Η παλλαϊκή κινητοποίηση για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών χαρακτηρίζεται ως η πιο μαζική των τελευταίων δεκαετιών. Εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως νέοι, βρίσκονται διαρκώς στους δρόμους. Και δείχνουν αποφασισμένοι να μην υποχωρήσουν, παρά την καταστολή που δέχονται.
Δυνάμεις των ΜΑΤ ρίχνουν απρόκλητα, χημικά και βόμβες κρότου λάμψης, χτυπούν με ρόπαλα και ασπίδες, στρέφουν τα κανόνια νερού σε διαδηλωτές που έχουν σηκωμένα τα χέρια ψηλά, διεκδικώντας τον δημόσιο χώρο για να εκφράσουν την οργή τους και να απαιτήσουν οξυγόνο. Προσάγουν 15χρονα παιδιά στο σωρό.
Σε ένα από τα πολλά εξοργιστικά στιγμιότυπα της αστυνομικής βίας, δύο αστυνομικοί στην Αθήνα έπεσαν με το μηχανάκι τους πάνω σε έναν πεζό διαδηλωτή και τον έριξαν κάτω. Ο διαδηλωτής στη συγκεκριμένη περίπτωση κατάφερε να σηκωθεί και να φύγει από το σημείο. Θα μπορούσαμε όμως να μιλάμε για έναν ακόμη νεκρό των Τεμπών!
Είναι προφανές ότι οι κυβερνητικές εντολές και οι σχεδιασμοί στοχεύουν στο να σταματήσει ο κόσμος να κατεβαίνει στο δρόμο, με κάθε κόστος.
Μπορεί η κοινωνία, που οργίζεται για το θάνατο των 57 ψυχών στα Τέμπη, να μην αντιδρά όταν η αστυνομία βιαιοπραγεί σε βάρος των παιδιών της που διεκδικούν να ζουν; Η αντίδραση του κόσμου κάθε φορά που αστυνομικοί επιτίθενται σε διαδηλωτές ή επιχειρούν προσαγωγές, δείχνει ότι η κοινωνία έχει αντιληφθεί τον στόχο της κυβέρνησης και δεν πρόκειται να υποχωρήσει.
Η αξία της ανθρώπινης ζωής αποτέλεσε την πηγή για το ποτάμι της οργής που πλημμύρισε εκατοντάδες πόλεις στις 26/1, στις 28/2 και στις επόμενες διαδηλώσεις. Και δεν αφορά μόνο στο έγκλημα των Τεμπών αυτό καθ’ αυτό. Αφορά στα καθημερινά κρατικά-καπιταλιστικά εγκλήματα που σκοτώνουν και καταστρέφουν ζωές (Πύλος, πυρκαγιές, πλημμύρες, εργατικά δυστυχήματα, κρατικές δολοφονίες κ.ο.κ.). Αφορά σε μια ζωή χωρίς φόβο, με αξιοπρέπεια, και στο δικαίωμα να τα διεκδικεί.
Είναι η νέα γενιά που χτυπιέται από την αστυνομία, αυτή που συναντά το συλλογικό στο δρόμο και διατρανώνει τα παραπάνω. Ο αγώνας της κοινωνίας για ανατροπή όσων οδήγησαν στα Τέμπη – ως επιτομή του συστήματος κράτος-αγορά-κέρδος κ.ο.κ. – δεν μπορεί να μη συνδέεται με την απάντησή της απέναντι στην καταστολή και την υπεράσπιση όσων το διεκδικούν έμπρακτα στο δρόμο καθημερινά.
Κομμάτι αυτής της καταστολής είναι επίσης αυτή που δέχονται οι δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ που καταγράφουν τις διαδηλώσεις. Για μία ακόμη φορά, στην πλατεία Συντάγματος αστυνομικοί ψέκασαν με χημικά και πέταξαν βόμβες κρότου λάμψης σε ομάδες φωτορεπόρτερ προκαλώντας το σοβαρό τραυματισμό του ενός.
Στη Θεσσαλονίκη, στις 7/3, μετά την πορεία για τα Τέμπη, δυνάμεις της αστυνομίας προσήγαγαν απρόκλητα δύο μέλη του ενημερωτικού ιστότοπου infolibre, στη διάρκεια δύο διαδοχικών αναίτιων επιθέσεων σε νέα παιδιά, στο κέντρο της πόλης, μετά την πορεία για το έγκλημα των Τεμπών. Η πρώτη προσαγωγή έγινε την ώρα που μέλος του infolibre, κάλυπτε δημοσιογραφικά τη δεύτερη πορεία που έγινε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, μετά την καταστολή της πρώτης από την αστυνομία, μαζί με άλλες προσαγωγές όσων συμμετείχαν. Η δεύτερη προσαγωγή έγινε, λίγη ώρα αργότερα στο ίδιο σημείο, ενώ το μέλος μας κάλυπτε την επέμβαση της αστυνομίας κατά όσων διαμαρτύρονταν για τις προηγούμενες προσαγωγές. Προσήχθησαν ακόμη πέντε μέλη του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης. Άλλα δύο μέλη του infolibre την ίδια μέρα δέχθηκαν απειλές από αστυνομικούς, κάτι που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά.
Αντίστοιχα περιστατικά απρόκλητης καταστολής και αυθαιρεσίας κατά δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ έχουν καταγγελθεί και στο παρελθόν, τόσο από θύματα όσο και από τα σωματεία τους.
Το infolibre καταγγέλλει τη συνεχιζόμενη παρεμπόδιση του δημοσιογραφικού έργου από την αστυνομία, τη βία που ασκεί, έως την προσαγωγή και τις απειλές δημοσιογράφων, παρ’ ότι επιδείχθηκε στους αστυνομικούς η ταυτότητα της Ένωσης Συντακτών. Στην ΕΣΗΕΜΘ ήδη έχουν κατατεθεί τα σχετικά στοιχεία, για όλες τις ενέργειες που θα γίνουν κατά της ΓΑΔΘ και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
