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις του ΕΜΠ
Κανένα μόνο στα χέρια του κράτους
Υ.Γ.
Νιώθουμε το χρέος να συμπληρώσουμε από μεριάς μας πως η συλλογική μνήμη δεν λησμονεί κανέναν που χάθηκε στον πόλεμο ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Όσοι χάθηκαν στους δρόμους της φωτιάς δεν πεθαίνουν ποτέ. Κυριάκος Ξυμητήρης πάντα και παντού παρών. Αλληλεγγύη στις αναρχικές Μαριάννα Μ. και Δήμητρα Ζ. και στον προφυλακισμένο για την υπόθεση των Αμπελοκήπων
Συντροφικά και αλληλέγγυα,
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού ★
ΔΙΚΗ ΤΩΝ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ/ΕΙΣΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ Σ.Θ.Ε (16/3/24):
Δικαστήρια Θεσσαλονίκης στις 26/11 στις 9:00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις συλληφθέντες/είσες της εισβολής της αστυνομίας στο ΑΠΘ και της εκκένωσης της Σχολής Θετικών Επιστημών που συναίβει στις 16/3/24 με τις κατηγορίες της διατάραξης ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας για όλο το δίμηνο της κατάληψης και απείθειας.
Στις 16/3 κατά την διάρκεια δράσης επανοικειοποίησης του Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού στον πλάτανο του Βιολογικού, ΜΑΤ και ΕΚΑΜ εισβαλλουν στο ΑΠΘ. Στη συνέχεια βρισκόμαστε μπροστά σε μια τεράστιας κλίμακας αστυνομική επιχείρηση που είχε ως στόχο τόσο την εκκένωση της ΣΘΕ, όσο και την τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων φοιτητών. Των ίδιων που για πάνω από δύο μήνες βρίσκονταν στις επάλξεις του φοιτητικού αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την ιδιωτικοποίηση την πανεπιστημίων. Βλέπουμε για ακόμη μια φορά τις κατασταλτικές κινήσεις του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα που μεσα από τους ίδιους τους φοιτητικούς αγώνες αμφισβητεί συνολικά το σάπιο εξουσιαστικό κρατικό καπιταλιστικό σύστημα και τις εγγενείς του αντιφάσεις.
Στα πλαίσια αυτής της βάρβαρης αστυνομικής επιχείρησης έγιναν 49 συλλήψεις με τις κατηγορίες της κατάληψης και της παρεμπόδισης λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας, με ξεκάθαρη στοχοποίηση προς τους καταληψίες φοιτητές. Ανάμεσα εξ αυτών βρίσκεται και ένας σύντροφος μας, μέλος της Συλλογικότητας για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο και Κόκκινο» (μέλος της Αναρχική Πολιτικής Οργάνωσης).
Η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων αποτελεί δομικό στοιχείο των κρατικών πολιτικών αναδιάρθρωσης των αποκλεισμών και της καταστολής και μαζί με τη διαρκή επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του ασύλου στοχεύει ευθέως στον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, όπως επίσης στοχεύει και στη νεολαία που τα τελευταία 50 χρόνια, απο την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 μέχρι σήμερα, έχει μετατρέψει τα σχολεία και τα πανεπιστήμια σε χώρους συλλογικής πολιτικοποίησης, ριζοσπαστικοποίησης και κοινωνικής ανταρσίας. Μέσα από αυτή τη μεταρρύθμιση αναδεικνύεται ευκρινέστερα η ουσία συνολικά των αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων που είναι από τη μία η συνεχής αύξηση των ποσοστών της βίας του κράτους και των αφεντικών σε βάρος της κοινωνικής και ταξικής βάσης και από την άλλη το τσάκισμα των συλλογικών αντιστάσεων, η τρομοκράτηση και η πειθάρχηση της κοινωνίας για την απρόσκοπτη επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Η συνολική κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης όλων των μέχρι πρότινος δημοσίων αγαθών είναι αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος του κράτους και του κεφαλαίου. Τα αποτελέσματα της στρατηγικής αυτής φάνηκαν με πιο τρανταχτό παράδειγμα τη μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη. Μιλάμε δηλαδή για την ουσία της κρατικής αντικοινωνικής πολιτικής που εκτείνεται από την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, μέχρι τις εκκενώσεις καταλήψεων, την κρατική καταστολή και τις δολοφονίες από μπάτσους. Δηλαδή, την πλήρη λεηλασία της ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στον βωμό της εξουσίας, του ελέγχου και του κέρδους των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών.
Σε αυτή τη δίκη δεν δικάζονται μόνο 49 άτομα, αλλά το φοιτητικό κίνημα στο σύνολό του και οι επί δύο μήνες αγώνες του για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία ενάντια στην παράκαμψη του άρθρου 16, με καταλήψεις σχολών, πορείες και συνελευσεις. Ταυτόχρονα σε μια περίοδο όπου η συνδικαλιστική και πολιτική δράση εντός και εκτός των πανεπιστημίων ολοένα και ποινικοποιείται όπως συναιβει και με τη σύλληψη του αναρχικου φοιτητή Ζ.Μ στην Αθήνα μετά από παρέμβαση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει νέους συσχετισμούς και να εντείνει το κλίμα τρομοκρατησης.
Για εμάς, μόνος δρόμος είναι η ανυποχώρητη στάση και ο οργανωμένο αναρχικός αγώνας μέσα σε όλα τα κοινωνικά πεδία απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η οργάνωση και ο αγώνας μέσα από ελευθεριακά σχήματα, γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις ενάντια στην επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων και την κρατική καταστολή.
Υπερασπιζόμαστε σήμερα, τον δημόσιο χαρακτήρα όλων των κοινωνικών αγαθών και τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης για όλους, έχοντας τα μάτια στραμμένα στην αυριανή αυτοδιευθυνόμενη και χειραφετημένη κοινωνία για την οποία παλεύουμε «Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».
Η ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ – ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ – ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ
ΠΑΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ: ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΝΑ ΑΘΩΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ 16/3
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο» (μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης -Ο.Σ.)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΕΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
Ζούμε σε μια περίοδο έντονης κρατικής καταστολής, με την επίθεση που εξαπολύει η κυριαρχία προς την κοινωνική βάση και ιδιαίτερα τη μερίδα αυτής που αγωνίζεται ενάντια στα πλάνα της να είναι ολομέτωπη και βάρβαρη. Από τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που ως στόχο έχουν τον κατακερματισμό της πραγματικά δωρεάν και δημόσιας παιδείας, τους αντεργατικούς νόμους, τις μεταβολές στο ΕΣΥ και τη γενικότερη ακρίβεια, στην βίαιη καταστολή κάθε φωνής αντίθεσης με συλλήψεις αγωνιστ(ρι)ών, τις εκκενώσεις καταλήψεων και τη συνολικότερη αστυνομοκρατία που επιχείρει η εξουσία να επιβάλλει.
Για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, τα τελευταία χρόνια μια σωρεία νομοσχεδίων που αφορούν την παιδεία έχουν κατατεθεί και ψηφιστεί, με σημαντικότερα από αυτά να είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη 4777, που φέρνει μεταξύ άλλων μπάτσους στις σχολές, πειθαρχικά και διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, κάμερες παρακολούθησης εντός του κάμπους και αναβαθμίζει το επίπεδο δυσκολίας εισαγωγής σε κάποια σχολή, και ο προσφάτως ψηφισμένος νόμος-σχέδιο του Πιερρακάκη για την ίδρυση Μη Κρατικών Πανεπιστημίων, όπως αυτός ορίζει, που στην ουσία πρόκειται για την ίδρυση Ιδιωτικών ιδρυμάτων. Τα νέα αυτά νομοσχέδια, ως απώτερο στόχο έχουν την πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας και της γνώσης εν γένει, την υποβάθμιση των δημοσίων Πανεπιστημίων και φυσικά την άριστη εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου στις πλάτες της κοινωνικής βάσης η οποία μοχθεί για να καταφέρει να επιβιώσει, εντείνοντας τους ήδη υπάρχοντες ταξικούς φραγμούς, κάνοντας τη γνώση πλεονέκτημα των λίγων και εκλεκτών και αναιρώντας τη φύση του δικαιώματος που αυτή έχει για όλη την κοινωνία.
Εξάλλου, ακόμη και τώρα, που οι προαναφερθέντες νόμοι δεν έχουν εφαρμοστεί στην ολότητα τους, δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, καθώς ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες οι λογική κόστους και οφέλους έχουν επιχειρηματοποιήσει την εκπαίδευση, τόσο σε τριτοβάθμιο επίπεδο με πολλαπλούς τρόπους όπως π.χ. με την ανάθεση εργολαβιών για τη φοιτητική μέριμνα, τον αποκλεισμό χιλιάδων σπουδαστών/τριών από τις φοιτητικές εστίες κ.α αλλά και σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, όπως λ.χ. με τα εντατικά φροντιστήρια μαθημάτων εκτός σχολικών ωραρίων.
Απέναντι στα πλάνα της εξουσίας ωστόσο, βρίσκεται πάντα ο αγωνιζόμενος κόσμος που αντιτίθεται στην εξαθλίωση 
της ανθρώπινης ζωής και στα σχέδια της κυριαρχίας που προσπαθούν να κινηθούν σε αυτήν την κατάσταση. Η δύναμη της ανατροπής κάθε νόμου και κάθε εξουσίας βρίσκεται στα χέρια του κόσμου του αγώνα γενικά, και των φοιτητ(ρι)ών ειδικά, που με οργάνωση στη βάση, γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, πορείες και συγκρούσεις αντιπαλεύουν κόντρα στην κρατική απειλή. Ο περσινός αγώνας ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων άλλωστε αυτό ακριβώς απέδειξε, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο απαντήθηκε από το κράτος με τον βαθμό της καταστολής που επιχείρησε να τον πλήξει.
Την περασμένη άνοιξη, κατά τη διάρκεια δημόσια καλεσμένων δράσεων επανοικειοποίησης του κάμπους από τον Σ.Φ. Φυσικού, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις κάθε λογής εισέβαλλαν στο άσυλο, καταστέλλοντας με μανία τον συγκεντρωμένο κόσμο, εκκενώνοντας την κατάληψη της ΣΘΕ και συλλαμβάνοντας 49 αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/τριες, αποδίδοντας τους τις κατηγορίες της απείθειας και της σοβαρής διατάραξης της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας. Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει οριστεί για την Τρίτη 26/11 στις 9:00, στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Η καταπάτηση του ασύλου από τα ένστολα τσιράκια της ΕΛΑΣ, η μαζική σύλληψη του συγκεντρωμένου κόσμου και η εκκένωση της κατάληψης της ΣΘΕ, δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο παρά την μεθοδευμένη κίνηση της εξουσίας που θέλει να φιμώσει κάθε φωνή αντίστασης και να ισοπεδώσει το ηθικό των αγωνιστριών, για να επιβάλλει ανενόχλητη τα σκοταδιστικά της πλάνα.
Εξάλλου, αυτό φαίνεται καθαρά από την κατεύθυνση που ακολούθησε μέσα στους επόμενους μήνες, με την εκκένωση 6 στεκιών και καταλήψεων εντός των πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης, εκ των οποίων και την κατάληψη της συνέλευσης μας, Ελευθεριακό Στέκι Primavera, με την κατεδάφιση μερικών από αυτά, αλλά και την διπλή εκκένωση της κατάληψης Libertatia. Οι καταλήψεις κτηρίων και σχολών, ως χώροι συσπείρωσης και οργάνωσης των αγωνιζόμενων υποκειμένων, ως χώροι ελεύθερης πολιτικής ζύμωσης και ανταλλαγής ιδεών και ως εφαλτήρια της διάδοσης του αναρχικού λόγου και της ελευθεριακής κουλτούρας, έχουν μπει στο στόχαστρο της κυριαρχίας, αντιλαμβανόμενη την απειλή που αποτελούν ενάντια στα επικίνδυνα προτάγματα της.
Παράλληλα, η συνεχόμενη αστυνόμευση κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής, η ποινικοποίηση κάθε όψης της κοινωνικής ζωής όπως η αστυνομική βία στον δημόσιο χώρο του πάρκου του ΕΚΘ και η επανοικειοποίηση του κάμπους, συμπληρώνει άριστα το παζλ της δυστοπίας που βιώνουμε σε καθημερινή βάση, επιβάλλοντας σταδιακά τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Το κράτος ιεραρχεί ψηλά στην πολιτική του ατζέντα την πλήρη καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης ενάντια στα πλάνα του, τα οποία επιφυλάσσουν μια κοινωνία ανελεύθερη, αποστειρωμένη και απαλλαγμένη από οποιαδήποτε συλλογική και πολιτική ζύμωση.
Οφείλουμε να μην το αφήσουμε να περάσει. Να προτάξουμε την αλληλεγγύη, να οργανωθούμε στη βάση, δημιουργώντας εστίες αγώνα σε κάθε σχολη, να ανοίξουμε στέκια και καταλήψεις και και να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια σε κράτος, καπιταλισμό και πρυτανικές αρχές που θυσιάζουν τις ζωές μας στον βωμό του κέρδους. Να υψώσουμε τις ταξικές μας αντιστάσεις ενάντια σε κάθε λογής εξουσία που επιβάλλει τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Να περάσουμε στην αντεπίθεση για την κατάλυση του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος, για μια κοινωνία αταξική και δίκαιη, για την Αναρχία.
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΠΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ
10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ την Τρίτη 26/11 στις 9:00 στα δικαστήρια
Στις 16/3 εκκενώνεται η κατειλημμένη ΣΘΕ, μια κατάληψη που γινόταν με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων στα πλαίσια του φοιτητικού κινήματος ενάντια στο νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Όποια και να ήταν η αφορμή που χρησιμοποίησε το κράτος για την εκκένωση αυτή, ξέρουμε πολύ καλά ότι ο πραγματικός λόγος ήταν να καταστείλει τον δίμηνο αγώνα που δόθηκε από τους φοιτητικούς συλλόγους, τα σχήματα, τα φοιτητά και τον αλληλέγγυο κόσμο με καταλήψεις διαρκείας, μαζικές συνελεύσεις, έντονη και εβδομαδιαία παρουσία στο δρόμο, συχνά με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά· γενικότερα τις κοινότητες αγώνα που χτίστηκαν εκείνο το διάστημα, που αφορμώμενες από τον νόμο Πιερρακάκη, ανέπτυξαν περιεχόμενα και πέρα απ’ αυτόν.
Η εκκένωση αυτή δεν ήρθε απ’ το πουθενά. Γνωρίζουμε τη χρόνια προσπάθεια του κράτους να αποστειρώσει τα πανεπιστήμια, να τα κάνει μια καλολαδωμένη μηχανή παραγωγής εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, απομακρύνοντας όλα όσα το ενοχλούν, να απομονώσει κάθε μορφής αντίσταση και να εμποδίσει την πολιτικοποίηση μέσα στις σχολές. Μετά την εκκένωση αυτή, χωρίς φυσικά να είναι πρώτη φορά που συμβαίνει, βλέπουμε να επιστρέφουν και να εντείνονται μέτρα που στοχεύουν σ’ αυτό: κλειδώματα των σχολών με το που πέσει ο ήλιος, εκκενώσεις στεκιών, παρουσία μπάτσων σε κάθε εκδήλωση, μπαρ και πάρτυ.
Εμείς από μεριάς μας θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα πάμε πουθενά. Όσο και να προσπαθήσουν, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στα πανεπιστήμια, να τους δίνουμε χρώμα και ζωή, να αντιστεκόμαστε σε κάθε τι που μας πιέζει η μία δίπλα στην άλλη.
Έτσι και την Τρίτη βρισκόμαστε δίπλα στα 49 συλληφθέντα, δίπλα σε συντρόφους, συμφοιτήτριες και φίλους, δίπλα σε κόσμο που αγωνιστήκαμε μαζί, όχι μόνο φέτος, αλλά και παλιότερα, δίπλα σε κόσμο με τον οποίο θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε εντός και εκτός πανεπιστημίων.
Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους
Συγκεντρωση αλληλεγγύης στους/ις 49 συλληφθέντες/είσες της ΣΘΕ την ημέρα της δίκης – Τρίτη 26/11 – Δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης
Έπειτα από δύο μήνες συνεχών κινητοποιήσεων και καταλήψεων ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στις 27/03/24 όλων των ειδών μπάτσοι εισβάλλουν στο άσυλο κατά τη διάρκεια δράσης επανοικειοποίησης του Πλατάνου από το Σύλλογο Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού. Αφού σπάνε την είσοδο του κτιρίου της ΣΘΕ, συλλαμβάνουν 49 άτομα, μεταξύ αυτών μέλος του σχήματός μας και εκκενώνουν την κατάληψη.Η μελετημένη αυτή κατασταλτική επιχείρηση 
διεξήχθη, στοχεύοντας στην τρομοκράτηση του αγωνιζόμενου κόσμου του φοιτητικού κινήματος ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ο οποίος συνέχισε να αγωνίζεται ακόμα και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Οι 49 συλληφθέντες/είσες κρατούνται εκδικητικά στην ΓΑΔΘ για δύο 24ωρα, χωρίς καμία πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και σε ιατρική περίθαλψη.Στις 26/11 θα δικαστούν για ολόκληρο το φοιτητικό κίνημα!Ο αγώνας ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 24′ και διήρκησε πανω από δύο μήνες, πέτυχε πολλά παραπάνω από τα προφανή. Μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της όλο και εντεινόμενης καταστολής και αποστείρωσης του πανεπιστημίου, καταφέραμε να συναντηθούμε και να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα, με αδιαμεσολαβητα και αυτοοργανωμενα χαρακτηριστικά, να ξανασυστηθουμε και να δημιουργήσουμε συντροφικές σχέσεις μέσα στις κοινότητές μας, που θα μας συνοδεύουν για πάντα.Καταφέραμε να βγούμε συλλογικά στο δρόμο, να συγκρουστούμε και να αμφισβητήσουμε στην πράξη το σάπιο κρατικό καπιταλιστικό σύστημα που μας καταπιέζει και μας στερεί τη ζωή.Όλα αυτά και άλλα τόσα, αποτέλεσαν απειλή για το κράτος και τα σχέδιά του.Αφού δε κατάφερε να καταπνίξει τους χιλιάδες φοιτητές/ριες που αγωνίζονταν εκείνο το διάστημα μέσα στις γενικές τους συνελεύσεις, στις καταλήψεις, στους δρομους.Αφού δεν κατάφερε να πείσει μέσω της ΔΑΠ για την “ανάπτυξη της εκπαίδευσης” μέσω των ιδιωτικών πανεπιστημίων.Τότε έπρεπε να περιμένει την κατάλληλη στιγμή, ώστε να μετακυλησει την ευθύνη στις πλάτες των 49, σε μια προσπάθεια στιγματισμού της κινηματικής δράσης και των ριζοσπαστικών αγώνων, που συνεχίστηκαν μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου.Η δίκη αυτή είναι η προσπάθεια του κράτους να δικάσει όλο το κίνημα και να διαβρώσει τις διαδικασίες βάσης του. Οι αγώνες μας είναι αποτελεσμα συλλογικής δράσης και όχι ατομικής, και συνεπώς, κράτος και δικαστές βάζουν στο ειδώλιο όλους/ες εμάς. Ο κόσμος όμως, που αποτελεί το κίνημα δεν χωράει ούτε σε όλα τα κελιά του κράτους.
Είμαστε πολλοί παραπάνω από 49 και θα μας βρίσκετε μπροστά σας συνέχεια.
Όσο το κράτος κάνει ρητή την θέση του, εκδιώκοντας οποιονδήποτε αντιστέκεται στα σχέδιά του για αποστειρωμένα, αποπολιτικοποιημένα πανεπιστήμια, τόσο εμείς πρέπει επιτέλους να πάρουμε θέση και να διαλέξουμε πλευρά.
ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΖΩΗ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ – ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Αντίσταση – Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη
Αυτοοργανωμενο σχήμα αρχιτεκτονικής
Στις 26/11 ξεκινάει η δίκη των 49 συλληφθέντων από την εκκένωση της κατάληψης της ΣΘΕ στις 16/03/24 κατά τη διάρκεια του κινήματος που ξέσπασε με αφορμή το νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Φυσικά, αυτή τη δίκη δεν μπορούμε να την αντιληφθούμε αποκομμένα από τις υπόλοιπες προσπάθειες καταστολής και εμπέδωσης στη συλλογική μας μνήμη πως οποιαδήποτε προσπάθεια αγώνα γίνεται εντός των πανεπιστημίων θα καταστέλλεται. Όποια ψήγματα ενός διαφορετικού τρόπου ζωής και κοινωνικότητας υπάρχουν εντός των πανεπιστημίων πέρα από τα μαθήματα, πέρα από τη δουλειά και πέρα από τις ροές του κεφαλαίου, θα ξεριζώνονται.
Όσες όμως συναντηθήκαμε στις γενικές συνελεύσεις, στα συντονιστικά, στις Πεμπτιάτικες πορείες, στις εκδηλώσεις και στα αράγματα στα κατειλημμένα αμφιθέατρα – όπου δώσαμε για λίγο έναν άλλο ρυθμό στον χρόνο και σταματήσαμε το ατελείωτο τρέξιμο της καθημερινότητας – ξέρουμε καλά, πως επιστροφή στην “πανεπιστημιακή κανονικότητα” δεν μπορεί να υπάρξει. Και αυτό, διότι αυτές οι κοινότητες αγώνα (τις οποίες έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να αναφέρουμε) που έγιναν πράξη στη διάρκεια του κινήματος τον χειμώνα που μας πέρασε, θα παραμείνουν και θα συνεχίσουν να διαχέουν αυτήν την πολιτική κουλτούρα διαρκούς αμφισβήτησης, αυτή τη διαφορετική σχεσιακότητα. Και αν ακόμη με αυτή τη δίκη το κράτος προσπαθεί να διαχωρίσει 49 άτομα επιδίδοντάς τους την ευθύνη για ένα ολόκληρο κίνημα, την Τρίτη έξω από τα δικαστήρια θα βρεθούμε όλες οι υπόλοιπες που νιώθουμε κομμάτι αυτού του κινήματος για να αναλάβουμε συλλογικά την ευθύνη και να κάνουμε ξεκάθαρο πως δεν μετανιώνουμε στιγμή που ήρθαμε σε ρήξη με τη σιγή νεκροταφείου.
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα Δικαστήρια,Τρίτη 26/11 στις 09:00 π.μ.
Αλληλεγγύη στα 49 συλληφθέντα
Ενάντια στη σιγή νεκροταφείου που προσπαθούν να επιβάλoυν, θα επιλέγουμε πάντα τη ζωντάνια, την κίνηση, τον αγώνα
Φάμπρικα Υφανέτ
Φ.Σ. Θεάτρου
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 49 συλληφθέντα της ΣΘΕ, τρίτη 26/11, στις 9:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Στις 16 Μαρτίου εκκενώθηκε η κατειλημμένη από φοιτητικούς συλλόγους ΣΘΕ με τους μπάτσους να συλλαμβάνουν συνολικά 49 άτομα. Ένα κτήριο το οποίο τελούσε υπό κατάληψη για περισσότερο από δύο μήνες και αποτελούσε μια ζωντανή κοινότητα αγώνα στην μάχη απέναντι στο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Την άνοιξη του 24 πραγματοποιήθηκαν μαζικές γενικές συνελεύσεις, μαχητικές διαδηλώσεις και χτίστηκαν κοινότητες αγώνα οι οποίες επιχείρησαν να βάλουν αναχώματα στην όλο και πιο επιθετική αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου. Στα πλαίσια αυτού του κινήματος το κράτος εξάντλησε όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του. Από τις εφεδρείες των δαπιτών σε διάφορους συλλόγους και τις απειλές κοσμητόρων για πειθαρχικές διώξεις, μέχρι την ωμή καταστολή των μπάτσων. Το κράτος επιχείρησε να ενεργοποιήσει όλα τα μέσα τα οποία είχε στη φαρέτρα του από τον νόμο Κ-Χ για πρώτη φορά. Τόσο στην Κρήτη όσο και στην Πάτρα φοιτητές και φοιτήτριες διώχθηκαν με πειθαρχικό για την κατάληψη φοιτητικών συλλόγων με τις απειλές από πρυτάνεις, πρωθυπουργούς και άλλους να φτάνουν μέχρι και τη διαγραφή. Ταυτόχρονα για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε μια σειρά από απόπειρες εκκένωσης καταλήψεων σχολών, οι οποίες τελούσαν υπό κατάληψη ύστερα από απόφαση γενικής συνέλευσης. Τόσο στην Κομοτηνή, όσο και στη Θεσσαλονίκη με τις απόπειρες σε ΣΘΕ και Νομική οι μπάτσοι μπορεί να μπήκαν στις σχολές παρ’ολα αυτά οι καταλήψεις παρέμειναν και δημιουργήθηκαν και άλλες. Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μπορεί να πέρασε παρ’ολα αυτά ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν πολλά περισσότερα από αυτό. Ήταν ένα κίνημα αντίστασης απέναντι στην υποτίμηση της ζωής μας και στην όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Μπορεί η ελάχιστη βάση εισαγωγής να έχει ήδη εφαρμοστεί και τα πειθαρχικά και οι διαγραφές να έχουν γίνει καραμέλα στα στόματα των θεσμών, ωστόσο ο περσινός αγώνας απέδειξε το αυτονόητο. Ότι είναι όλα ακόμη υπό διακύευμα. Δεν ξεχνάμε ότι οδήγησε το κράτος στην πολιτική επιλογή να απομακρύνει την κλούβα η οποία βρισκόταν καθημερινά πάνω από τη ΣΘΕ και δημιουργούσε ένα ασφυκτικό περιβάλλον στην καθημερινότητα της σχολής. Ωστόσο, από την άνοιξη και μετά η καταστολή εντός των πανεπιστημίων έχει αυξηθεί και έχει αλλάξει μορφή. Τα κλειδώματα, τα εκκενωμενα στέκια και τα lockout σε περιπτώσεις πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο. Το πανεπιστήμιο παρέλαβε την σκυτάλη από την ΕΛΑΣ και οι φυλακές λειτουργούν πλέον ως ρουφιάνοι της αστυνομίας αναφέροντας ότιδηποτε συμβαίνει εντός των σχολών στους μπάτσους. Το ίδιο το κτήριο της ΣΘΕ στοχοποιηθηκε όσο κανένα άλλο το τελευταίο διάστημα. Την περσινή 24ωρη φύλαξη διαδέχθηκαν φέτος τα κατεβασμένα ρολά. Το συγκεκριμένο κτήριο τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσε έναν ανοιχτό χώρο στην κοινωνία και πρακτικά κρατούσε όλο το camous ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλη την πόλη. Ήδη από την εκκένωση του στεκιου στο Βιολογικό 3 χρόνια πριν έγινε εμφανής η προσπάθεια του κράτους να ελέγξει και να περιορίσει αυτό το κέντρο ριζοσπαστικοποίησης και ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Το συγκεκριμένο στέκι ήταν εμβληματικό για την πόλη της Θεσσαλονίκης από τα αυτοοργανωμένα λάιβ μέχρι την στήριξη στον αγώνα απέναντι στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Η ΣΘΕ ανά τα χρόνια είναι το κτήριο το οποίο ανήκει σε όλη την κοινωνία στο οποίο πραγματοποιούνταν πολιτικές διαδικασίες φοιτητικών και μη ομάδων αλλά και πολύμορφες πολιτιστικές δράσεις μέχρι αργά το βράδυ σχεδόν σε καθημερινή βάση. Αυτό ακριβώς φοβάται το κράτος και για αυτό προσπαθεί να θέσει τη σχολή όλο και περισσότερο σε ένα καθεστώς επιτήρησης. Την συλλογικοποίηση και τους κοινούς αγώνες ανθρώπων με οριζόντιες διαδικασίες και τις ζωντανές κοινότητες που δομούνται μέρα με τη μέρα μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Αυτό είναι που φοβάται γιατί ακριβώς αυτό είναι που δεν μπορεί να ελέγξει. Σε μια περίοδο αύξησης καταστολής τόσο εντός όσο και εκτός σχολων όπου το κράτος δολοφονεί μετανάστες τοσο στα ΑΤ όσο και στα σύνορα, οι μπάτσοι πραγματοποιούν πογκρόμ σε οικισμούς ρομά, τραμπουκίζουν ανήλικα και δέρνουν κόσμο σε πάρκα και γειτονιές είναι χρέος μας να σταθούμε δίπλα σε όσους και όσες βιώνουν καθημερινά την κρατική βία.
Την Τρίτη 26/11 δεν δικάζονται απλά οι 49 συμφοιτήτριες μας. Δικάζονται οι αγώνες για την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στην παιδεία για τους μη προνομιούχους. Δικάζονται οι ταξικοί αγώνες των φοιτητριών μέσα από οριζόντιες και συλλογικές διαδικασίες και επιχειρείται να ποινικοποιηθούν μέσα όπως οι γενικές συνελεύσεις και οι καταλήψεις συλλόγων. Καλούμε, την Τρίτη 26/11, στις 9:00, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους 49 συμφοιτήτριες/ες μας. Για να δείξουμε και έμπρακτα μέσα από την αλληλεγγύη μας ότι ο αγώνας απέναντι στην εκπαίδευτικη αναδιάρθρωση και στην υποτίμηση των ζώων μας συνεχίζεται και τίποτα δεν έχει τελειώσει.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΦΕΡΜΑ (αυτοοργανωμένο σχήμα στο Μαθηματικό ΑΠΘ)
Συγκεντρωση αλληλεγγύης στους/ις 49 συλληφθέντες/είσες της ΣΘΕ Τρίτη 26/11 στις 9:00 στο Δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης
Στις 16/03/2024 όλων των ειδών μπάτσοι εισβάλλουν στο άσυλο κατά τη διάρκεια δράσης επανοικειοποίησης του Πλατάνου από το Σύλλογο Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, σπάνε την είσοδο του κτιρίου της ΣΘΕ, συλλαμβάνουν 49 άτομα και εκκενώνουν την κατάληψη. Οι συλληφθέντες/είσες κρατούνται στην ΓΑΔΘ για δύο 24ωρα, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και σε ιατρική περίθαλψη.
Αυτή η επιχείρηση καταστολής γίνεται επειτα από δύο μήνες συνεχόμενων κινητοποιήσεων και καταλήψεων ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και είναι φανερό πως κράτος πρωταρχικό στόχο έχει να τρομοκρατήσει τους 
φοιτητές και τις φοιτήτριες αλλά και τον κόσμο του αγώνα που μάχεται ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Το κρατικοκαπιταλιστικο σύστημα χρησιμοποιεί την εκκένωση της ΣΘΕ και τους 49 για να καταστείλει τον αγώνα που δόθηκε με καταλήψεις σχεδόν για 3 μήνες, με μαζικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις ενάντια στην ιδιωτικοποιήση των σχολών μας.
Η σύλληψη των συμφοιτητών μας και η εκκένωση της κατειλημμένης ΣΘΕ δεν μας εξέπληξε ούτε ήρθε από το πουθενά. Είναι η συνέχεια μιας εντεινόμενης καταστολής εντός και εκτός πανεπιστημίων. Είναι ουσιαστικά η προσπάθεια κράτους και κεφάλαιου για ένα αποστηρωμενο πανεπιστήμιο που κάθε μορφή πολιτικοποίησης θα καταστέλλεται με τα χειρότερα μέσα. Αλλωστε τυχαίο δεν είναι ότι μετά από το φοιτητικό κίνημα του ’24 τα μέτρα του κράτους έχουν οξυνθεί πιο πολύ από ποτέ, με τις εκκενώσεις στεκιών και πολιτικών χώρων εντός του πανεπιστημίου, με τα κλειδώματα του ΑΠΘ αλλά και με τους μπάτσους να «βολτάρουν» μέσα στις σχολές μας οπότε το επιθυμούν.
Ξέρουμε ότι αποτελούμε απειλή για το κράτος και από μεριάς μας θα συνεχίσουμε να το κάνουμε μέσα από τον αγώνα μας ενάντια σε ότι μας κλέβει την ζωή. Η τρομοκρατία και η επίθεση τους συστήματος δεν θα μας καταστείλει και εμείς θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε μέσα στην σχολές μας και να αγωνιζόμαστε για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που θα μας χωρα όλους και όλες.
Το δικαστήριο την Τρίτη 26/11 αποτελεί την δική όλου του φοιτητικού κινήματος, όλων όσων αγωνίστηκαν, όλων όσων φοβάται το κράτος, των ιδεών και των αξιών μας και φυσικά των 49 συμφοιτητών μας που θα σταθούμε δίπλα τους με αμέριστη στήριξη και αλληλεγγύη.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Αντίσταση – Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ελευθεριακό Σχήμα Πα.Μακ.
Στις 16/03/2024, σαν έτοιμη από καιρό, η αστυνομία εκκενώνει την κατάληψη του Συλλόγου Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, συλλαμβάνοντας 49 άτομα. Μία κατάληψη διάρκειας σχεδόν δύο μηνών, η οποία αποτέλεσε δυναμικό κομμάτι του κινήματος που ξέσπασε σχεδόν σε όλη τη χώρα, με αιχμή την εναντίωση στην ψήφιση του νόμου περί ίδρυσης μη κρατικών/ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τη σκυτάλη για τη συνέχιση της δίωξης αναλαμβάνουν όλα τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα του κράτους. Η κοσμητόρισσα εκτελεί χρέη καταδώτη, οι πένες των μπάτσων στα αιματοβαμμένα γραφεία τους πιάνουν φωτιά και συντάσσουν τη δικογραφία μέχρι και πριν τρεις βδομάδες, αγχωμένοι να προλάβουν τη μέρα της δίκης, για να διανθίσουν το κατηγορητήριο με “κατηγορίες” που θα ήλπιζαν ότι θα ακούγονταν σε ένα δικαστήριο ως πειστήρια της “παρανομίας’. Τα γεγονότα εκείνου του διαστήματος, το κίνημα που βρήκε παλμό, οι πράξεις αντίστασης και η αυτοπεποίθηση που έδωσαν στην κοινωνική βάση, έχουν καταγραφεί στη συλλογική μνήμη. Διαδέχθηκαν προηγούμενους κύκλους αγώνων και με τη σειρά τους θα παραχωρήσουν την παρακαταθήκη τους και τη θέση τους στα επόμενα κινήματα που αναπόφευκτα θα ξεσπούν όσο υπάρχει ταξική καταπίεση. Εν ολίγοις, από τη μεριά του, το κράτος ευελπιστεί ότι η κυρίαρχη ιδεολογία και η ανεμπόδιστη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων θα διασφαλιστεί με την ολοένα μεγαλύτερη εμπλοκή της αστυνομίας στη ρύθμιση κάθε πτυχής της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, με ποινικοποίηση των πολιτικών αγώνων και με δεκάδες συλλήψεις. Τα κινήματα, ωστοσο, διαχρονικά ανθίζουν σε πείσμα αυτών των συνθηκών. Το περσινό φοιτητικό κίνημα με την αλληλεγγύη μερίδας της κοινωνίας, κατάφερε να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην επελαύνουσα εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Κόντρα στην αποστείρωση του πανεπιστημίου από πολιτικές δράσεις, κόντρα στην ιδιώτευση και την εξατομίκευση που γεννά η εντατικοποίηση των σπουδών σε συνδυασμό με το υπέρογκο κόστος ζωής, δημιουργήθηκαν εστίες αγώνα, που διεκδίκησαν το χώρο τους και προέταξαν την συλλογικοποίηση και την αντίσταση, όξυναν τις αντιθέσεις του πανεπιστημίου του κεφαλαίου και κατέδειξαν τον αντιδραστικό του ρόλο. Παράλληλα, όπως και στην όξυνση κάθε κινήματος, αναδείχθηκε ένα αγωνιστικό υποκείμενο με τα εργαλεία των περασμένων κινημάτων, σφυρηλατημένο ταυτόχρονα στις σύγχρονες καταπιεστικές συνθήκες, οι οποίες είναι ομόρριζες με τις προϋπάρχουσες. Μέσα από τις γραμμές αυτού του κοινωνικού πεδίου, εκφράστηκαν, επηρεάστηκαν, συμμετείχαν και επηρέασαν άτομα που διέκριναν μια προοπτική αντίστασης απέναντι στην υποτίμηση της ίδιας τους της ζωής. Έτσι, ξεπεράστηκαν οι παραδοσιακές μορφές συνδικαλισμού, οι αυτοαναφορικές επιβεβαιώσεις και προέκυψε ένα κίνημα με κατεύθυνση ταξικής διεκδίκησης με όποια προβλήματα και εμπόδια συναντά ένα κίνημα. Εντός πανεπιστημίου, διαχρονικά αναπτύσσονταν ανατρεπτικές, αντικαπιταλιστικές και αντικρατικές ιδέες, εφορμούσαν κινήματα, εκκινούσαν συγκρούσεις, και ρίζωναν μέσα του σχέσεις ανταγωνιστικές του κράτους και του κεφαλαίου. Καταργώντας σταδιακά το παράδειγμα της μεταπολίτευσης, το κράτος επιχειρεί να εκριζώσει αυτό που θεωρεί ως πηγή των ριζοσπαστικών ιδεών, την ίδια την εδαφικοποίηση των πολιτικών αγώνων εντός του πανεπιστημίου, εκκενώνοντας καταλήψεις, ποινικοποιώντας του φοιτητικούς συλλόγους, καταργώντας το άσυλο και διαχέοντας το κυρίαρχο αφήγημα περί επιχειρηματικότητας, κέρδους, νόμου και τάξης. Καθήκον του προλεταριάτου είναι η υπεράσπιση τόσο των πολιτικών αγώνων, όσο και των δομών οργάνωσης που έχουν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες (βλέπε άσυλο και φοιτητικοί σύλλογοι), τουλάχιστον όσον αφορά το πανεπιστήμιο. Φυσικά, η ίδια επίθεση με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά συντελείται χρόνια τώρα και στο υπόλοιπο κοινωνικό πεδίο, όπου χτυπιούνται καταλήψεις, πολιτικές δράσεις, πορείες και ποινικοποιείται ο εργατικός συνδικαλισμός, οι απεργίες και οι εργατικές κινητοποιήσεις. Στην περίπτωση αυτής της μαζικής δίωξης μπορεί κανείς να εντοπίσει διάφορους συμβολισμούς, καθώς και την έκδηλη εκδικητικότητα του κράτους εναντίον των κινημάτων που θεωρεί επικίνδυνα και ριζοσπαστικά. Ωστόσο, πέρα από τις διαπιστώσεις, οφείλουμε να σταθούμε με αμέριστη αλληλεγγύη δίπλα στα συλληφθέντα άτομα και να παρέχουμε την πλήρη υποστήριξή μας, καθώς από εκεί θα εξαρτηθεί η διατήρηση της ίδιας της συλλογικής μνήμης και η πολιτική, ηθική και υλική υπεράσπιση των ίδιων των κινημάτων (παρελθοντικών και επερχόμενων).
Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Τρίτη 26/11, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης 9:00
ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΔΕ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
Τον περσινό Μάρτιο και κατά την περίοδο καταλήψεων διαρκείας ενάντια στο νομοσχέδιο για την αναθεώρηση του άρθρου 16 βρεθήκαμε αντιμέτωπες με την εκκένωση της ΣΘΕ και την σύλληψη 49 ατόμων, με πρόσχημα μια δράση επανοικειοποίησης του ασύλου που αποφασίστηκε από τον ΦΣ Φυσικού. Στις 26/11 εκδικάζεται η υπόθεση, μια υπόθεση που θέτει όλους εμάς στο στόχαστρο των μπάτσων και του κράτους που τολμά να μας «βγάλει την γλώσσα» και να επιδείξει με χυδαιότητα την δύναμη του.
Σαφέστατα, από την πρώτη στιγμή οι δηλώσεις από πλευράς κράτους όσο και πρυτανικών αρχών επιζητούσαν την εφαρμογή των διαγραφών και των πειθαρχικών αλλά και μια πιο εντατική παρουσία μπάτσων στο ΑΠΘ στο όνομα μιας δήθεν ασφάλειας, προστασίας της περιουσίας και ευρυθμίας του πανεπιστημίου. Θα ήμασταν αφελείς αν δεν 
τοποθετούσαμε την εκκένωση της ΣΘΕ σε ένα σχήμα-σειρά εκκενώσεων και επιθέσεων στον αγωνιζόμενο κόσμο τόσο εντός όσο και εκτός των πανεπιστημίων, με βασικότερο επίδικο από πλευράς της εξουσίας την εκδικητική επιβολή μιας βεβιασμένης «κανονικότητας» εντός των σχολών, μια βδομάδα, μάλιστα, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν μπόρεσαν, άλλωστε, να εμποδίσουν τις καταλήψεις από το να ξεπηδήξουν και να ριζώσουν πανελλαδικά, δεν μπόρεσαν να καταπνίξουν τις φωνές μας, ναπεριορίσουν την αγανάκτηση μας ή να «μετριάσουν» την δράση μας.
Το αφήγημα περί «ασφάλειας και πρόσβασης στην ακαδημαϊκήγνώση», με
το οποίο το κράτος μεθοδεύει την εντατικοποίηση των σπουδών και των ζωών μας είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Την ίδια στιγμή μεθοδεύονται οι κόφτες και οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση, τα δημόσια πανεπιστήμια ερειπώνονται, η γνώση γίνεται εμπόρευμα, οι σπουδές «παζάρι» προσόντων, κι όλα αυτά τα επιβάλλουν με καταστολή και συλλήψεις σε καθημερινή βάση. Για χάρη της κερδοφορία τους, η παρακολούθηση μιας διάλεξης μπορεί να μας βρει μέσα σε απαρχαιωμένα ασανσέρ, πεσμένους από τα παράθυρα της νομικής ή πνιγμένους στα χημικά σε κάποια αίθουσα της ΣΘΕ…
Σήμερα που το μόνο μέλημα του κράτους και των μπάτσων είναι να τρομοκρατούν και να επιτίθενται στον αγωνιζόμενο κόσμο, σήμερα χτίζουμε νέες αντιστάσεις και υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο τα κεκτημένα αγώνων μας απέναντι στον κόσμο της εκμετάλλευσης, του ανταγωνισμού, της εμπορευματοποίησης και της καταστολής. Γιατί δεν θα σταματήσουμε να οραματιζόμαστε. Γιατί στο δικαστήριο δικάζονται οι ιδέες μας, πολλές παραπάνω από 49, και δεν θα κάνουμε ησυχία!
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ Σ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
KΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 26/11 09.00
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ★
ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ
Στις 16 Μαρτίου 2024, στα πλαίσια ενός μαζικού πανελλαδικού φοιτητικού κινήματος, που είχε δημιουργηθεί με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια το κράτος από κοινού με την πανεπιστημιακές αρχές επιλέγουν να στείλουν τους μπάτσους να εισβάλλουν στο κτίριο της ΣΘΕ με αφορμή μια δράση επανοικειοποίησης που λάμβανε μέρος εκείνη την ημέρα. Η επέμβαση αυτή της αστυνομίας είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη 49 φοιτητών και φοιτητριών (μεταξύ των οποίων και μέλος της συλλογικότητάς μας) και τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σοβαρή διατάραξη της ομαλής λειτουργίας δημόσιου κτιρίου για τους 2 μήνες κατά τους οποίους το κτίριο βρισκόταν υπό κατάληψη αλλά και για απείθια.
Είναι οφθαλμοφανές ότι η συγκεκριμένη κίνηση είχε στόχο να στοχοποιήσει ολόκληρο τον αγώνα που δινόταν από τις τεράστιες μάζες των φοιτητών/ιών. Αποτελεί πραγματικότητα αυτό που λένε και οι ίδιοι οι φοιτητές ότι στα πρόσωπα των 49 δικάζονται όλοι και όλες που συμμετείχαν στις συλλογικές διαδικασίες , που τάχθηκαν υπέρ των καταλήψεων και διαδήλωναν στον δρόμο δυναμικά. Άλλωστε εκατοντάδες σχολές είχαν κατάληψη διαρκείας και οι διαδηλώσεις που γινόταν εκείνο το διάστημα απαριθμούσαν χιλιάδες κόσμου που διεκδικούσαν το αυτονόητο. Δηλαδή το να παραμείνει η παιδεία δημόσια και προσβάσιμη σε ολόκληρη την κοινωνία. Το να μην γίνει ακόμα ένα πεδίο κερδοφορίας των αφεντικών και να μην χρειάζεται οι φοιτήτριες να πληρώνουν δίδακτρα, συγγράματα και τις υπόλοιπες φοιτητικές παροχές (πχ. φοιτητική εστία). Σε τελική ανάλυση απ’ ότι φαίνεται το πανεπιστήμιο που ονειρεύονται οι πρυτάνεις και τα κράτη και δεν είναι ούτε ανοιχτό, ούτε ελεύθερο. Αντίθετα είναι ”αποστειρωμένο” και απρόσωπο και έχει σαν μοναδικό σκοπό να παράγει κατάλληλα καταρτισμένους εργαζόμενους που θα συνεισφέρουν στην περαιτέρω κερδοφορία των αφεντικών.
Βλέποντας επιπλέον την μεγαλύτερη εικόνα, παρατηρούμε ότι το τελευταίο διάστημα η καταστολή γενικότερα αλλά και ειδικότερα στους/ις αγωνιζόμενους/ες φοιτητές/ιες έχει αναβαθμιστεί. Οι μπάτσοι μπαινοβγαίνουν συνεχώς στο campus (η τελευταία εισβολή πραγματοποιήθηκε στην παλιά φιλοσοφική όπου τα ματ έδειραν φοιτητές και φοιτήτριες που διαμαρτύρονταν για την τραγική κατάσταση στις εστίες με αφορμή την πτώση του ασανσέρ), προσπαθούν να μπλοκάρουν πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα με την έντονη παρουσία τους γύρω από αυτό και εκκενώνουν φοιτητικές καταλήψεις-στέκια. Ταυτόχρονα στις διαδηλώσεις των φοιτητών η παρουσία τους είναι δυσανάλογη και πολλές φορές προκλητική. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε και το χρονικό διάστημα από τότε που οι μπάτσοι ήταν εγκατεστημένοι εντός του campus δήθεν για την ανέγερση της βιβλιοθήκης στο βιολογικό και που ταυτόχρονα προσπαθούσαν να εγκαταστήσουν την πανεπιστημιακή αστυνομία. Ένα δίαστημα που επίσης το φοιτητικό κίνημα έδωσε μαχητικούς αγώνες πραγματοποιώντας καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις (πολλές φορές μάλιστα με συγκρουσιακό χαρακτήρα).
Συμπεραίνουμε οπότε, ότι ο μεγαλύτερος στόχος του κράτους είναι να φιμωθεί οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης και να κατασταλλεί οποιαδήποτε πράξη αντίστασης. Πόσο δε μάλλον όσον αφορά τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ανέκαθεν αποτελούσαν ένα πολύ ενεργό κοινωνικό κομμάτι στα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα. Ως Οριζόντια Κίνηση στηρίζουμε τους αγώνες των αγωνιζόμενων φοιτητών/ιων που απαιτούν καλύτερες συνθήκες σπουδών, που διεκδικούν ένα πανεπιστήμιο που βάζει τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης πάνω από τα κέρδη των εταιριών, ένα πανεπιστήμιο που δεν παράγει ερευνητικό έργο για τον στρατό, ένα πανεπιστήμιο που θα είναι προσβάσιμο από τον καθένα και την καθεμία και θα αποτελεί πραγματικό πεδίο ζύμωσης ολόκληρης της κοινωνίας.
ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ/ΕΙΣΩΝ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 09:00
Οριζόντια Κίνηση – για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό
ΣΥΓΓΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΩΝ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΤΩΝ ΤΗΣ ΣΘΕ
26/11 09:00 στα Δικαστήρια θεσσαλονίκης
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 49
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
10-100-1000 ΚΑΤΑΛΛΗΨΕΙΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 49 συλληφθέντα της κατάληψης ΣΘΕ στα δικαστήρια της Θες/νίκης και αναμεταδίδουμε τη δίκη με απευθείας ενημερώσεις, την Τρίτη 26/11 στις 9:00.
Οι καταλήψεις αποτελούν πυρήνες αγώνων, μέσω των οποίων υποκείμενα αποκτούν την ευκαιρία να γνωριστούν, να συνδιαμορφώσουν, να πολιτικοποιήθουν, γεγονός που απειλεί ακέραια την κρατική μηχανή και τα συμφέροντά της. Γι’αυτό και το κράτος διενέργησε με τον προκείμενο τρόπο, στις 16/3/24, εκκενώνοντας στοχευμένα έναν φορέα πολιτικοποίησης και συλλογικής δράσης, ένα εύφορο έδαφος που καλλιεργήθηκε αποκλειστικά από την ανάγκη μας να ζήσουμε ριζοσπαστικά στο τώρα έναντι των αφομοιωτικών τάσεων που προωθούνται από την κυριαρχία. Το κράτος στρατηγικά & μεθοδικά εκμεταλλεύεται την κοινωνική ανοχή ώστε να καταπνίξει την όποια αναδυόμενη αντίσταση, επαναχρησιμοποιώντας τα πατροπαράδοτα κατασταλτικά εργαλεία που έχει στην φαρέτρα του. Σκοπεύει, εκδικητικά, να καταδικάσει όλες τις ελεύθερες στιγμές που βιώσαμε ως συλλογικό σώμα, όσες ουτοπίες καταφέραμε να πραγμάτωσουμε μέσα σε αυτά τα στενά περιθώρια ενός κανιβαλιστικού συστήματος, ότι συντροφικές σχέσεις οικοδομήσαμε και θεμελιώσαμε, μακρυά από ιεραρχικές και εξουσιαστικές νοοτροπίες. Επειδή γνωρίζουμε πολύ καλά πως μεταφράζεται η αλληλεγγύη στα μάτια του κράτους, την Τρίτη 26/11, θα συνωστίσουμε τις ωχρές δικαστικές αίθουσες & θα αναδείξουμε την αμέριστή μας αλληλεγγύη για ακόμη μια φορά.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ – ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ανοίγουμε μικρόφωνα στις 10:00 και αναμεταδίδουμε την πορεία της δίκης με συνεχείς ενημερώσεις. Συντονιστείτε στο www.1431am.org
Ελεύθερο Κοινωνικό Ραδιόφωνο 1431AM
Την Τρίτη 26/11 ξεκινάει η δίκη των 49 ατόμων που συνελήφθησαν κατά την εκκένωση της κατάληψης της Σχολής Θετικών Επιστημών στις 16/03/24. Η κατηγορία που τους απεδόθη είναι η σοβαρή διατάραξη της λειτουργίας του κτιρίου για διάστημα δύο μηνών, όσο καιρό δηλαδή διαρκούσε το φοιτητικό κίνημα που ξέσπασε τον Ιανουάριο του 2024 στις περισσότερες σχολές πανελλαδικά με αφορμή το νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το νομοσχέδιο αυτό ήρθε να υπενθυμίσει και να αναζωπυρώσει προηγούμενους φοιτητικούς αγώνες σχετικά με το νομοσχέδιο 4777/2021, το άσυλο , τις επικείμενες διαγραφές φοιτητ(ρι)ών, τα κλειδώματα, τις περιφράξεις… Όλα αυτά δεν τα βλέπουμε ως ασύνδετες και μεμονωμένες αλλαγές, αλλά ως μέρος και συνέχεια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια. Και αυτή δεν στοχεύει σε τίποτα άλλο από ένα πανεπιστήμιο χωρίς περιθώριο συλλογικοποίησης και κοινωνικοποίησης, εμπορευματοποιημένο και γεμάτο φοιτητά που έρχονται αυστηρά και μόνο για μαθήματα και συλλογή ects.
Ο δίμηνος αυτός αγώνας πήρε τη μορφή εβδομαδιαίων μαζικών γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, κατειλημμένων σχολών, συζητήσεων, διαρκούς παρουσίας στο δρόμο και πολύμορφων δράσεων. Αν και μπορεί το κίνημα να ξεκίνησε με αφορμή το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, με το πέρασμα των εβδομάδων, την ζύμωση εντός των διαδικασιών μας και το βάθεμα των περιεχομένων μας γρήγορα απλώθηκε και καταπιάστηκε και με άλλα ζητήματα που συντελούν στην υποτίμηση μας αλλά και μας αφορούν: για το ζήτημα της ακρίβειας και του κόστους ζωής, για την ταυτόχρονη ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα, για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους κ.α.
Ένα από τα βασικά μεσα αγώνα αυτού του κινήματος ήταν η κατάληψη των σχολών μας επί δύο μήνες σε περίοδο εξεταστικής, κάτι για το οποίο δικάζονται και στις 26/11 49 άτομα. Τι σημαίνει όμως για εμάς κατάληψη; Και μα τι στο καλό κάναμε τόσος κόσμος επί δύο μήνες μέσα σε αυτά τα κτίρια χωρίς μαθήματα; Για εμάς η κατάληψη επιτελεί μία διπλή λειτουργία, αφενός την παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής και διοικητικής λειτουργίας του πανεπιστημίου ως ένα μέσο πίεσης και αφετέρου τη δημιουργία κοινοτήτων αγώνα. Η κατάληψη για εμάς προσπάθησε να λειτουργήσει σαν μια ανάσα στο τωρινό δυστοπικό περιβάλλον που ζούμε , παρέχοντας την δυνατότητα συλλογικής αντίστασης σε αυτό με όρους οριζοντιότητας, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης. Παράλληλα έδωσε έδαφος στην ανάπτυξη πολιτικής συνείδησης εντός τους χώρους του πανεπιστημίου, στην γέννηση διεκδικήσεων για μια αδιαμεσολάβητη πρόσβαση στη γνώση, μακριά από τις επιταγές της αγοράς και στην επανοικειοποίηση των χωρών που μας ανήκουν.
Στις 26/11 δικάζονται 49 άτομα σε μία ακόμη προσπάθεια του κράτος να διασπάσει τις κοινότητες των αγωνιζομένων, να σπείρει τον φόβο και να διαχωρίσει κάποιες ως υπεύθυνες σε ένα κίνημα όμως που δεν γνωρίζει από “πρωτοπορίες” και “ατομικές ευθύνες”. Για αυτό την Τρίτη θα βρεθούμε όλες έξω από τα δικαστήρια, να σταθούμε αλληλέγγυα σε όσους πιάστηκαν, σηκώνοντας όμως συλλογικά την ευθύνη για αυτό το κίνημα που βρίσκεται ενίοτε στην άμπωτη και ενίοτε στην παλίρροια αλλά ποτέ δεν τελειώνει. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συνεχίζεται αδιάκοπα, είτε με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, είτε με την αποστείρωση των σχολών μας με κλειδώματα και περιφράξεις, με την παρουσία μπάτσων στις σχολές, με την προσπάθεια επιβολής πειθαρχικών και διαγραφών. Μπροστά στις προσπάθειες καταστολής και καταπίεσης του κράτους, εμεις συνεχίζουμε τον αγώνα στις σχολές μας , στον δρόμο και στους χώρους που δραστηριοποιούμαστε.
Αλληλεγγύη στους/ις 49 συλληφθέντες/είσες
Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.
Ούτε πειθαρχικά, ούτε διαγραφές, έξω οι μπάτσοι από τις σχολές.
Σύγκρουση με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Όλα συνεχίζονται.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης 26/11 στις 09:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης
αυτόνομη παρέμβαση στη νομική
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 49 ΔΙΟΚΏΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΌΦΟΥΣ/-ΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΣΘΕ
Στις 16 Μαρτίου του 2024 τα ενστολα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ. εισβάλουν στο ΑΠΘ και διαλύουν τον κόσμο από τον Πλάτανο του βιολογικού, όπου είχε συγκεντρωθεί για την πραγματοποίηση δράσεων για την επανοικειοποίηση τη σχολής μετα από απόφαση ΦΣ Φυσικού. Έπειτα από τη διάλυση της συγκέντρωσης μεγάλο κομμάτι του κόσμου κατευθύνθηκε στο εσωτερικό της σχολής,
την οποία οι μπάτσοι αφού πρώτα περικύκλωσαν, εισέβαλαν στο εσωτερικό της, σπάζοντας πόρτες και παράθυρα και προχωρώντας στη σύλληψη 49 συντρόφων/ισσών. Οι κατηγορίες που τους απέδωσε η εισαγγελία αφορούν αυτή της απείθειας και της διατάραξης της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας.
Το κράτος αφού πρώτα ενίσχυσε το οπλοστάσιο του με το νέο ποινικό κώδικα για την κάμψη κάθε αντίστασης των ανθρώπων της κοινωνικής βάσης, άνοιξε το δρόμο για μια ολομέτωπη επίθεση σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής. Άλλωστε, η εισβολή των ένστολων καθαρματων στους πανεπιστημιακούς χώρους του ασυλου αποτελεί πλέον την έσχατη λύση για το κράτος, στην προσπάθεια του να καταστειλει όλους όσους αγωνίζονται, αντιστέκονται και στέκονται ανάχωμα απέναντι στην κρατική βαρβαρότητα. Οι φοιτητές που διαχρονικά βρίσκονται στον πυρήνα των κοινωνικών αντιστάσεων αποτελούν τον βασικό κίνδυνο για την εξουσία. Ταυτόχρονα με τις 49 συλλήψεις της σθε, τις εκκενωσεις καταλήψεων εντός και εκτός των σχολών, έρχεται στην επιφάνεια η νομοθετηση των εκπαιδευτικών αναδιαρθρωσεων, με πειθαρχικα, διώξεις αλλά και ο νόμος Κ-Χ όπου οι αγωνιζόμενοι/ες φοιτητ(ρι)ες απειλούνται ευθέως με οριστική διαγραφή από τις σχολές τους, προσπαθώντας έτσι να ανοίξουν τον δρόμο για την νέα κανονικότητα, τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.
Η ριζοσπαστικοποίηση που συντελείται στους χώρους των πανεπιστημίων, στα στέκια και τις καταλήψεις των σχολών, αλλά και των εστιών αγώνων που πυροδοτούνται συνεχώς μέσα από αυτούς τους χώρους, φοβίζει την μπουρζουαζία για αυτο και εξαπολύει λυσαλαιες προσπάθειες να τους εξαφανίσει. Χέρι χέρι με τους ρουφιάνους των ΜΜΕ ενορχηστρώνουν την πιο χυδαία εκστρατεία προπαγάνδας απέναντι τους, φτάνοντας στη συγκεκριμένη περίπτωση ακόμα και στο σημείο να διαδίδουν ότι οι φοιτητές έκλεψαν πυρηνικά όπλα από τη σχολή!
Αν νομίζουν ότι οι διώξεις τους μας τρομοκρατούν είναι γελασμένοι. Η τρομοκρατία τους δεν μπορεί παρά να πεισμώσει ακόμα περισσότερο τον αγώνα μας για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Απέναντι στον κρατικό μηχανισμό και τους ρουφιάνους του, απέναντι σε πρυτάνεις και δικαστικές αρχές, βρισκόμαστε όλοι μαζί στο πλάι των συντρόφων μας.
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/-ΙΣΣΕΣ
ΜΠΑΤΣΟΙ – TV – ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
Libertatia
Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ …
Στις 26 Νοεμβρίου είναι δίκη των 49 συλληφθέντων από την εκκένωση της κατειλημμένης σχολής θετικών επιστημών του ΑΠΘ στις 16/3/2024. Τα συλληφθέντα κατηγορούνται από την εισαγγελική αρχή για την διατάραξη της λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας για όλη την διάρκεια της δίμηνης κατάληψης κατά την περίοδο του φοιτητικού κινήματος ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Στην περίοδο των φοιτητικών κινητοποιήσεων η συμμετοχή όλο και περισσότερων φοιτητ(ρι)ών άλλα και εργαζομένων και μη ήταν ραγδαία. Η κυβέρνηση προσπαθούσε να καταστείλει το κύμα καταλήψεων από την αρχή είτε μέσω προβοκάτσιας και νοθείας των εκλογών από την φοιτητική νεολαία της ΝΔ όσο και με εκκενώσεις σχολών και πειθαρχικά. Όμως ο αγώνας για την ανατροπή
του νομοσχεδίου συνεχίστηκε και μετά την ψήφιση του. Μπορεί τότε μερικές σχόλες να είχαν αποδυναμωθεί, άλλα υπήρχαν σχόλες που δεν σταμάτησαν τις καταλήψεις, μια από τις οποίες ήταν και η ΣΘΕ. Η εκκένωση της κατειλημμένης ΣΘΕ δεν ήταν μια τυχαία κίνηση του κρατικού μηχανισμού, καθώς είχε σκοπό να χτυπήσει μια σχολή με σημαντικό πολίτικο υπόβαθρο σε μια περίοδο κόπωσης άλλα και αναδιαμόρφωσης του φοιτητικού κινήματος. Ταυτόχρονα είναι αρκετά τραγελαφικό το γεγονός ότι αυτή η “μεγάλη” αστυνομική επιχείρηση (συμμετείχαν διάφορες δυνάμεις της ελληνικής αστυνομίας : ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΜΑΤ και η αντιτρομοκρατική) έγινε το τριήμερο των αποκριών που αρκετός αλληλέγγυος κόσμος δεν ήταν στην πόλη. Κατά την διάρκεια της εκκένωσης και κατ’ επέκταση στην σύλληψη 49 ατόμων και κράτηση τους για 48 ώρες στην ΓΑΔΘ, η στάση των μπάτσων ήταν να τραμπουκίζουν και να στερούν από τα συλληφθέντα βασικά δικαιώματα, όπως η επικοινωνία και η πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης. Η βαρβαρότητα των άρχων σε όσα άτομα αγωνίζονται δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, το κράτος επιδιώκει να τρομοκρατεί και να εκδικείται όσα προσπαθούν να αλλάξουν αυτό το μίζερο και σαπισμένο σύστημα, στο οποίο μεγαλώνουμε και εργαζόμαστε. Έτσι οι κατασταλτικές κινήσεις δεν είναι καθόλου τυχαίες, άλλα μεθοδευμένες σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αδρανοποίησης τω φοιτητών και αποστείρωσης των πανεπιστημιακών χώρων. Επομένως στις 26/11 δεν θα δικαστούν μόνο τα συγκεκριμένα 49 άτομα άλλα όλοι οι φοιτητικοί αγώνες που έγιναν το ’24 άλλα και παλαιότερα. Τα κινήματα δεν δικάζονται και δεν αποτυπώνονται σε πρόσωπα. Το κράτος προσπαθεί να μας στερήσει το δικαίωμα να αντιδράσουμε απέναντι στην ταξική αδικία και στην βια που βιώνουμε καθημερινά.
Γενικότερα, τελευταίο καιρό έχουμε δει μια σειρά από κατασταλτικά χτυπήματα από την μεριά του κρατικού μηχανισμού. Πιο συγκεκριμένα μέσα σ’ αυτό το διάστημα έχουν γίνει κινήσεις τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος από τις πρυτανικές αρχές σε τέλεια συνεργασία με τους μπάτσους και κάθε λογής ρουφιάνους (εκκενώσεις καταλήψεων σχολών, ξύλο, χημικά εντός κι εκτός κτηρίων, κλείδωμα σχολών, διαγραφές, ηλεκτρονικά μαθήματα σε περίοδο καταλήψεων). Επίσης, έχουν εκκενωθεί κατειλημμένοι χώροι (στέκια μαθηματικού, γεωλογικού, ΘΟΦ, παμακ, primavera, α.κ.ι., ya basta, στέκι Πολυτεχνείου, 2 στεκια στο ΕΜΠ και το αυτοσχεδιαζόμενο κυλικείο στο ΕΜΠ) εντός πανεπιστημιακών campus και αρκετοί ακόμα μέσα στον αστικό ιστό (Ρόζα Νέρα, Ζιζάνια, Utopia A.D., Libertatia, Παπουτσάδικο).
Ο σκοπός όλων αυτών των κινήσεων είναι η απαγόρευση της δημιουργίας εστιών αγώνα είτε εκτός είτε εντός του πανεπιστημίου. Ειδικότερα, ξεκινώντας από το πανεπιστήμιο, όπου δρούμε καθημερινά, παρατηρούμε μια όλο και αυξανόμενη υπονόμευση του δημοσίου και ανοιχτού χαρακτήρα του. Αυτό γίνεται εμφανές με την αυξανόμενη υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων που αντί να καλυφθούν οι πάγιες ανάγκες τους για τεχνικό και διδακτικό προσωπικό, υποδομές και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, κατασπαταλώνται χρήματα σε κάμερες ασφαλείας, τουρνικέ και ερευνητικά προγράμματα για βελτίωση του εξοπλισμού στο στρατό (funds από το Ισραήλ) και την αστυνομία. Ακόμα, με την παρουσία των μπάτσων σε οποιαδήποτε εκδήλωση ή διαμαρτυρία είναι έξω από τα πλαίσια του ακαδημαϊκού πλαισίου (π.χ. παρέμβαση στην παλιά φιλοσοφική για υποδομές από εστιακούς, μπαρ οικονομικής ενίσχυσης αυτόνομων σχημάτων κ.α.) δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για έναν ελεύθερο χώρο ανταλλαγής ιδεών και γνώσης, αλλά για ένα πλήρως ελεγχόμενο μέρος. Στο ίδιο μήκος κύματος θα μπορούσαμε να πούμε πως το κράτος κινείται και στις γειτονιές. Εκκενωμένα κτίρια ρημάζουν χωρίς τον κόσμο που τα φρόντιζε και τα άνοιγε στον κόσμο τις γειτονιάς, πλατείες και πάρκα με όλο και λιγότερο πράσινο, όλο και λιγότερο προσιτά, με όλο και περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας (π.χ. επίθεση σε κόσμο που άραζε στο εργατικό κέντρο, χημικά, ξύλο και καταστροφές σε κόσμο στην γκαρμπολά μετά από αντικατασταλτική πορεία).
Όμως, γιατί το κράτος κυνηγάει με τόση μανία τους φοιτητικούς αγώνες και πιο συγκεκριμένα το μέσο της κατάληψης; Μέσα από τη διαδικασία της κατάληψης βρίσκουμε το χώρο και το χρόνο ν’ αλληλεπιδράσουμε με τους δικούς μας όρους. Μαθαίνουμε να δρούμε με πιο συλλογικό τρόπο, να παίρνουμε αποφάσεις εμείς τα ίδια για αυτά που θέλουμε να κάνουμε κι όχι κάποιος εκπρόσωπος “συλλόγου” αντί για μας, να στεκόμαστε αλληλέγγυα το ένα στο άλλο, να βρίσκουμε τρόπους ν’ αντιστεκόμαστε στο σύστημα του κέρδους, της εκμετάλλευσης και του ατομικού δρόμου μέσα και έξω από τη σχολή. Ακόμα, μέσα στις καταλήψεις προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα έξω από τη λογική του εμπορεύματος, όπου δεν έχει τίποτα αντίτιμο αλλά θα προσφέρει ο καθένας ό,τι θέλει. Έτσι θα διακινούνται ελεύθερα ιδέες, γνώσεις και οποιουδήποτε είδους ανησυχίες. Κι αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που επιμένουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το μέσο αγώνα, ψάχνοντας ταυτόχρονα κι άλλες πρακτικές που θα το εμπλουτίσουν. Εμείς, λοιπόν, στεκόμαστε δίπλα σε όσες δομές αγώνα και σε όσα άτομα προσπαθούν να δημιουργήσουν ρωγμές αντίστασης στον ζόφο της καθημερινότητας.
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΚΤΗΡΙΑ
10-100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΣΤΕΚΙΑ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΣΘΕ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 26/11 9:00
ΜΠΟΥ (ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ)
Στις 16/03/2024 έπειτα από εισβολή των μπάτσων στο ΑΠΘ, συλλαμβάνονται 49 άτομα στη Σχολή Θετικών Επιστημών. Οι κατηγορίες που τους προσάπτουν είναι η σοβαρή διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας(δίμηνη κατάληψη) και η απείθεια. Ο κρατικός μηχανισμός σε μια ακόμη επίδειξη δύναμης ποινικοποιεί τους αγώνες που λαμβάνουν χώρα ενάντια σε ότι μας καταπιέζει. Καταστέλλει κάθε μορφή εναντίωσης σε αυτό το άθλιο σύστημα ,εκκενώνει ότι γεννά συνειδήσεις, φυλακίζει ότι δεν το βολεύει και δολοφονεί ότι τρέχει να ξεφύγει από την βαρβαρότητα του πολέμου. Η κατάληψη της ΣΘΕ ήταν μια κατάληψη που φιλοξένησε έναν πολύμορφο αγώνα μηνών.Αγώνα ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα, αγώνα ενάντια στη σφαγή της Παλαιστίνης, αγώνα υπεράσπισης του ασύλου και τον κατειλημμένων χώρων.
Αγώνα ενάντια στους ταξικούς φραγμούς που όλο ένα και εντείνονται . Το κράτος σε αγαστή συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές θέλουν να δικάσουν στο πρόσωπο των 49 ένα ολόκληρο κίνημα μηνών, εντείνοντας το αφήγημα των μειονοτήτων που καπηλεύονται το ρόλο του δημόσιου πανεπιστημίου. Ένα κίνημα που αφορμώμενο από το νόμο Πιερρακάκη και όλους του εκάστοτε αντιεκπαιδευτικούς νόμους κατάφερε να συσπειρώσει τον κόσμο αλλά και να θυμίσει ότι ο αγώνας ενάντια στην απαξίωση των ζώων μας είναι διαχρονικός.
Στις 26/11/2024 στεκόμαστε αλληλέγγυα στα 49 της εκκένωσης της ΣΘΕ όντας κομμάτι και εμείς αυτού του αγώνα.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 09:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 49 ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα 49 συλληφθέντα της Σχολής Θετικών Επιστημών
Τρίτη 26/11 στις 09:00, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Στις 26 Νοεμβρίου διεξάγεται η δίκη των 49 συλληφθέντων της Σχολής Θετικών Επιστημών, μετά την εκκένωση της κατάληψης στις 16/03/2024. Το κράτος αποφασίζει να τους δικάσει λοιπόν για συμμετοχή σε δίμηνη κατάληψη, επιχειρώντας έτσι να καταστείλει ένα πανελλαδικό φοιτητικό κίνημα που απαιτεί δωρεάν και δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση – χωρίς ταξικούς φραγμούς.
Ο αγώνας εντός της σχολής εξελίσσεται σε μια συνολική αντίσταση κατά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και δια-συνδέεται με άλλες κοινωνικές διεκδικήσεις, όπως η αντίσταση στον νέο ποινικό κώδικα, η ακρίβεια, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, η συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας στα Τέμπη και η αποσιώπηση της γενοκτονίας των Παλαιστινίων.
Η κουλτούρα του αγώνα λοιπόν, διαχέεται από τις φοιτητικές διαδικασίες σε ολόκληρη την πόλη, και αποτελεί κοινωνικό κεκτημένο – έπειτα από την πτώση της χούντας. Το κράτος στοχοποιεί τη ΣΘΕ, αναγνωρίζοντας την πολιτική επικινδυνότητα των κοινοτήτων που ζυμώνονται εντός της. Η δίκη των 49 δεν αφορά μόνο τις κατηγορούμενες, αλλά και το σύνολο των κινημάτων.
Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι δίπλα σε αυτές που προσδώσαν χρώμα στο γκρίζο σημερινό πανεπιστήμιο. Η συλλογική μας αντίσταση είναι η απάντηση στην κρατική καταστολή – και η δέσμευσή μας για έναν κόσμο χωρίς ταξικούς φραγμούς.
Αλληλεγγύη στους 49
10-100-1000αδες καταλήψεις.
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
